Η οικογενειακή ευτυχία δεν διαρκεί πάντα πολύ. Ο διαχωρισμός της περιουσίας των συζύγων καθυστερεί για πολλά χρόνια. Και μπορεί να είναι δύσκολο να προστατεύσετε τα δικαιώματα ιδιοκτησίας σας, ειδικά εάν δεν γνωρίζετε τα βασικά του οικογενειακού δικαίου. Ωστόσο, κάθε χώρα έχει τις δικές της λεπτές διακρίσεις, οπότε η τελική απόφαση του δικαστηρίου εξαρτάται από τη δικαιοδοσία ενός συγκεκριμένου κράτους.
ο μεγαλύτερος αριθμός διαζυγίων στον κόσμο είναι στην Ιταλία. Πρώτον, το δικαστήριο λαμβάνει απόφαση για χωρισμό, μόνο μετά από αυτό επιτρέπεται στους πρώην συζύγους να υποβάλουν αίτηση για διαίρεση περιουσίας. Εάν η σύζυγος ήταν νοικοκυρά, ο σύζυγος υποχρεούται να πληρώσει τη διατροφή του μέχρι να βρει δουλειά ή νέο σύζυγο. Μετά το διαζύγιο, ο σύζυγος έχει το δικαίωμα σε μέρος της κοινής ιδιοκτησίας.
Στην Ινδία, η προίκα, ή το stridahna, έχει μεγάλη σημασία στο διαζύγιο. Επομένως, τα δώρα για το γάμο είναι καλά. Ενδιαφέρον οικογενειακό δίκαιο στη Σουηδία. Εδώ, τον πρώτο χρόνο της συμβίωσης, οι σύζυγοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα στην ιδιοκτησία του άλλου. 5 χρόνια μετά την εγγραφή του γάμου, ο σύζυγος - όχι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού - μπορεί να διεκδικήσει το 1/5 της περιουσίας του άλλου μισού. Και μόνο στον 6ο χρόνο του γάμου, τα μέρη μπορούν να χωριστούν στο μισό.
Στη Μεγάλη Βρετανία, η περιουσία κατανέμεται σύμφωνα με τη συνείδηση, δηλαδή με τέτοιο τρόπο ώστε κάθε μέρος να αντιστοιχεί στην οικονομική συνεισφορά καθενός από τα μέρη. Η νομική πρακτική δείχνει ότι σε αυτήν τη χώρα απαιτείται προστασία σε περίπτωση διαζυγίου μόνο από τον σύζυγο και όχι από τη σύζυγο, καθώς αυτός που παρέχει στην πρώην σύζυγο και στα παιδιά στέγαση, πληρώνοντας επιπλέον αποζημίωση για όλη τη ζωή.
Στη Γερμανία, η διαδικασία διαζυγίου είναι μεγάλη, μπορεί να διαρκέσει περίπου 3 χρόνια. Κατά κανόνα, ο σύζυγος πληρώνει τη σύζυγό του για τη ζωή στο ποσό που καθορίζεται από το δικαστήριο. Ωστόσο, εάν πέθανε, οι συγγενείς του θα έπρεπε να το κάνουν για αυτόν.
Η χώρα στην οποία νομιμοποιείται ο πιο φιλελεύθερος και δημοκρατικός τρόπος κατανομής της περιουσίας είναι η Γαλλία. Εδώ οι σύζυγοι συνάπτουν συμφωνία για τρεις μήνες, και επιλύουν όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαίρεση του αποκτηθέντος. Αλλά όχι παντού υπάρχουν άψογοι νόμοι, για παράδειγμα, στην Καμπότζη, η ιδιοκτησία χωρίζεται στο μισό με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Ο πρώην σύζυγος έχει το δικαίωμα να δει το σπίτι και να πάρει τα συντρίμμια μαζί του.
