Η εργατική νομοθεσία, που προστατεύει τα συμφέροντα τέτοιων ομάδων εργαζομένων, όπως οι έγκυες γυναίκες, τα παιδιά και οι εργαζόμενοι με οικογενειακές ευθύνες, θεσπίζει για αυτούς εξοικονομώντας ώρες εργασίας, επιπλέον περιόδους ανάπαυσης και απαγορεύει επίσης την αλλαγή του προγράμματος εργασίας τους, ακόμη και προσωρινά.
Έτσι, ο νόμος απαγορεύει σε έναν εργοδότη να στέλνει έγκυες γυναίκες και ανηλίκους που εργάζονται για αυτόν σε επαγγελματικά ταξίδια. Επιπλέον, αυτοί οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εργάζονται υπερωρίες, σαββατοκύριακα και αργίες, ή τη νύχτα, ακόμη και αν δεν τους πειράζει. Οι εξαιρέσεις είναι εκείνες οι περιπτώσεις όπου αυτοί οι εργαζόμενοι εργάζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κινηματογραφικούς οργανισμούς, θέατρο, τσίρκο κ.λπ.
Εάν ο εργοδότης εξακολουθεί να χρειάζεται να προσελκύσει υπαλλήλους για εργασία σε μη τυπικές συνθήκες (υπερωρίες, σαββατοκύριακα κ.λπ.) ή να τους στείλει κάπου, μπορεί να το κάνει αυτό, αλλά σύμφωνα με την ακόλουθη νομική απαίτηση: μια γυναίκα με παιδί κάτω των 3 ετών χρονών, η μητέρα ή ο πατέρας ενός παιδιού με αναπηρία, ένας μόνος γονέας (έως πέντε ετών), πρέπει να δώσει τη γραπτή συγκατάθεσή τους για αυτό. Πρέπει επίσης να ληφθεί γραπτή συγκατάθεση από εργαζομένους που φροντίζουν άρρωστα μέλη της οικογένειας που χρειάζονται συνεχή φροντίδα.
Ωστόσο, σε περίπτωση που οι παραπάνω εργαζόμενοι παρέχουν ιατρικά πιστοποιητικά ότι δεν μπορούν να εργαστούν σε διακοπές, Σαββατοκύριακα, υπερωρίες κ.λπ., ο εργοδότης δεν μπορεί να τους αναγκάσει να το πράξουν. Ταυτόχρονα, είναι αδύνατο να επιβληθεί πειθαρχική ευθύνη για την απόρριψη επαγγελματικού ταξιδιού ή υπερωριών.
Σημείωση προς τους υπαλλήλους: η γραπτή συγκατάθεση του υπαλλήλου πρέπει να εκδοθεί με τη μορφή χωριστού εγγράφου και, επιπλέον, ο υπάλληλος πρέπει να επιβεβαιώσει γραπτώς ότι γνωρίζει για το δικαίωμά του να αρνηθεί να εργαστεί σε μη τυπικές συνθήκες ή σε επαγγελματικό ταξίδι.
Αυτές οι εγγυήσεις παρέχονται στους εργαζομένους, ανεξάρτητα από το εάν εργάζονται με μερική απασχόληση ή στον κύριο τόπο εργασίας.
