Ως εγγύηση νοείται μια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο ενεργεί ως εγγυητής της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων έναντι του πιστωτή άλλου προσώπου. Σε περίπτωση αθέτησης από τις τελευταίες των υποχρεώσεών της, η εγγύηση φέρει πλήρη ή μερική ευθύνη έναντι του πιστωτή.
Οδηγίες
Βήμα 1
Κατά τη σύναψη συμβάσεων δανείου που εξασφαλίζονται με εγγύηση, ο εγγυητής πρέπει συχνά να φέρει μόνος του ολόκληρο το βάρος ευθύνης. Οι τυποποιημένες μορφές συμφωνιών προβλέπουν συχνότερα τον εγγυητή και τον κοινό δανειολήπτη και πολλές παρά την επικουρική ευθύνη (δηλαδή, ο εγγυητής ευθύνεται έναντι του δανειστή στον ίδιο όγκο και με τους ίδιους όρους με τον δανειολήπτη), επομένως, για τον δανειστή δεν έχει σημασία ποιος θα εισπράξει τη συλλογή: ο ίδιος ο δανειολήπτης ή ο εγγυητής του.
Βήμα 2
Η εγγύηση λήγει τη στιγμή της λήξης της υποχρέωσης που εξασφάλισε. Σε αυτήν την περίπτωση, οι υποχρεώσεις μπορούν να εκπληρωθούν τόσο από τον ίδιο τον οφειλέτη όσο και από τον εγγυητή. Στην τελευταία περίπτωση, όλα τα δικαιώματα του πιστωτή μεταβιβάζονται στον εγγυητή, δηλαδή, μπορεί να απαιτήσει από τον δανειολήπτη την εκπλήρωση των υποχρεώσεων στον ίδιο βαθμό με τον οποίο τα ίδια τα έδωσε στον πιστωτή. Για το σκοπό αυτό, ο πιστωτής υποχρεούται να μεταβιβάσει με εγγύηση όλα τα απαραίτητα έγγραφα που επιβεβαιώνουν τις απαιτήσεις έναντι του οφειλέτη.
Βήμα 3
Ο νόμος προβλέπει επίσης τη δυνατότητα τερματισμού της εγγύησης σε περίπτωση που ο δανειστής έχει αλλάξει τις προϋποθέσεις για τον οφειλέτη προς την κατεύθυνση της αυξανόμενης ευθύνης, επιδεινώνοντας την κατάσταση του εγγυητή, χωρίς να λάβει τη συγκατάθεση του ίδιου του εγγυητή. Παρά το γεγονός ότι η τελευταία διάταξη κατοχυρώνεται στο άρθρο 367 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, είναι μάλλον προβληματικό να αφαιρεθεί η εγγύηση, αναφερόμενος σε αυτήν. Οι δανειστές ορίζουν στους όρους της συμφωνίας ότι μια γραπτή ειδοποίηση του εγγυητή σχετικά με την αλλαγή των όρων της συμφωνίας δανείου με τον δανειολήπτη είναι επαρκής και η σιωπή του εγγυητή θεωρείται ως συγκατάθεσή του.
Βήμα 4
Η εγγύηση τερματίζεται εάν ο οφειλέτης ή ο εγγυητής πρόσφεραν στον δανειστή να εκπληρώσει δεόντως τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμφωνία, αλλά ο δανειστής αρνήθηκε να το πράξει. Επίσης, η βάση για τον τερματισμό της εγγύησης είναι η μεταφορά του χρέους σε άλλο πρόσωπο, στην οποία ο εγγυητής αρνείται να απαντήσει για τον νέο οφειλέτη.
Βήμα 5
Η εγγύηση παύει να ισχύει κατά τη λήξη της σύμβασης εγγύησης. Εάν ένας τέτοιος όρος δεν καθορίζεται από τη συμφωνία, ο όρος για την εκπλήρωση της υποχρέωσης που εξασφαλίζεται από την εγγύηση λαμβάνεται ως βάση. Εάν, εντός ενός έτους από την ημερομηνία αυτής της περιόδου, ο πιστωτής δεν έχει υποβάλει αξίωση κατά της εγγύησης, τότε δεν μπορεί να απαιτήσει από την εγγύηση την εκτέλεση των υποχρεώσεων. Όταν είναι αδύνατο να καθοριστεί η προθεσμία για την εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης ή καθορίζεται από τη στιγμή της ζήτησης, η προθεσμία για την παρουσίαση των απαιτήσεων του πιστωτή παρατείνεται σε δύο έτη.
