Το νομοσχέδιο για την πτώχευση ατόμων εγκρίθηκε από την Κρατική Δούμα σε πρώτη ανάγνωση το 2012. Στόχος του είναι να ρυθμίσει την κατάσταση των οφειλετών στη Ρωσία. Η ανάγκη έγκρισης του νόμου οφείλεται στην έκρηξη των καταναλωτικών δανείων που παρατηρήθηκε τις τελευταίες ημέρες.
Συχνά οι δανειολήπτες με δάνειο έπρεπε να δανείζονται χρήματα από άλλες τράπεζες και να παίρνουν ένα νέο δάνειο. Ως αποτέλεσμα, το ποσό των μηνιαίων πληρωμών ήταν πολύ βαρύ για τον οφειλέτη. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, όταν πολλοί πολίτες έχασαν τη δουλειά τους, η κατάσταση επιδεινώθηκε.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, ο συνολικός όγκος των δανείων που εκδόθηκαν στη Ρωσία είναι 7 τρισεκατομμύρια ρούβλια, εκ των οποίων το 4,5% ή 310 δισεκατομμύρια είναι σε εκκρεμότητα.
Εάν σε δυτικές χώρες τέτοιοι οφειλέτες έχουν πάντα την ευκαιρία να κηρυχθούν σε πτώχευση, να εξοφλήσουν τα χρέη τους και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, στη Ρωσία δεν υπάρχει τέτοιος μηχανισμός.
Ποια είναι η έννοια του νόμου
Στη γενικότερη μορφή του, το νομοσχέδιο προϋποθέτει τον ακόλουθο αλγόριθμο για την πτώχευση του δανειολήπτη:
Η φορολογική αρχή, ο δανειολήπτης ή ο δανειστής υποβάλλει αξίωση διαιτησίας για να κηρύξει τον οφειλέτη πτώχευση. Μπορούν να το κάνουν αν ο οφειλέτης έχει χρέος άνω των 50 χιλιάδων ρούβλια, το οποίο δεν έχει πληρώσει τους τελευταίους 6 μήνες. Ταυτόχρονα, ο δανειολήπτης δεν πρέπει να έχει εξαιρετικό ποινικό μητρώο.
Εάν το δικαστήριο κηρύξει ένα άτομο σε πτώχευση, καθορίζει ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης χρέους για έως και 5 χρόνια και διορίζει επίσης έναν προσωρινό διαχειριστή. Επιπλέον, η γνώμη του δανειστή για το πρόγραμμα πληρωμών δεν έχει σημασία. Μετά από πέντε χρόνια, ο οφειλέτης αφαιρείται από την κατάσταση πτώχευσης.
Ο οφειλέτης πρέπει να ακολουθήσει το καθιερωμένο σχέδιο αποπληρωμής του χρέους, διαφορετικά η περιουσία του υπόκειται σε αναγκαστική πώληση σε ανοικτή δημοπρασία.
Προκειμένου να αποκλειστούν πιθανές καταχρήσεις εκ μέρους του δανειολήπτη, το σχέδιο νόμου προβλέπει περιορισμό - η αίτηση του οφειλέτη εξετάζεται μόνο εάν έχει κεφάλαια για να πληρώσει αμοιβή στον διαχειριστή - 20 χιλιάδες ρούβλια. Ένας πολίτης μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα να κηρυχθεί σε πτώχευση μόνο μία φορά σε πέντε χρόνια.
Κατά τη διάρκεια του έτους, ο οφειλέτης, ο οποίος κηρύχθηκε σε πτώχευση, απαγορεύεται να ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και να λαμβάνει δάνεια από τράπεζες για πέντε χρόνια. Τότε έχει το δικαίωμα να ξεκινήσει ένα νέο πιστωτικό ιστορικό.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του νόμου από την άποψη του οφειλέτη
Τα πλεονεκτήματα για τους δανειολήπτες είναι προφανή - έχουν την ευκαιρία να εξοφλήσουν το χρέος μακροπρόθεσμα, καθώς και να διατηρήσουν την κοινωνική και ιδιοκτησία κατάσταση. Ταυτόχρονα, οι πιστωτές θα έχουν την ευκαιρία να μειώσουν το κόστος είσπραξης προβληματικών χρεών. Επίσης, ο νόμος θα επιτρέπει την προστασία των πολιτών από τις ενέργειες των συλλεκτών.
Ακόμα και αν η περιουσία του οφειλέτη πωλείται με δημοπρασία, απαγορεύεται από το νόμο η μεταφορά οικιακών συσκευών (αξίας κάτω των 30 χιλιάδων ρούβλια). στοιχεία απαραίτητα για την εφαρμογή επαγγελματικών δραστηριοτήτων · χρήματα έως 25 χιλιάδες ρούβλια. ένα διαμέρισμα, εάν είναι το μόνο (η εξαίρεση είναι η κατοικία, που εκδίδεται με υποθήκη).
Μεταξύ των μειονεκτημάτων είναι:
- την ανάγκη πληρωμής για τις υπηρεσίες του διαχειριστή ·
- ο νόμος μπορεί να οδηγήσει σε αυστηρότερες απαιτήσεις για τους δανειολήπτες και αύξηση των επιτοκίων των δανείων ·
- απαγόρευση επιχειρηματικής δραστηριότητας, καθώς και κατοχή ηγετικών θέσεων για πτωχεύσεις.
Πολλοί ειδικοί σημειώνουν μεταξύ των ελλείψεων του νόμου - τη δυνατότητα χρήσης του από εκείνους τους οφειλέτες που σκόπιμα δεν πλήρωσαν χρέη. Για παράδειγμα, με το ποσό του χρέους σε 1 εκατομμύριο ρούβλια και περιουσία στο ποσό των 100 χιλιάδων, το τελευταίο πωλείται κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας και το χρέος στην πραγματικότητα συγχωρείται στον οφειλέτη.
