Η ιδιοκτησία μελετάται από διάφορες κοινωνικές επιστήμες: νόμος, φιλοσοφία, οικονομικά. Καθένας από αυτούς έχει τη δική του κατανόηση του όρου "ιδιοκτησία". Στα οικονομικά, αυτή είναι μία από τις κύριες κατηγορίες, λόγω της παρουσίας διαφόρων μορφών επιχειρηματικότητας και της εμφάνισης νέων.
Όταν μιλάμε για ιδιοκτησία, συνήθως σημαίνει είτε την ίδια την ιδιοκτησία που ανήκει σε κάποιον, είτε την ίδια την ιδιοκτησία αυτής της ιδιοκτησίας από κάποιον. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου αποτελεί αντικείμενο ιδιοκτησίας και αυτό που του ανήκει είναι το αντικείμενο της ιδιοκτησίας. Δεν είναι μόνο κάποιο είδος ιδιοκτησίας με τη μορφή υλικών αντικειμένων (κτίρια και κατασκευές, γη, φυσικά αντικείμενα), αλλά και άυλα αγαθά, ενέργεια, πληροφορίες, πληροφορίες, εάν ανήκουν συγκεκριμένα στο θέμα. Ταυτόχρονα, η ιδιοκτησία είναι η σχέση των ανθρώπων μεταξύ τους για αυτήν την ιδιοκτησία (η σχέση «δική μου» - «κάποιου άλλου»). Η εμφάνιση της ιδιοκτησίας συνδέεται με την ανάπτυξη της κοινωνίας. Στα οικονομικά, η ιδιοκτησία νοείται ως ένα σύνολο θεμάτων και αντικειμένων της ιδιοκτησίας, η σχέση μεταξύ των θεμάτων για αυτά τα αντικείμενα και η οικονομική υλοποίηση αυτών των σχέσεων.
Απαλλοτρίωση και αποξένωση ως σχέση με αντικείμενα ιδιοκτησίας
Η σχέση μεταξύ των ιδιοκτητών προϋποθέτει την ιδιοκτησία ιδιοκτησίας από κάποιον, δηλαδή τη στάση απέναντι στο αντικείμενο ως προς το δικό του. Η εργασία παίρνει κάτι να ανήκει. Κατά τη διαδικασία παραγωγής, οι άνθρωποι κατάλληλοι φυσικοί πόροι (ύλη και ενέργεια) και τους τροποποιούν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους. Η αγορά ενός προϊόντος είναι επίσης ιδιοποίηση, όπως κλοπή.
Η αποξένωση είναι η αντίστροφη διαδικασία, όταν ο ιδιοκτήτης στερείται της δυνατότητας να χρησιμοποιήσει αυτήν την ιδιοκτησία για δικούς του σκοπούς. Αυτό το κάνει εθελοντικά, για παράδειγμα, όταν πουλά ή δωρίζει ένα αντικείμενο, ακούσια - όταν κλαπεί, χαθεί, κατασχεθεί …
Ακίνητα στην οικονομία
Η οικονομική επιστήμη ενδιαφέρεται για τα ζητήματα της πίστωσης (απόκτησης) αγαθών μέσω της παραγωγής, της διανομής, της ανταλλαγής και της κατανάλωσής τους, δηλαδή με οικονομικό τρόπο και όχι με στρατιωτικό, εγκληματικό ή άλλο τρόπο.
Το αντικείμενο της πίστωσης είναι πολύ σημαντικό στα οικονομικά. Ένα άτομο που έχει λάβει μονοπώλιο σε συγκεκριμένους πόρους ή συνθήκες παραγωγής λαμβάνει εξαιρετικές οικονομικές ευκαιρίες σε σύγκριση με άλλους. Για παράδειγμα, οι κάτοχοι πληροφοριών στη χρηματοπιστωτική αγορά, οι κάτοχοι της τελευταίας μεθόδου παραγωγής κ.λπ. Η φύση του συνδυασμού εργασίας και μέσων παραγωγής είναι πολύ σημαντική. Εάν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είναι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, τότε ολόκληρο το παραγόμενο προϊόν θα είναι ιδιοκτησία τους. Διαθέτουν όλο το εισόδημα, επειδή είναι οι ιδιοκτήτες της ίδιας της παραγωγικής διαδικασίας. Και αν ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής είναι άλλος, αυτός που δεν τα έχει αναγκαστεί να γίνει υπάλληλος.
Στην οικονομική θεωρία των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, διακρίνεται η λεγόμενη «δέσμη εξουσιών», συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, χρήσης, διαχείρισης περιουσίας, του δικαιώματος στο εισόδημα, του δικαιώματος μεταβίβασης εξουσίας επί της ιδιοκτησίας), του δικαιώματος στην ασφάλεια, στην κληρονομιά, στη διαιώνιση της ιδιοκτησίας, απαραίτητο για τον ιδιοκτήτη, το δικαίωμα ευθύνης με τη μορφή είσπραξης (για παράδειγμα, την ανάκτηση της πληρωμής χρέους), το δικαίωμα αποκατάστασης χαμένων δικαιωμάτων, το δικαίωμα απαγόρευσης επιβλαβούς χρήσης. Ένα άτομο θεωρείται πλήρης κάτοχος εάν έχει όλα τα αναφερόμενα δικαιώματα.
