Η είσπραξη χρεών από τον πιστωτή από τον ιδρυτή προκαλεί πολλές δυσκολίες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η διαπίστωση νομικά σημαντικών γεγονότων και η επιλογή αποδεικτικών στοιχείων προκειμένου να επιβληθεί επικουρική ευθύνη στο μέλος του νομικού προσώπου ή διευθυντή.
Οδηγίες
Βήμα 1
Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 56 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ένας συμμετέχων ή ιδρυτής μιας εταιρείας δεν ευθύνεται για τις υποχρεώσεις αυτής της νομικής οντότητας (LE) με την περιουσία του. Αλλά εάν η πτώχευση (αφερεγγυότητα) ενός νομικού προσώπου προκλήθηκε από ένα άτομο που μπορεί να καθορίσει τις ενέργειές του, και αυτό μπορεί να είναι ένας συμμετέχων, ιδρυτής, ιδιοκτήτης της περιουσίας της εταιρείας, τότε εάν το ακίνητο δεν είναι αρκετό για την αποπληρωμή υποχρεώσεων, όπως ένα άτομο μπορεί να είναι υπεύθυνο για τις υποχρεώσεις του οργανισμού …
Βήμα 2
Οι προϋποθέσεις για να φέρει τον ιδρυτή στη θυγατρική ευθύνη για τις υποχρεώσεις του νομικού προσώπου είναι οι εξής:
1. Πρέπει να έχει το δικαίωμα να καθορίζει τις ενέργειες του νομικού προσώπου ή να δίνει οδηγίες που είναι δεσμευτικές για αυτόν.
2. Πρέπει να εκτελεί ενέργειες που θα αποδεικνύουν την ικανότητά του να επηρεάζει τις δραστηριότητες της κοινωνίας.
3. Πρέπει να αποδειχθεί η σχέση μεταξύ της χρήσης από τον ιδρυτή των δικαιωμάτων του και της δηλωθείσας αφερεγγυότητας (πτώχευση) του νομικού προσώπου.
4. Η ιδιοκτησία του νομικού προσώπου δεν είναι αρκετή για την αποπληρωμή των πιστωτών.
Βήμα 3
Η μόνη επιλογή για την είσπραξη του χρέους από τον ιδρυτή είναι να πάει στο δικαστήριο. Στην πρακτική της εφαρμογής του κανόνα της επικουρικής ευθύνης, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η απόδειξη της ενοχής του ιδρυτή στην πτώχευση της επιχείρησης. Τις περισσότερες φορές, το δικαστήριο αρνείται να ικανοποιήσει την αξίωση του πιστωτή λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων ενοχής.
Βήμα 4
Η απόδειξη της ενοχής του ιδρυτή σε πτώχευση μπορεί να είναι το συμπέρασμα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας της Ρωσίας για την ανάκαμψη και την πτώχευση (FSFR της Ρωσίας). Αυτή η γνώμη πρέπει να περιέχει επιβεβαίωση ότι υπάρχουν ενδείξεις σκόπιμης πτώχευσης στην περίπτωση αφερεγγυότητας της εταιρείας. Αλλά ούτε κάθε δικαστήριο θα λάβει υπόψη αυτό το έγγραφο.
Βήμα 5
Σύμφωνα με το άρθρο 196 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η εσκεμμένη πτώχευση αποτελεί ποινικό αδίκημα. Και μόνο εάν, στο πλαίσιο της ποινικής υπόθεσης, έχει αποδειχθεί το γεγονός της σκόπιμης πτώχευσης της επιχείρησης, ο ιδρυτής, που κρίθηκε ένοχος, μπορεί να προσαφθεί στην επικουρική ευθύνη.
