Τα θέματα και τα αντικείμενα του κύκλου εργασιών του αστικού δικαίου είναι τόσο διαφορετικά που δεν είναι δυνατό να τα συνδυάσετε σε μία λίστα. Η αστική νομοθεσία βελτιώνεται συνεχώς με σκοπό την πιο λεπτομερή ρύθμιση των νομικών σχέσεων που τυποποιούνται μέσω συμφωνίας. Η ανάλυση των ισχυόντων νόμων καθιστά δυνατή την εξακρίβωση των γενικών απαιτήσεων για τη διαδικασία σύναψης σύμβασης αστικού δικαίου.
Οδηγίες
Βήμα 1
Η συμφωνία είναι συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων προσώπων σχετικά με την ίδρυση, αλλαγή ή τερματισμό πολιτικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων (άρθρο 420 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας).
Βήμα 2
Κατά τη σύνταξη μιας σύμβασης αστικού δικαίου, είναι απαραίτητο να καθοριστεί ποιοι όροι είναι υποχρεωτικοί για αυτόν τον τύπο νομικής σχέσης δυνάμει του νόμου και ποιοι πρέπει να καθοριστούν στη σύμβαση λόγω της σημασίας τους για εσάς και τον αντισυμβαλλόμενο.
Βήμα 3
Έτσι, για παράδειγμα, για μια σύμβαση πώλησης, οι όροι για το προϊόν, η τιμή του κ.λπ. είναι υποχρεωτικοί. Μια συμφωνία που δεν περιέχει όρους που πρέπει απαραιτήτως να υπάρχουν σε αυτήν από το νόμο δεν θα έχει νομική ισχύ όπως δεν έχει συναφθεί.
Βήμα 4
Οι όροι της συμφωνίας, τους οποίους τα μέρη έχουν καθορίσει ως απαραίτητα, παρόλο που ο νόμος δεν τους υποχρεώνει να περιληφθούν στη συμφωνία, καθίστανται δεσμευτικοί για αυτούς, ακριβώς δυνάμει αυτής της συμφωνίας.
Βήμα 5
Συνήθως οι συμβάσεις αστικού δικαίου περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ενότητες:
- προοίμιο (ονόματα των διαδίκων, ημερομηνία και τόπος φυλάκισης) ·
- το αντικείμενο της συμφωνίας ·
- τη διάρκεια της συμφωνίας, τον χρόνο εκπλήρωσης των υποχρεώσεων ·
- ευθύνη των μερών ·
- επίλυση των διαφορών;
- λεπτομέρειες για τα μέρη, κ.λπ.
Βήμα 6
Ο αριθμός των αντιγράφων, κατά κανόνα, συμπίπτει με τον αριθμό των συμβαλλομένων στη σύμβαση.
Βήμα 7
Κατά τη σύναψη συμβάσεων αστικού δικαίου, πρέπει να θυμόμαστε ότι για να δώσουμε σε ορισμένες από αυτές νομική ισχύ, αρκεί να επισημοποιηθείς σε απλή γραπτή μορφή. Ωστόσο, για ορισμένους τύπους συμβάσεων, η κρατική εγγραφή σε εξουσιοδοτημένους οργανισμούς είναι υποχρεωτική, χωρίς την οποία η συμφωνία θα θεωρείται άκυρη και δεν συνεπάγεται νομικές συνέπειες (για παράδειγμα, μια σύμβαση μίσθωσης για περίοδο άνω του ενός έτους ή ένα μέρος στο οποίο ο νομική οντότητα υπόκειται σε υποχρεωτική καταχώριση κράτους.
