Πιθανώς όλοι έχουν βρει τους όρους «άδεια», «άδεια», «κάτοχος άδειας» και «κάτοχος άδειας», για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια συζητήσεων σχετικά με την ανάγκη τήρησης των πνευματικών δικαιωμάτων. Αλλά τι σημαίνει κάθε ένας από αυτούς τους όρους;
Η άδεια είναι ένα έγγραφο που εκδίδεται από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο σε άλλο πρόσωπο, επίσης νομικό ή φυσικό, και δίνει στο τελευταίο το δικαίωμα να εκτελεί ορισμένες ενέργειες. Το άτομο που εκδίδει την άδεια ονομάζεται δικαιοπάροχος και το άτομο που αποκτά την άδεια ονομάζεται κάτοχος άδειας. Ορισμένες από τις άδειες εκδίδονται από την κυβέρνηση. Ο νόμος "σχετικά με την αδειοδότηση ορισμένων τύπων δραστηριοτήτων" παρέχει μια λίστα τύπων δραστηριοτήτων που απαγορεύονται σε νομικά πρόσωπα και μεμονωμένους επιχειρηματίες χωρίς να λάβουν άδεια. Στα Αγγλικά, μια άδεια ονομάζεται επίσης άδεια οδήγησης. Μια συμφωνία άδειας ή μια άδεια ονομάζεται μια τέτοια συμφωνία για χρήση του αποτελέσματος της πνευματικής ιδιοκτησίας, δραστηριότητες (εργασία, εφεύρεση, εμπορικό σήμα κ.λπ.), στις οποίες ο δικαιοπάροχος δεν στερείται του δικαιώματος να συνεχίσει να χρησιμοποιεί αυτό το αποτέλεσμα πνευματικής δραστηριότητας και να παρέχει αυτό το δικαίωμα σε άλλους. Με άλλο τρόπο, ένα τέτοιο συμβόλαιο ονομάζεται μη αποκλειστικό. Αντιθέτως, μια αποκλειστική σύμβαση συνεπάγεται την πλήρη μεταφορά σχεδόν όλων των δικαιωμάτων από τον δικαιοπάροχο στον κάτοχο της άδειας, στερώντας το πρώτο από το δικαίωμα διάθεσης της ίδιας της πνευματικής ιδιοκτησίας. Ένα τέτοιο συμβόλαιο μερικές φορές καλείται εσφαλμένα αποκλειστικό (από το αγγλικό αποκλειστικό - αποκλειστικό). Σε περίπτωση τερματισμού ή κατά τη λήξη της περιόδου ισχύος, το δικαίωμα διάθεσης του αντικειμένου επιστρέφεται στον δικαιοπάροχο. Τόσο οι μη αποκλειστικές όσο και οι αποκλειστικές συμβάσεις ισχύουν για την περίοδο που καθορίζεται στο κείμενό της, και εάν δεν προσδιορίζεται, τότε εντός πέντε ετών από την ημερομηνία σύναψης. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η περίοδος δεν μπορεί να υπερβαίνει την περίοδο ισχύος του αποκλειστικού δικαιώματος για το αποτέλεσμα πνευματικής δραστηριότητας. Μια δωρεάν άδεια είναι μια δημόσια προσφορά. Μια τέτοια συμφωνία συνάπτεται τη στιγμή της λεγόμενης αποδοχής, δηλαδή όταν ο κάτοχος της άδειας εκτελεί τις ενέργειες που καθορίζονται στο κείμενο της προσφοράς. Οι πιο κοινές δωρεάν άδειες είναι GPL, Creative Commons διαφόρων γεύσεων, BSD, λιγότερο κοινές άδειες είναι MIT, Artistic, EPL και πολλές άλλες.
