Το πέρασμα των ιατρικών εξετάσεων από τους υπαλλήλους, καθώς και η πληρωμή για ιατρικές εξετάσεις, ρυθμίζεται από τον Κώδικα Εργασίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Πληρωμή για ιατρική εξέταση κατά την πρόσληψη
Η νομοθεσία απαιτεί από τον εργοδότη να πληρώσει τα έξοδα που σχετίζονται με ιατρικές εξετάσεις κατά την πρόσληψη, σύμφωνα με το άρθρο. 212 του Εργατικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ή επιστρέψτε τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την ιατρική εξέταση στον υπάλληλο. Επιπλέον, εντός περιόδου το πολύ 10 ημερών από την ημερομηνία υποβολής όλων των δικαιολογητικών μετά την παραλαβή ιατρικής γνωμοδότησης. Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι υποβάλλονται σε ιατρική εξέταση με δικά τους έξοδα προκειμένου να λάβουν αποζημίωση για τα χρήματα που ξοδεύονται αργότερα. Αν και αυτό το μονοπάτι δεν είναι απολύτως νόμιμο. Η εταιρεία πρέπει να πληρώσει αμέσως, όχι να επιστρέψει τα έξοδα αργότερα.
Έτσι, σύμφωνα με το Art. 212 του Κώδικα Εργασίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να οργανώνει, με δικά του έξοδα, υποχρεωτικές προκαταρκτικές (κατά την είσοδο στην εργασία) και περιοδικές (κατά τη διάρκεια της απασχόλησης) ιατρικές εξετάσεις, άλλες υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις, υποχρεωτικές ψυχιατρικές εξετάσεις των εργαζομένων, έκτακτες ιατρικές εξετάσεις, υποχρεωτικές ψυχιατρικές εξετάσεις των υπαλλήλων σύμφωνα με τα αιτήματά τους σύμφωνα με ιατρικές συστάσεις με τη διατήρηση του τόπου εργασίας τους (θέση) και τα μέσα κέρδη για τη στιγμή που θα περάσουν οι συγκεκριμένες ιατρικές εξετάσεις, υποχρεωτικές ψυχιατρικές εξετάσεις.
Επίσης, αυτό το άρθρο αναφέρει ότι προβλέπει την απαγόρευση των εργαζομένων να εκτελούν τα εργασιακά τους καθήκοντα χωρίς να υποβάλλονται υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις, υποχρεωτικές ψυχιατρικές εξετάσεις, καθώς και στην περίπτωση ιατρικών αντενδείξεων.
Επιλογές πληρωμής για ιατρική εξέταση κατά την υποβολή αίτησης για εργασία
Ο εργοδότης μπορεί να πληρώσει ιατρική εξέταση πριν από την απασχόληση με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:
- ο οργανισμός συνάπτει συμφωνία με συγκεκριμένο ιατρικό ίδρυμα και πληρώνει για την εξέταση υποψηφίων και υπαλλήλων που αποστέλλονται εκεί μέσω τραπεζικού εμβάσματος. Η επιχείρηση πρέπει να έχει χρονοδιάγραμμα για την επιτυχή ιατρική εξέταση, εγκεκριμένη από το ίδρυμα υγειονομικής περίθαλψης.
- ο αιτών υποβάλλεται σε ιατρική εξέταση με δικά του έξοδα και ο εργοδότης επιστρέφει αργότερα τα χρήματα που του δαπανήθηκαν. Η δεύτερη μέθοδος είναι γεμάτη παγίδες: Στην καλύτερη περίπτωση, ο εργοδότης μπορεί να πληρώσει για την ιατρική εξέταση από τον εργοδότη μετά την πρόσληψη τριών έως τεσσάρων μηνών, ή ακόμη και έξι μηνών μετά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας, υποκινώντας τις ενέργειές του από το γεγονός ότι μετά τον πρώτο μισθό, ο υπάλληλος μπορεί να δραπετεύσει σε μια άλλη εταιρεία και τα κονδύλια του οργανισμού θα δαπανηθούν μάταια. Ορισμένες εταιρείες, που θέλουν να είναι στην ασφαλή πλευρά, προχωρούν ακόμη περισσότερο, συνταγογραφώντας ένα στοιχείο στους εσωτερικούς κανονισμούς εργασίας του οργανισμού ότι ο αιτών υποβάλλεται στην αρχική ιατρική εξέταση με δικά του έξοδα και, στη συνέχεια, υπό την προϋπόθεση απασχόλησης, εις βάρος του εργοδότης. Η πιο δυσάρεστη επιλογή συμβαίνει επίσης - όταν περάσει η ιατρική εξέταση, ωστόσο, η κατάσταση της υγείας δεν επιτρέπει στον αιτούντα να εργαστεί σε αυτόν τον οργανισμό / επιχείρηση και κανείς δεν πρόκειται να κάνει επιστροφή χρημάτων. Σε όλα τα σημεία, η συμπεριφορά του εργοδότη είναι παράνομη απέναντι στον εργαζόμενο. Σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο, ένας υπάλληλος που προσλαμβάνεται επίσημα πρέπει να λάβει αποζημίωση για την ιατρική εξέταση που έχει περάσει, ακόμη και αν έχει εργαστεί για το συντομότερο δυνατό διάστημα (έως μία ημέρα).
Επίσης, ο Εργατικός Κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν καθορίζει με κανέναν τρόπο περιπτώσεις όπου όλα τα έξοδα υποβολής ιατρικής προμήθειας παραμένουν στον υπάλληλο λόγω του γεγονότος ότι δεν συντάχθηκε στη συνέχεια σύμβαση εργασίας με τον εργοδότη. Έτσι, εάν ο αιτών έχει περάσει την αρχική ιατρική εξέταση, ο εργοδότης πρέπει να αποζημιώσει το κόστος για αυτό για οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
