Τα ζητήματα που σχετίζονται με τις διακοπές των υπαλλήλων των οργανώσεων ρυθμίζονται από τις διατάξεις του Εργατικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Συχνά συμβαίνει ότι ο εργαζόμενος και ο εργοδότης τους ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο, χωρίς να είναι έτοιμοι να καταλήξουν σε κοινή γνώμη που δεν θα παραβίαζε τόσο τους κανόνες του νόμου όσο και το καλά συντονισμένο έργο της ομάδας.
Ποιος έχει δίκιο, ποιος κάνει λάθος
Το άρθρο 122 του Εργατικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει το δικαίωμα του εργαζομένου σε ετήσια άδεια μετ 'αποδοχών μετά από έξι μήνες εργασίας σε νέο χώρο. Ταυτόχρονα, στα καθήκοντα των αρχών περιλαμβάνεται η παροχή ανάπαυσης που του αξίζει το αργότερο μετά τη λήξη των έντεκα μηνών που εργάστηκαν, με άλλα λόγια, για ένα πλήρες έτος εργασίας.
Δεν είναι εύκολο για ένα νομικά άπειρο άτομο να κατανοήσει αυτά τα ζητήματα, επομένως οι υπάλληλοι και η διοίκησή τους δεν είναι απαλλαγμένοι από τυπικά λάθη και αυταπάτες. Οι οδηγίες για ενέργειες σε αμφισβητούμενες εργασιακές καταστάσεις σχετικά με την παροχή διακοπών στη νομοθεσία φαίνονται ασαφείς. Ένας άξιος διέξοδος είναι να προσελκύσουμε την ερμηνεία του.
Το να είσαι διακοπές ή όχι, αυτό είναι το ερώτημα
Το δικαίωμα αποχώρησης του εργαζομένου δεν συνεπάγεται την υποχρέωση του εργοδότη να του δώσει ό, τι θέλει κατόπιν αιτήματος μετά από έξι μήνες εργασίας. Ο νόμος σημαίνει μόνο ότι η περίοδος των έξι μηνών δίνει στον υπάλληλο έναν λόγο να πάρει διακοπές. Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι θα παρασχεθεί αμέσως μετά τον προαναφερθέντα χρόνο. Υπάρχουν τέτοιες έννοιες όπως τα προγράμματα διακοπών, σύμφωνα με τα οποία χτίζεται η διαδικασία εργασίας, καθώς και η ανάγκη παραγωγής, η οποία δεν επιτρέπει πάντα σε πολλούς εργαζόμενους να ξεκουραστούν ταυτόχρονα.
Νομικά, ο εργοδότης δεν πρέπει να εμποδίζει έναν υφιστάμενο να λάβει άδεια απουσίας για ένα ολόκληρο έτος. Αν μιλάμε για προηγούμενους όρους, τότε παραμένουν στη διακριτική του ευχέρεια και δεν εξαρτώνται από τις επιθυμίες του υπαλλήλου. Ταυτόχρονα, όταν τα μέρη κατάφεραν να καταλήξουν σε αμοιβαία επωφελής συμφωνία, οι διακοπές μπορούν να πραγματοποιηθούν όχι μόνο μετά από έξι μήνες εργασίας, αλλά ακόμη και νωρίτερα. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι κάθε φορά που λαμβάνετε τις διακοπές, ο εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να τις απομακρύνει εντελώς, και τις 28 ημερολογιακές ημέρες ή άλλο ποσό που ρυθμίζεται από τους νόμους.
Ο Εργατικός Κώδικας περιέχει μια εξαντλητική λίστα των λόγων που υποχρεώνουν τον εργοδότη να συναντήσει τον υφιστάμενο μισό, ανεξάρτητα από την περίοδο συνεργασίας. «Για γυναίκες - πριν ή αμέσως μετά την άδεια μητρότητας. εργαζόμενοι κάτω των δεκαοκτώ ετών · υπαλλήλους που υιοθετούν παιδί κάτω των τριών μηνών · σε άλλες περιπτώσεις που ορίζονται από την ομοσπονδιακή νομοθεσία."
Τι, κατά κανόνα, φοβούνται τα αφεντικά, που δεν θέλουν να ξεκουράσουν τον υπάλληλο το συντομότερο δυνατό; Τα πάντα έρχονται συχνά στο ζήτημα των χρημάτων, διότι εάν ο υπάλληλος δεν ολοκληρώσει το έτος έως το τέλος, η εταιρεία θα υποστεί απώλειες λόγω της αμοιβής που πληρώνεται εκ των προτέρων. Ένας τέτοιος φόβος είναι αβάσιμος, διότι σε αυτήν την περίπτωση, οι υπερβολικές πληρωμές εισπράττονται από τους μισθούς κατά τη διάρκεια του τελικού διακανονισμού.
