Η υπερωριακή εργασία κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας με βάρδιες μπορεί να επισημοποιηθεί με τη μορφή υπερωριών ή παράτυπων ωρών εργασίας. Η πληρωμή για μια τέτοια επεξεργασία εξαρτάται από τον τύπο της, που καθορίζεται από τη συμφωνία μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη.
Η ρωσική εργατική νομοθεσία προβλέπει δύο τύπους επεξεργασίας, οι οποίοι διαφέρουν όχι μόνο στο σχεδιασμό, αλλά και στην πληρωμή, και άλλες εγγυήσεις που παρέχονται στον εργαζόμενο. Έτσι, σε περίπτωση περιστασιακής συμμετοχής σε εργασία εκτός της βάρδιας, η υπερωριακή εργασία θα πρέπει να επισημοποιηθεί. Εάν ο εργοδότης έχει συστηματική ανάγκη επεξεργασίας συγκεκριμένου εργαζομένου, τότε καταρτίζεται μια παράτυπη εργάσιμη ημέρα, η προϋπόθεση της οποίας καθορίζεται στο κείμενο της σύμβασης εργασίας ή σε μια πρόσθετη συμφωνία. Το πρόβλημα είναι η απουσία της έννοιας της συστηματικής συμμετοχής σε επιπρόσθετες εργασίες στον Εργατικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία επιτρέπει στους εργοδότες σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις να επισημοποιούν τις υπερωρίες δημιουργώντας παράτυπες ώρες εργασίας, κάτι που είναι πιο επωφελές για τις οργανώσεις από οικονομικό σημείο θέα.
Πώς πληρώνεται η υπερωρία
Για έναν υπάλληλο, η πιο ωφέλιμη επιλογή είναι να αντιμετωπίζετε την περιοδική υπερωριακή εργασία ως υπερωριακή εργασία. Σε αυτήν την περίπτωση, ο οργανισμός εκδίδει μια εντολή για να προσελκύσει έναν υπάλληλο στην καθορισμένη εργασία, η οποία πρέπει να καταβληθεί σε ενάμισι ποσό για τις δύο πρώτες ώρες (μετά από κάθε βάρδια) και να διπλασιαστεί για τις επόμενες ώρες. Εάν είναι επιθυμητό, ο υπάλληλος ενδέχεται να μην λάβει την καθορισμένη χρηματική αμοιβή για υπερωρίες, αλλά να την αντικαταστήσει με επιπλέον ανάπαυση. Σε αυτήν την περίπτωση, η διάρκεια της καθορισμένης επιπλέον ανάπαυσης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από το χρόνο επεξεργασίας. Οι παραπάνω μισθοί είναι το ελάχιστο, το εσωτερικό έγγραφο του οργανισμού, το ποσό των πληρωμών για υπερωρίες μπορεί να αυξηθεί.
Πώς πληρώνεται η επεξεργασία με παράτυπες ώρες εργασίας
Οι παράτυπες ώρες εργασίας συνήθως κατοχυρώνονται στη σύμβαση εργασίας του οργανισμού με τον εργαζόμενο, καθώς οι υπερωρίες υπό αυτό το καθεστώς είναι συστηματικές, οφείλονται στη φύση της συγκεκριμένης εργασίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εργατική νομοθεσία δεν προβλέπει αυξημένες εγγυήσεις για υπαλλήλους που ασκούν εργασιακές δραστηριότητες με αυτόν τον τρόπο. Η πρόσθετη αμοιβή δεν καταβάλλεται σε υπαλλήλους με παράτυπες ώρες εργασίας, αλλά δικαιούνται πρόσθετη ετήσια άδεια, η ελάχιστη διάρκεια των οποίων είναι τρεις ημερολογιακές ημέρες. Η εν λόγω άδεια πρέπει επίσης να καταβληθεί από τον εργοδότη, κάτι που αποτελεί ορισμένη αποζημίωση για ένα τέτοιο πρόγραμμα εργασίας.
