Η ιδιοκτησία ταξινομείται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια, ένα από τα οποία είναι η μορφή εξασφάλισης πόρων, μέσων παραγωγής και ιδιοκτησίας από μια οικονομική οντότητα. Από αυτή την άποψη, διακρίνονται τρεις τύποι ιδιοκτησίας ακινήτων: μερική, συλλογική μετοχή και συλλογική από κοινού.
Μερική πίστωση
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για την ανάλυση των σχέσεων ιδιοκτησίας, επισημαίνονται γενικά κριτήρια για την ταξινόμησή τους. Ταυτόχρονα, τα κύρια είναι τα εξής: η φύση της σχέσης μεταξύ των ιδιοκτητών, η ικανότητα να μοιράζονται την περιουσία μεταξύ των ατόμων και ο βαθμός κοινωνικοποίησης των πραγμάτων τους από αυτούς. Αυτά τα κριτήρια δημιουργούν τρεις μορφές πιστώσεων, η πρώτη εκ των οποίων είναι ιδιωτική πίστωση.
Το κύριο συστατικό που το χαρακτηρίζει είναι η στάση των ατόμων απέναντι στην ιδιοκτησία ως τρόπος προσωπικού εμπλουτισμού. Η ιδιωτική πίστωση πραγματοποιείται σε δύο τύπους ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Ο πρώτος τύπος είναι το δικαίωμα ιδιοκτησίας στις υλικές συνθήκες παραγωγής ενός ατόμου που χρησιμοποιεί την εργασία κάποιου άλλου. Για παράδειγμα, τα χρήματα μπορεί να ανήκουν σε ένα δημόσιο μέρος, ενώ το άλλο εξαρτάται από τους ιδιοκτήτες, επομένως, γίνεται εκμετάλλευση. Ο δεύτερος τύπος είναι η κυριότητα των μέσων παραγωγής του ατόμου που εργάζεται προσωπικά. Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι τεχνίτες και οι αγρότες που ζουν μόνο με τη δική τους εργασία.
Συλλογική ανάθεση κοινής χρήσης
Μια άλλη μορφή είναι η πίστωση συλλογικών μεριδίων. Έχει διακριτικά χαρακτηριστικά. Πρώτον, είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού ιδιωτικών μετοχών που συνεισφέρουν στην κοινή ιδιοκτησία από όλους τους συμμετέχοντες. Δεύτερον, αποσκοπεί στην επίτευξη των κοινών στόχων όλων των συμμετεχόντων, επομένως, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς μία διαχείριση. Τρίτον, τα αποτελέσματα της χρήσης του ακινήτου κατανέμονται μεταξύ των συμμετεχόντων, λαμβάνοντας υπόψη τις μετοχές καθενός από αυτούς.
Συλλογική-κοινή ανάθεση
Η τελευταία μορφή είναι συλλογική και κοινή πίστωση. Χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο μερίδιο της ιδιοκτησίας που ανήκει σε κάθε ιδιοκτήτη. Επιπλέον, όλοι οι άνθρωποι ενωμένοι σε μια ομάδα αντιμετωπίζουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία παραγωγής που ανήκουν σε αυτά αδιαχώριστα. Αυτό σημαίνει ότι κανένας συμμετέχων δεν μπορεί ο ίδιος να ταιριάξει οποιοδήποτε μέρος του ακινήτου και να το χρησιμοποιήσει.
Το εισόδημα που λαμβάνεται από την κοινή ιδιοκτησία κατανέμεται μεταξύ των ατόμων εξίσου ή ανάλογα με τη συνεισφορά εργασίας που έχει πραγματοποιήσει κάθε συμμετέχων. Η βάση αυτής της μορφής πίστωσης είναι η δικαιοσύνη και η εμπιστοσύνη, καθώς κάθε άτομο σε μια ομάδα εξαρτάται πλήρως από άλλα μέλη. Ταυτόχρονα, όλοι βασίζονται στην απουσία παράνομων ενεργειών που θα επηρεάσουν αρνητικά το εισόδημα οποιουδήποτε συμμετέχοντα.
