Μια αίτηση για άδεια μετά την απόλυση μπορεί να υποβληθεί από οποιονδήποτε υπάλληλο, η βάση για τον τερματισμό της σύμβασης εργασίας σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει σημασία. Ωστόσο, η ικανοποίηση αυτής της αίτησης είναι δικαίωμα του εργοδότη, όχι η υποχρέωσή του, επομένως η εταιρεία μπορεί να αρνηθεί τον εργαζόμενο.
Η απόλυση ενός εργαζομένου από τον οργανισμό αποτελεί συχνά έκπληξη για τον εργοδότη. Συνήθως, ένας τέτοιος εργαζόμενος έχει άδεια που δεν έχει χρησιμοποιηθεί, για την οποία, σύμφωνα με την ισχύουσα εργατική νομοθεσία, πρέπει να καταβάλλεται αποζημίωση. Η καθορισμένη αποζημίωση εκδίδεται μαζί με την πλήρη πληρωμή κατά τη λήξη της σύμβασης εργασίας, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο εργαζόμενος θέλει να χρησιμοποιήσει όλες τις υπόλοιπες ημέρες διακοπών με επακόλουθη απόλυση. Η έννοια αυτής της χρήσης είναι η αύξηση της διάρκειας της υπηρεσίας, καθώς η ημέρα καταγγελίας της σύμβασης εργασίας στην περίπτωση αυτή θα είναι η τελευταία ημέρα των χορηγηθεισών διακοπών. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών, αυτός ο πολίτης θα συνεχίσει να θεωρείται υπάλληλος του οργανισμού, θα διατηρήσει όλες τις εγγυήσεις που προβλέπονται από το νόμο (για παράδειγμα, κοινωνική ασφάλιση).
Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει άδεια κατά την απόλυση
Η πρωτοβουλία για τη χορήγηση άδειας με επακόλουθη απόλυση θα πρέπει να προέρχεται από τον ίδιο τον εργαζόμενο, ο οποίος έχει το δικαίωμα να υποβάλει αίτηση στον εργοδότη με αντίστοιχη δήλωση. Ωστόσο, ο Εργατικός Κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας λέει ότι ένας οργανισμός μπορεί να παράσχει τέτοια άδεια χωρίς να αναφέρει την ύπαρξη ενός τέτοιου καθήκοντος. Κατά συνέπεια, ο εργοδότης συνήθως αποφασίζει ανεξάρτητα εάν θα ικανοποιήσει την αίτηση του υπαλλήλου για παροχή ανάπαυσης με επακόλουθη απόλυση, καθώς η εγγραφή μιας τέτοιας άδειας είναι δικαίωμα του οργανισμού και όχι η υποχρέωσή του. Εάν η εταιρεία αρνείται τέτοια άδεια, τότε δεν την απαλλάσσει από την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης για όλες τις αχρησιμοποίητες ημέρες ετήσιας ανάπαυσης στον εργαζόμενο.
Πότε καθίσταται υποχρεωτική η άδεια και η απόλυση
Η μόνη περίπτωση κατά την οποία η παροχή άδειας με μεταγενέστερη απόλυση καθίσταται υποχρέωση του εργοδότη είναι η λύση της σύμβασης εργασίας με συμφωνία των μερών. Ταυτόχρονα, η καθορισμένη συμφωνία πρέπει να περιέχει μια ειδική προϋπόθεση που υποχρεώνει τον οργανισμό να παρέχει στον υπάλληλο άδεια κατά την απόλυση. Η παρουσία ενός τέτοιου όρου υποχρεώνει την εταιρεία να ικανοποιήσει την αίτηση που υπέβαλε ο υπάλληλος, μπορεί να ασκηθεί ένσταση για την άρνηση έκδοσης διακοπών. Ωστόσο, τέτοιες διαφορές μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων είναι σπάνιες, καθώς για τους περισσότερους εργαζόμενους δεν υπάρχει θεμελιώδης διαφορά μεταξύ της αποζημίωσης για αχρησιμοποίητες διακοπές και της αμοιβής των διακοπών.
