Κατά την επικοινωνία με έναν δευτερεύοντα, θα είναι βέλτιστο να ακολουθείτε τον κανόνα του χρυσού μέσου. Από τη μία πλευρά, η οικειότητα δεν πρέπει να επιτρέπεται. Σε οποιαδήποτε επιχειρηματική σχέση, υπάρχει μια ιεραρχία, υπαγωγή και στην εργασία υπάρχει μια σειρά από ευθύνες, τις οποίες είστε υποχρεωμένοι να απαιτήσετε από τους υφισταμένους σας. Από την άλλη πλευρά, η ταπείνωση του υπαλλήλου σας είναι απαράδεκτη, ακόμα κι αν είναι βασικά λάθος.
Είναι απαραίτητο
συμμόρφωση με τα πρότυπα της επιχειρηματικής εθιμοτυπίας και των γενικά αποδεκτών κανόνων ευγένειας
Οδηγίες
Βήμα 1
Το πρώτο πράγμα που κάθε διευθυντής πρέπει να καταλάβει καλά: ο κανόνας "Είμαι το αφεντικό - είσαι ανόητος" είναι φαύλος. Κάθε απαίτηση, αξίωση κ.λπ. πρέπει να είναι λογικό.
Ταυτόχρονα, «είναι δική σας ευθύνη» ή «δεν πληροί τις εταιρικές απαιτήσεις» χρησιμεύει ως επαρκής συλλογισμός, αλλά με την προϋπόθεση ότι συμπεριλαμβάνεται πραγματικά και δεν αντιστοιχεί.
Εάν ο υπάλληλος έχει αποδείξει ότι κάνετε λάθος σε κάτι, δεν είναι κρίμα να το παραδεχτείτε. Είναι ντροπή να απευθυνθείτε στην υποταγή, συνειδητοποιώντας ότι κάνετε λάθος.
Βήμα 2
Το θεμελιώδες ερώτημα για πολλούς είναι πώς να απευθυνθείτε ο ένας στον άλλο: «εσείς» ή «εσείς». Εδώ πρέπει να καταλάβετε ότι η παράδοση της αντιμετώπισης των υφισταμένων χρησιμοποιώντας "εσείς" και με το όνομα όταν απαιτείτε μια απάντηση "εσείς" και το όνομα και η πατρονομική κληρονομείται από το κόμμα-σοβιετική συσκευή (και γίνεται αποδεκτή από τους σημερινούς αξιωματούχους), αλλά δεν ανήκει στο καλύτερο.
Εάν η εταιρεία έχει κάνει έκκληση για "εσάς", τότε θα πρέπει να μιλήσετε με υφισταμένους, αλλά η μετάβαση σε "εσείς" επιτρέπεται μόνο αμοιβαία. Έτσι, είναι συνηθισμένο, ιδίως, στις ρωσικές υποδιαιρέσεις των δυτικών εταιρειών: στρέφονται στα αφεντικά χρησιμοποιώντας το όνομα «εσείς», αλλά δεν γνωρίζουν το πατρονομικό του όνομα ως περιττό. Εξαίρεση είναι μόνο εάν ο ίδιος ο υπάλληλος δεν είναι άνετος με αυτό.
Βήμα 3
Είναι απαράδεκτο να υψώνεις τη φωνή σου σε υφιστάμενο. Το ίδιο ισχύει και για προσβολές.
Ακόμη και σχετικά αβλαβείς συγκρίσεις στο πνεύμα της «ποιότητας εργασίας μαθητών-μαθητών» πρέπει να αποφεύγονται.
Εάν η εργασία πρέπει να επαναληφθεί, ο εργαζόμενος θα καταλήξει στα ίδια τα κατάλληλα συμπεράσματα · αρκεί να του δείξει τι είναι αντικειμενικά λάθος.
