Το διοικητικό αδίκημα (AP) είναι ένα από τα κοινά παραπτώματα που αποδίδονται συνήθως στις δραστηριότητες κυβερνητικών φορέων. Όπως κάθε άλλος τύπος αδικήματος, το AP συνεπάγεται την παρουσία αδικίας, ενοχής και τιμωρίας.
Απαραίτητη
Ο Κώδικας Διοικητικών Παραβιάσεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Οδηγίες
Βήμα 1
Περιοχή εφαρμογής. Τα διοικητικά αδικήματα περιλαμβάνουν τέτοιες ενέργειες που με οποιονδήποτε τρόπο παραβιάζουν τα δικαιώματα των πολιτών, παραβιάζουν την υγεία του πληθυσμού, την ηθική, τη γενικά αποδεκτή τάξη, την περιουσία κ.λπ. Αυτά μπορεί να είναι: παραβίαση της πυρασφάλειας, περιβαλλοντική ρύπανση, παραβιάσεις στις εγκαταστάσεις των κανόνων κυκλοφορίας, παραβιάσεις των υγειονομικών προτύπων. Επιπλέον, το AP περιλαμβάνει παραβιάσεις στον φορολογικό και χρηματοοικονομικό τομέα, καθώς και στον τομέα των τελωνείων και της αγοράς κινητών αξιών. Τα σημάδια του ατυχήματος περιλαμβάνουν όχι μόνο τη δράση, αλλά την αδράνεια ενός ατόμου ή νομικής οντότητας. Κάθε AP αναλαμβάνει διοικητική ευθύνη.
Βήμα 2
Αντικοινωνικός προσανατολισμός. Οποιοδήποτε διοικητικό αδίκημα πρέπει απαραιτήτως να στρέφεται κατά της κανονικής ζωής του πληθυσμού, να παρέχει οποιονδήποτε κίνδυνο ή να βλάπτει τη δημόσια ζωή. Η διαφορά μεταξύ του AP και άλλων τύπων αδικημάτων σε αυτήν την περίπτωση είναι η απουσία σοβαρών συνεπειών, η σχετικά μικρή ποσότητα ζημίας που προκλήθηκε. Λαμβάνονται επίσης υπόψη η μέθοδος και ο τόπος του παραπτώματος, η έκταση της βλάβης και οι ειδικοί όροι και περιστάσεις.
Βήμα 3
Αδικία. Ένα από τα κύρια σημάδια ενός διοικητικού αδικήματος είναι η ανάληψη συγκεκριμένης ενέργειας, η οποία απαγορεύεται από το νόμο. Με άλλα λόγια, πρέπει να καταγραφεί παραβίαση του νόμου.
Βήμα 4
Ενοχή. Προκειμένου να διορθωθεί το γεγονός της διάπραξης διοικητικού αδικήματος, πρέπει να διαπράττεται σκόπιμα ή λόγω αμέλειας. Με άλλα λόγια, πρέπει να υπάρχει η παρουσία του ένοχου ατόμου, του οποίου οι δραστηριότητες ήταν υπό τον έλεγχό του, με τη συμμετοχή της θέλησης και της σαφούς συνείδησης. Σε αυτήν την περίπτωση, ο λόγος για τον οποίο το AP μπορεί να αναγνωριστεί ως ατελές μπορεί να είναι η τρέλα του υποτιθέμενου ένοχου. Ταυτόχρονα, ένα νομικό πρόσωπο θα κριθεί ένοχο εάν δεν έλαβε πιθανά και εξαρτημένα μέτρα για την εξάλειψη των αιτίων βλάβης στην κοινωνία.
Βήμα 5
Τιμωρία. Ένα άτομο ή νομικό πρόσωπο που έχει διαπράξει διοικητικό αδίκημα τιμωρείται αναγκαστικά εάν αποδειχθεί η ενοχή του. Το είδος της τιμωρίας, το μέγεθος και ο όρος του προβλέπονται από τις κυρώσεις και τους κανόνες που έχουν υιοθετηθεί από το κράτος. Η απόφαση για τον καθορισμό της τιμωρίας λαμβάνεται από το δικαστήριο.
