Οι περισσότερες σχέσεις στη σύγχρονη κοινωνία βασίζονται σε συμφωνίες μεταξύ των μερών για ανάληψη ορισμένων ευθυνών. Η συμφωνία των εταίρων είναι η βάση ολόκληρου του συστήματος των επιχειρηματικών σχέσεων. Η ιδέα για το τι είναι μια πολιτική σύμβαση είναι χρήσιμη όχι μόνο για τους επιχειρηματίες, αλλά και για κάθε άτομο που αντιμετωπίζει ενοίκιο, πώληση και αγορά και άλλες συμβατικές σχέσεις.
Ο όρος «σύμβαση» έχει διάφορες έννοιες. Αυτός ο όρος σημαίνει ένα έγγραφο που διασφαλίζει τη σύνταξη των νομικών υποχρεώσεων, μια συμβατική υποχρέωση και ένα νομικό γεγονός, η βάση του οποίου είναι. Μια συμφωνία, σε περιπτώσεις που προβλέπονται από το νόμο, μπορεί να αναγνωριστεί ως ένα συγκεκριμένο έγγραφο, το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τις περιστάσεις που έχουν συμβεί. Το συμβόλαιο είναι ο πιο κοινός τύπος συναλλαγής. Μόνο ένα μικρό μέρος των μονομερών συμφωνιών δεν ισχύει για αυτό. Οι κανόνες για τις πολυμερείς και διμερείς συναλλαγές εφαρμόζονται στις συμβάσεις και γενικές διατάξεις ισχύουν για τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά. Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να είναι άτομα και νομικά πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων κρατών, δήμων και διεθνών οργανισμών. Η σύμβαση έχει πολλούς τύπους: δωρεά, αγορά και πώληση, ενοικίαση, σύμβαση, ενοικίαση κατοικιών, τραπεζικές καταθέσεις και άλλα. Η σύμβαση μπορεί να αποζημιωθεί και να είναι δωρεάν. Αποζημιώνεται εάν τουλάχιστον ένα από τα μέρη λαμβάνει πληρωμή ή άλλη αποζημίωση για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του. Όπως κάθε συναλλαγή, ένα συμβόλαιο είναι μια πράξη βούλησης, η οποία, ωστόσο, διαθέτει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αντικατοπτρίζει την κοινή βούληση δύο ή περισσοτέρων προσώπων, αλλά όχι τις διάσπαρτες βούληση τους, η σύμβαση προορίζεται να εκφράσει μια συντονισμένη βούληση, η οποία αποσκοπεί στην επίτευξη ενός στόχου σύμφωνου με το κράτος δικαίου. Σημειώστε ότι η γενική βούληση κατοχυρώνεται στο έγγραφο, το οποίο πρέπει να είναι απαλλαγμένο από εξωτερικές επιρροές. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ελευθερία της σύμβασης, η τήρηση της οποίας είναι σημαντική για την οικονομία της αγοράς, ένα σύνολο κανόνων κατοχυρώνεται στο άρθρο 421 του Αστικού Κώδικα. Η ελευθερία της σύμβασης συνεπάγεται ότι, όταν αποφασίζουν εάν θα το συνάψουν ή όχι, τα άτομα είναι απολύτως απαλλαγμένα από εξωτερικές παρεμβολές και επιρροές. Ως εξαναγκασμός, η σύναψη μιας σύμβασης πραγματοποιείται μόνο όταν είναι προς το συμφέρον του ατόμου που υποχρεούται να τη συνάψει, ή προς το συμφέρον της κοινωνίας. Προβλέπει επίσης την ελευθερία επιλογής ενός συνεργάτη, καθοδηγούμενος από τον οποίο μπορείτε να προτιμήσετε έναν αντισυμβαλλόμενο που προσφέρει τους πιο ευνοϊκούς όρους της συναλλαγής.
