Ο εργοδότης μπορεί να φέρει διοικητική ή ποινική ευθύνη για καθυστερημένους μισθούς. Επιπλέον, ο οργανισμός θα φέρει οικονομική ευθύνη έναντι των εργαζομένων με τη μορφή υποχρέωσης καταβολής τόκων λόγω καθυστερήσεων.
Οδηγίες
Βήμα 1
Η καθυστέρηση των μισθών για οποιαδήποτε περίοδο αποτελεί διοικητικό αδίκημα, ευθύνη για την οποία προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία. Συγκεκριμένα, επιβάλλεται πρόστιμο σε οργανισμούς για τέτοιες παραβιάσεις, το ποσό των οποίων είναι 30-50 χιλιάδες ρούβλια. Οι μεμονωμένοι επιχειρηματίες θα υποχρεωθούν να πληρώσουν 1-5 χιλιάδες ρούβλια. Παρόμοια τιμωρία παρέχεται για υπαλλήλους (για παράδειγμα, ο επικεφαλής της εταιρείας, ο επικεφαλής λογιστής), μέσω του οποίου το σφάλμα επιτρέπεται η καθυστέρηση.
Βήμα 2
Ένας εναλλακτικός τύπος διοικητικής τιμωρίας για την καθυστέρηση στην καταβολή των μισθών για εταιρείες και μεμονωμένους επιχειρηματίες είναι η αναστολή δραστηριοτήτων, η περίοδος των οποίων μπορεί να είναι έως ενενήντα ημέρες. Αυτή η τιμωρία εφαρμόζεται σχετικά σπάνια, επομένως, ο διορισμός της θα πρέπει να υπολογίζεται μόνο με σημαντική κλίμακα της παραβίασης ή επαναλαμβανόμενη καθυστέρηση σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Βήμα 3
Εάν η καθυστέρηση μισθού εκ μέρους ενός μεμονωμένου επιχειρηματία ή του επικεφαλής μιας εταιρείας οφείλεται σε μισθοφόρο, άλλο προσωπικό συμφέρον και η περίοδος μερικής καθυστέρησης είναι μεγαλύτερη από τρεις μήνες, ενδέχεται να ακολουθήσει ποινική ευθύνη. Η τιμωρία σε αυτήν την περίπτωση θα είναι φυλάκιση για ένα έτος ή καταναγκαστική εργασία για παρόμοια περίοδο. Ως εναλλακτική λύση για τους αναφερόμενους τύπους ευθύνης, παρέχεται πρόστιμο έως εκατόν είκοσι χιλιάδες ρούβλια ή στέρηση ενός ειδικού δικαιώματος (για παράδειγμα, το δικαίωμα συμμετοχής σε επιχειρηματική δραστηριότητα) για περίοδο έως ένα έτος.
Βήμα 4
Προβλέπεται αυστηρότερη ποινική ευθύνη σε περίπτωση καθυστέρησης των μισθών και η περίοδος καθυστέρησης υπερβαίνει τους δύο μήνες. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο που κυμαίνεται από 100-500 χιλιάδες ρούβλια και η προαναφερθείσα φυλάκιση, καταναγκαστική εργασία ή στέρηση ενός ειδικού δικαιώματος παρέχονται ως εναλλακτικοί τύποι τιμωρίας. Ο μέγιστος όρος για καθέναν από αυτούς τους τύπους ευθύνης αυξήθηκε σε 3 χρόνια
Βήμα 5
Τέλος, ο εργοδότης ευθύνεται οικονομικά για τους εργαζομένους των οποίων η πληρωμή των μισθών έχει καθυστερήσει. Το ποσό της ευθύνης είναι το ένα τρίτο του επιτοκίου αναχρηματοδότησης που καθορίζεται από την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσικής Ομοσπονδίας του μη καταβληθέντος ποσού για κάθε ημέρα καθυστέρησης. Ταυτόχρονα, η ενοχή του εργοδότη δεν έχει σημασία για την ανάληψη αυτής της ευθύνης, πρέπει να καταβληθούν τόκοι στους εργαζομένους σε περίπτωση καθυστέρησης.
