Με βάση την ουσία της διαφοράς, κάθε δικαστήριο λαμβάνει τη δική του απόφαση. Θα πρέπει να σχεδιαστεί με τη μορφή πολλών μπλοκ που έχουν το δικό τους σκοπό. Γνωρίζοντας τη δομή της απόφασης, κάποιος μπορεί να την εφαρμόσει σωστά στην πράξη ή να δημιουργήσει μια επαληθευμένη νομική θέση στο στάδιο της έφεσης.
Τι είναι κρίση
Η δικαστική απόφαση πρέπει να νοηθεί ως διαδικαστική πράξη, η οποία περιέχει τη βούληση του δικαστηρίου σχετικά με το θέμα της διαφοράς. Ανάλογα με τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου και την περίπτωση, οι αποφάσεις διακρίνονται με τη μορφή απόφασης, απόφασης ή ποινής. Η απόφαση του δικαστηρίου μπορεί να αφορά όχι μόνο την προμήθεια του υπόχρεου διαδίκου υπέρ του ενάγοντος οιασδήποτε αγωγής, αλλά και την εμφάνιση νέων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Για παράδειγμα, βάσει δικαστικής απόφασης, αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία μιας συγκεκριμένης περιουσίας.
Από τη στιγμή που η δικαστική απόφαση τεθεί σε ισχύ, καθίσταται δεσμευτική για ολόκληρη την επικράτεια της χώρας.
Σε τι συνίσταται η δικαστική απόφαση
Κατά κανόνα, μια δικαστική απόφαση χωρίζεται σε 4 σημασιολογικά μέρη. Το κρατικό έμβλημα βρίσκεται στην κορυφή της απόφασης. Ακολουθεί ο τίτλος του εγγράφου. Μετά από αυτό, αναφέρονται το όνομα του δικαστηρίου, η ημερομηνία και ο τόπος της απόφασης και ο αριθμός της υπόθεσης.
Περαιτέρω στο κείμενο πρέπει να υπάρχει ένα εισαγωγικό μέρος της απόφασης, το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση του δικαστηρίου και άλλων προσώπων που συμμετέχουν στην υπόθεση, καθώς και πληροφορίες σχετικά με το θέμα της διαφοράς.
Ακολουθεί το εισαγωγικό μέρος της απόφασης, το οποίο περιγράφει το περιεχόμενο των αξιώσεων και των αντιρρήσεων του αντιπάλου. Εάν, κατά τη διάρκεια της εξέτασης της υπόθεσης, ο ενάγων άλλαξε κάπως τους ισχυρισμούς του, τότε αυτή η περίσταση αντικατοπτρίζεται επίσης στο εισαγωγικό μέρος.
Το μεγαλύτερο μέρος της απόφασης του δικαστηρίου εμπίπτει στο σκεπτικό. Περιέχει τη νομική θέση του δικαστηρίου σχετικά με τις δηλωθείσες αξιώσεις. Διαμορφώνεται τόσο βάσει νομοθετικών κανόνων και λαμβάνοντας υπόψη εξηγήσεις και άλλα αποδεικτικά στοιχεία που παρείχαν τα μέρη κατά την εξέταση της υπόθεσης.
Το τελευταίο μέρος της δικαστικής απόφασης είναι το διατακτικό. Περιέχει μια σαφή δικαστική απόφαση σχετικά με την ουσία της διαφοράς. Έτσι, το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να ικανοποιήσει την αξίωση εν όλω ή εν μέρει, καθώς και να αρνηθεί να ικανοποιήσει τις δηλωθείσες απαιτήσεις. Επιπλέον, στο διατακτικό, το δικαστήριο αποφασίζει για την κατανομή των δικαστικών εξόδων μεταξύ των διαδίκων. Στο τέλος του διατακτικού της απόφασης, πρέπει να δοθεί η διαδικασία και οι όροι για την έφεσή της.
Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να υπογραφεί από τον δικαστή και τον γραμματέα της συνεδρίασης του δικαστηρίου και να σφραγιστεί. Επίσης, εάν είναι απαραίτητο, η απόφαση δείχνει πότε ελήφθη το πλήρες κείμενο ή το μέρος κινήτρου. Αυτές οι ημερομηνίες είναι σημαντικές για τον καθορισμό του σωστού χρονικού πλαισίου για μεταγενέστερη έφεση της απόφασης.
