Οι νόμοι λειτουργούν όχι μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και στο χρόνο. Μερικές φορές οι φορολογούμενοι πρέπει να αντιμετωπίζουν κανόνες δικαίου που αλλάζουν την ευθύνη τους για παραβάσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μιλούν για τη λεγόμενη αναδρομική ισχύ του νόμου. Αυτή η αρχή βρίσκει περιορισμένη εφαρμογή στη νομοθεσία.
Αναδρομική ισχύς του νόμου που οδηγεί στη βελτίωση της κατάστασης των φορολογουμένων
Η φορολογική νομοθεσία αναφέρει ότι οι πράξεις της που εξαλείφουν την ευθύνη για παραβιάσεις ή την άμβλυνσή της, καθώς και θεσπίζουν νέες εγγυήσεις για την προστασία των συμφερόντων και των νομικών δικαιωμάτων των πολιτών και των νομικών προσώπων, είναι αναδρομικά.
Οι κανόνες για τη λειτουργία των φορολογικών νόμων στο χρόνο ορίζονται σαφώς στο άρθρο 5 του φορολογικού κώδικα. Καθορίζοντας τους νόμους, ο νομοθέτης προχώρησε στις αρχές της ανθρωπότητας και της δικαιοσύνης. Η βάση για τέτοιες διατάξεις του νόμου είναι η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Πολιτικά και Ατομικά Δικαιώματα.
Ο γενικός κανόνας έχει ως εξής: το παράνομο της συμπεριφοράς, η νομιμότητά του, καθώς και η ευθύνη για παραβίαση του κράτους δικαίου καθορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία αυτή τη στιγμή. Η αναδρομική αρχή του δικαίου αποτελεί μία εξαίρεση. Αντικατοπτρίζει τη δυνατότητα εφαρμογής του νέου νόμου σε πράξεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του προαναφερθέντος νόμου.
Χαρακτηριστικά της αναδρομικής ισχύος και της φορολογικής νομοθεσίας
Το αναδρομικό αποτέλεσμα οποιουδήποτε νόμου σημαίνει την εφαρμογή ενός νομικού κανόνα σε εκείνες τις συνθήκες που συνέβησαν πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου.
Σύμφωνα με το Ρωσικό Σύνταγμα, ένας νόμος που ενισχύει την ευθύνη ή τον θεσπίζει για πρώτη φορά δεν είναι αναδρομικός. Οι πολίτες δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για ενέργειες που, κατά τη στιγμή της ανάθεσής τους, δεν θεωρήθηκαν αδίκημα. Η αναδρομική ισχύς δεν μπορεί να δοθεί σε κανένα νόμο ή σε φόρους και τέλη, αλλά μόνο σε εκείνους που στοχεύουν στη βελτίωση και την ανακούφιση της κατάστασης των φορολογουμένων.
Τι θεωρούνται πράξεις που αμβλύνουν την ευθύνη για πράξεις; Αυτοί είναι οι κανόνες του νόμου που μειώνουν τη σοβαρότητα της τιμωρίας ή μειώνουν το ποσό της κύρωσης. Ταυτόχρονα, ο νόμος προβλέπει την ερμηνεία αμφιβολιών, αμφιβολιών, πιθανών αντιφάσεων υπέρ των φορολογουμένων.
Τι θα συμβεί αν ένας νέος φορολογικός νόμος εισάγει νέο φόρο ή εισφορά που αυξάνει τους προηγούμενους συντελεστές; Σε αυτήν την περίπτωση, οι κανόνες του νόμου δεν μπορούν να επεκταθούν σε προηγούμενα γεγονότα. Ένας τέτοιος νόμος δεν είναι αναδρομικός.
Υπάρχουν εξαιρέσεις από την αναδρομική ισχύ του νόμου. Μια δεδομένη νομική πράξη μπορεί να είναι αναδρομική αν αναφέρεται άμεσα, σαφώς και αναμφίβολα στο ίδιο το έγγραφο. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει φορολογικές πράξεις που σχετίζονται με φορολογικούς συντελεστές, τέλη, τιμολόγια, ασφάλιστρα.
Εάν μιλάμε για αλλαγές στα ποσοστά και τα οφέλη για τους συμμετέχοντες σε επενδυτικά συμβόλαια, τότε τέτοιες αλλαγές δεν ισχύουν μέχρι την ημερομηνία λήξης της σύμβασης ή την ημερομηνία λήξης των φορολογικών συντελεστών. Λαμβάνεται υπόψη το νωρίτερο από αυτές τις ημερομηνίες.
