Η γέννηση ενός παιδιού είναι προσωπική υπόθεση για τους γονείς, ενώ η υιοθεσία είναι μια μορφή προστασίας των συμφερόντων ενός παιδιού που έχει χάσει τη γονική του φροντίδα. Για το λόγο αυτό, επιβάλλονται ορισμένες προϋποθέσεις στους πιθανούς θετούς γονείς, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης.
Η βασική απαίτηση για τη στέγαση δυνητικών θετών γονέων είναι αυτή: πρέπει να είναι. Εάν ένα άτομο δεν έχει μόνιμο τόπο διαμονής, δεν μπορεί να λάβει άδεια για υιοθεσία. Η παρουσία μόνιμης κατοικίας πρέπει να επιβεβαιωθεί με εγγραφή.
Κατοικία
Σύμφωνα με τους σύγχρονους ρωσικούς νόμους, ο πραγματικός τόπος διαμονής ενός πολίτη δεν χρειάζεται να συμπίπτει με τον τόπο εγγραφής του. Το ίδιο ισχύει για τα άτομα που θέλουν να υιοθετήσουν ένα παιδί: υποχρεούνται μόνο να επιβεβαιώσουν το ίδιο το γεγονός της μόνιμης εγγραφής και δεν έχει σημασία ότι ζουν και σκοπεύουν να ζήσουν με το παιδί σε άλλο μέρος στο μέλλον.
Ωστόσο, το γεγονός της διαμονής χρειάζεται επίσης επιβεβαίωση. Εάν ένα άτομο νοικιάσει ένα διαμέρισμα, πρέπει να παρουσιάσει σύμβαση μίσθωσης για περίοδο τουλάχιστον ενός έτους. Εάν ζει με συγγενείς, πρέπει να υποβληθεί γραπτή συμφωνία με τους συγγενείς για το δικαίωμα χρήσης της στέγασης. Φυσικά, στενοί άνθρωποι σπάνια επισημοποιούν τις σχέσεις ιδιοκτησίας τους γραπτώς, αλλά για μια τέτοια περίπτωση, το έγγραφο πρέπει να καταρτιστεί και να υπογραφεί.
Ένα καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνιμος τόπος διαμονής, ανεξάρτητα από το πόσο άνετο είναι ένα σπίτι, ένα δωμάτιο σε κοιτώνα ή μια προσωρινή κατασκευή.
Υγειονομικά πρότυπα
Ανεξάρτητα από τα δικαιώματα που χρησιμοποιεί ένας δυνητικός θετός γονέας, πρέπει να συμμορφώνεται με τα υγειονομικά πρότυπα.
Ο νόμος απαιτεί να παρέχεται στο παιδί ξεχωριστό δωμάτιο μόνο σε δύο περιπτώσεις - εάν το παιδί είναι ανάπηρο ή έχει μολυνθεί από τον HIV. Ελλείψει τέτοιων περιστάσεων, οι αρχές θα απαιτούν μόνο τη συμμόρφωση της στέγασης με τα γενικά υγειονομικά πρότυπα που καθορίζονται από την τοπική νομοθεσία. Εάν η οικογένεια έχει ήδη ένα παιδί με αναπηρία, ένα υγιές υιοθετημένο παιδί δεν μπορεί να τοποθετηθεί στο ίδιο δωμάτιο μαζί του, ειδικά εάν η αναπηρία αφορά την ψυχή.
Σε ορισμένες περιοχές, έχουν καθοριστεί τα πρότυπα διαβίωσης, σε άλλες δεν είναι. Ελλείψει τέτοιων, οι αρχές κηδεμονίας προχωρούν από τον προηγούμενο κανόνα - 12 τετραγωνικά. m ανά άτομο, αλλά ακόμη και αν δεν τηρείται αυτός ο κανόνας, η τελική απόφαση παραμένει στο δικαστήριο. Εάν το δικαστήριο κρίνει ότι η υιοθεσία είναι προς το συμφέρον του παιδιού, μπορεί να χορηγηθεί άδεια ακόμη και αν δεν είναι διαθέσιμος ο απαιτούμενος αριθμός τετραγωνικών μέτρων.
Το διαμέρισμα πρέπει να είναι άνετο, το οποίο καθορίζεται από την παρουσία αποχέτευσης, θέρμανσης, παροχής φυσικού αερίου, παροχής νερού. Δεν πρέπει να αποθηκεύονται ρυπογόνες ουσίες στον χώρο διαβίωσης. Τα απορρίμματα και η ρύπανση των κοινών χώρων, ιδίως των κλιμακοστασίων, είναι απαράδεκτα.
Μια έρευνα για τις συνθήκες διαβίωσης των πιθανών θετών γονέων διενεργείται από επιτροπή αρχών κηδεμονίας. Σε αμφισβητήσιμες καταστάσεις, άλλοι οργανισμοί, για παράδειγμα, η υγειονομική και επιδημιολογική υπηρεσία, ενδέχεται να συμμετέχουν στην εξέταση.
