Μια νομική σύμβαση είναι μια από τις κύριες πηγές δικαίου στη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτός ο τύπος συμβατικών νομικών πράξεων είναι ένα αρκετά αξιοσημείωτο μέρος των κανονιστικών εγγράφων που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο του εθνικού και του διεθνούς δικαίου. Αυτή η μορφή νομικών σχέσεων είναι πιο ευέλικτη και λογική, καθώς βασίζεται στη συμφωνία των μερών.
Η ουσία της νομικής σύμβασης
Το ψήφισμα του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας της 27ης Απριλίου 1993 Ν 5 διαφοροποιεί όλες τις συμβατικές νομικές πράξεις σε κανονιστικές και μεμονωμένες. Τα άτομα περιλαμβάνουν εκείνα που είναι συμφωνίες μεταξύ δύο συγκεκριμένων μερών, τα οποία μπορεί να είναι νομικά πρόσωπα και πολίτες.
Μια κανονιστική σύμβαση ορίζεται από το παρόν ψήφισμα ως νομική πράξη που θεσπίζει νομικούς κανόνες και περιορισμούς που δεσμεύουν έναν επίσημα αόριστο κύκλο προσώπων. Αυτός ο κύκλος μπορεί να είναι πολυάριθμος και να αντιπροσωπεύει κοινωνικές ή άλλες ομάδες ενωμένες με ένα κοινό επίσημο χαρακτηριστικό. Μια τέτοια συμφωνία έχει σχεδιαστεί για επανειλημμένη εφαρμογή και η περίοδος ισχύος της δεν εξαρτάται από το αν έχουν προκύψει ή λήξει οι συγκεκριμένες νομικές σχέσεις που συνάπτει.
Ο τύπος της νομικής σύμβασης και το πεδίο εφαρμογής της εξαρτάται από το ποιος είναι το αντικείμενο της νομοθεσίας, ο οποίος διαθέτει τις κατάλληλες εξουσίες, δηλαδή από ποιος είναι το πάρτι σε αυτούς, ή τουλάχιστον ένα από τα μέρη. Για μια τέτοια συμφωνία που έχει νομική ισχύ και νομικό χαρακτήρα, το κράτος ή τα υποκείμενα της Ομοσπονδίας, καθώς και δημοτικοί κρατικοί φορείς ή οποιεσδήποτε νομοθετικές αρχές που έχουν τέτοιο δικαίωμα, πρέπει να ενεργούν ως τέτοιο αντικείμενο νομοθεσίας.
Ποιες είναι οι νομικές και κανονιστικές συμφωνίες
Οι κανονιστικές συνθήκες περιλαμβάνουν συνθήκες για το σχηματισμό της Ομοσπονδίας και άλλες μορφές συνθηκών στις οποίες τα συστατικά μέρη της Ομοσπονδίας είναι συμβαλλόμενα μέρη ή συμβαλλόμενα μέρη. Η νομική δύναμη μιας κανονιστικής νομικής συνθήκης μπορεί επίσης να δοθεί από το γεγονός ότι το κράτος λειτουργεί με τη μορφή νομικής πράξης και πηγής νόμου. Μια τέτοια μεταβίβαση νομοθετικών εξουσιών στα υποκείμενα του συμβατικού δικαίου πραγματοποιείται με την έγκριση κατάλληλου νόμου.
Οι διεθνείς συνθήκες είναι επίσης έγγραφα που σχετίζονται με κανονιστικές νομικές συνθήκες, καθώς ρυθμίζουν επίσης τις νομικές σχέσεις σε ορισμένους τομείς του ρωσικού δικαίου. Αυτός ο κανονισμός δεν λαμβάνει χώρα άμεσα, αλλά έμμεσα, μέσω ομοσπονδιακών νόμων ή άλλων κανονισμών που εκδίδονται ως αποτέλεσμα αυτών των διεθνών συμφωνιών.
Πολλές ενδο-ομοσπονδιακές νομικές συνθήκες, για παράδειγμα, σχετικά με την οριοθέτηση των εξουσιών, μπορούν ταυτόχρονα να θεσπίσουν κανόνες στον τομέα του προϋπολογισμού, των φόρων, των φυσικών πόρων και του τελωνειακού δικαίου.
