Το άρθρο 129 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ερμηνεύει τη δυσφήμηση ως ψευδείς πληροφορίες, δυσφημίζοντας την τιμή και την αξιοπρέπεια ενός ατόμου. Φυσικά, προβλέπονται ορισμένες ποινές για ένα τέτοιο έγκλημα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της ζημίας που προκλήθηκε.
Η σοβαρότητα της ενοχής του συκοφαντή μπορεί να αποδειχθεί με τη βοήθεια των συλλεχθέντων στοιχείων. Όσο περισσότερα υπάρχουν, και όσο πληρέστερα είναι, τόσο περισσότερες πιθανότητες ο δράστης θα λάβει πραγματική τιμωρία.
Σε μια απλή περίπτωση, εάν η ζημιά δεν ήταν πολύ μεγάλη, ο κατηγορούμενος μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο 80.000 ρούβλια. ή ίσο με το εισόδημα του καταδικασθέντος για 6 μήνες. Εάν ο εγκληματίας δεν μπορεί να εκπληρώσει αυτές τις οικονομικές υποχρεώσεις, μπορεί να υποχρεωθεί να κάνει κοινοτική υπηρεσία για περίοδο 120-180 ωρών. Η ακραία τιμωρία για αυτό το αδίκημα είναι η διορθωτική εργασία για περίοδο ενός έτους.
Εάν εμφανιστούν ψευδείς και δυσφημιστικές πληροφορίες σε δημόσιες ομιλίες ή σε οποιοδήποτε μέσο, η τιμωρία θα είναι πιο σκληρή. Έτσι, για παράδειγμα, το ποσό του προστίμου αυξάνεται και ανέρχεται σε 125.000 ρούβλια. Εάν υπολογίζεται βάσει του μισθού του καταδίκου, τότε το ποσό θα υπολογιστεί για το έτος. Τα δημόσια έργα θα διαρκέσουν τον επικριτή από 180 έως 240 ώρες. Η διάρκεια της διορθωτικής εργασίας αυξάνεται σε 2 χρόνια. Επιπλέον, εμφανίζεται μια παραλλαγή τιμωρίας - φυλάκιση για περίοδο από ένα τέταρτο έως έξι μήνες.
Σε περίπτωση που η δυσφήμηση επεκταθεί σε έναν αξιωματούχο και ήταν πληροφορίες για ένα επίσημο έγκλημα, η τιμωρία θα είναι όσο το δυνατόν πιο σοβαρή. Το ποσό του προστίμου φτάνει τα 300.000 ρούβλια, το συνολικό εισόδημα του καταδίκου θα υπολογιστεί για 2 χρόνια. Εναλλακτικά, ο συκοφαντίας μπορεί να περιοριστεί στην ελευθερία για 3 χρόνια, η σύλληψη για 4-6 μήνες ή η φυλάκιση για 3 χρόνια.
Η υπόθεση πρέπει να εξεταστεί σε δικαστική διαδικασία γενικής δικαιοδοσίας. Η ετυμηγορία, όπως κάθε άλλη, μπορεί να ασκηθεί έφεση εντός 10 ημερών σε ανώτερο δικαστήριο. Ωστόσο, εάν ο κατηγορούμενος πάρει έναν ικανό δικηγόρο, θα βοηθήσει να μην περατωθεί η υπόθεση ακόμη και κατά την πρώτη ακρόαση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το γεγονός της συκοφαντίας είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί. Πρώτον, πρέπει να διακρίνεται από τη συνήθη προσβολή, η οποία δεν υπόκειται σε ποινική τιμωρία. Δεύτερον, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο συκοφαντίας δεν μπορεί να προσαχθεί στη δικαιοσύνη.
