Σε αντίθεση με τη νομοθεσία ορισμένων άλλων κρατών, όπου η έννοια της «συναλλαγής» χρησιμοποιείται σε διάφορους κλάδους του δικαίου, στη ρωσική νομική πρακτική αυτή η κατηγορία αναφέρεται αποκλειστικά στον τομέα του αστικού δικαίου. Οι κανόνες που καθορίζουν την έννοια και τις βασικές απαιτήσεις για τις συναλλαγές περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο 9 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (Αστικός Κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας).
Οι συναλλαγές νοούνται ως τέτοιες ενέργειες ατόμων και νομικών οντοτήτων που εκτελούνται από αυτούς προκειμένου να θεσπίσουν, να αλλάξουν ή να τερματίσουν αστικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Σε μια συναλλαγή, όχι μόνο το περιεχόμενο είναι σημαντικό, αλλά και η μορφή με την οποία δημιουργείται. Σύμφωνα με τον αστικό κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η μορφή της συναλλαγής μπορεί να είναι προφορική και γραπτή. Για ορισμένες συναλλαγές που έγιναν γραπτώς, ο νόμος απαιτεί συμβολαιοποίηση. Για να ολοκληρωθούν οι συναλλαγές για τις οποίες επιτρέπεται μια προφορική φόρμα, αρκεί μια συγκεκριμένη συμπεριφορά του ατόμου που εκφράζει την πρόθεση να συνάψει μια συναλλαγή, μερικές φορές μόνο η σιωπή θεωρείται ως τέτοια συμπεριφορά.
Η μη συμμόρφωση με τη μορφή της συναλλαγής οδηγεί σε δυσμενείς συνέπειες για τα άτομα που την πραγματοποίησαν, έως την αναγνώριση της συναλλαγής ως άκυρης σε περιπτώσεις που ορίζονται από το νόμο.
Ο αστικός κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας υιοθέτησε μια συγκεκριμένη ταξινόμηση των συναλλαγών. Έτσι, σύμφωνα με τον αριθμό των μερών που εμπλέκονται στη συναλλαγή, μπορεί κανείς να κάνει διάκριση μεταξύ μονομερών, διμερών και πολυμερών συναλλαγών. Τα περισσότερα συμβόλαια είναι διμερείς συμφωνίες. Εάν η σύναψη μιας σύμβασης απαιτεί τη συμφωνηθείσα έκφραση της βούλησης τριών ή περισσότερων μερών, μια τέτοια συναλλαγή αναγνωρίζεται ως πολυμερής. Μια διαθήκη μπορεί να αναφερθεί ως παράδειγμα μιας μονομερούς συναλλαγής: για να έχει νομική ισχύ, αρκεί η έκφραση της βούλησης ενός μέρους - του κριτή -.
Δεδομένου ότι η αρχή «οτιδήποτε δεν απαγορεύεται επιτρέπεται» ισχύει για τις σχέσεις αστικού δικαίου, οι πολίτες και οι οργανισμοί έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν συναλλαγές τόσο ρυθμιζόμενες από το νόμο όσο και εκείνες που δεν ρυθμίζονται νομικά. Ωστόσο, ο Αστικός Κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει ότι οι συναλλαγές που έχουν ολοκληρωθεί ενδέχεται να ακυρωθούν: άκυρες ή άκυρες και άκυρες.
Οι αμφισβητούμενες συναλλαγές είναι εκείνες με αξίωση αμφισβήτησης ποια πρόσωπα που ορίζονται από το νόμο μπορούν να υποβάλουν αίτηση στο δικαστήριο. Οι λόγοι για μια τέτοια πρόκληση είναι η απειλή, η εξαπάτηση ή η βία που συνέβη κατά τη διάρκεια της συναλλαγής. αυταπάτη; αδυναμία κατανόησης των ενεργειών τους κατά τη στιγμή της συναλλαγής κ.λπ. Συναλλαγές που αντιβαίνουν στη νομοθεσία θεωρούνται άκυρες. παραβίαση των θεμελίων του νόμου και της τάξης και της ηθικής · δεσμεύεται χωρίς την πρόθεση να προκαλέσει τις συνέπειες που αντιστοιχούν στη συναλλαγή και άλλες, σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Μια μη έγκυρη συναλλαγή δεν συνεπάγεται νομικές συνέπειες εκτός από αυτές που προκύπτουν από την ακυρότητα της.
