Πρόσφατα, τα θέματα εφαρμογής και εφαρμογής των κανόνων για την εγγραφή πολιτών έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία. Ο κύριος λόγος για αυτό ήταν μια σημαντική αύξηση του αριθμού των αδικημάτων που διαπράχθηκαν από άτομα που ζουν στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας χωρίς έγγραφα και εγγραφή.
Το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας εγγυάται σε κάθε πολίτη το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας σε ολόκληρη την επικράτειά της, καθώς και την επιλογή ενός τόπου διαμονής και διαμονής εντός των ορίων της. Για την εφαρμογή αυτής της διάταξης, θεσπίστηκαν κανονιστικές πράξεις που ρυθμίζουν τις νομικές σχέσεις σε αυτόν τον τομέα. Αντί για εγγραφή, εισήχθη η εγγραφή των πολιτών στον τόπο κατοικίας τους. Η κύρια διαφορά του είναι ότι δεν είναι ανεκτικό, αλλά έχει χαρακτήρα κοινοποίησης. Η εγγραφή στον τόπο κατοικίας πρέπει να νοείται ως ειδική εγγραφή πολιτών που πραγματοποιείται από εξουσιοδοτημένους κρατικούς φορείς προκειμένου να ληφθούν δεδομένα για τη μετανάστευση του πληθυσμού. Η εγγραφή είναι ένα είδος άδειας για έναν πολίτη να διαμένει σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Η εγγραφή είναι υποχρέωση και όχι δικαίωμα. Αυτό δεν πρέπει να θεωρείται παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος στην ελεύθερη κυκλοφορία, δεδομένου ότι η επιλογή του τόπου κατοικίας γίνεται ανεξάρτητα. Για εγγραφή στον τόπο κατοικίας, ένας πολίτης πρέπει να υποβάλει αίτηση στην αρχή εγγραφής, προσκομίζοντας διαβατήριο ή άλλο έγγραφο ταυτότητας, καθώς και έγγραφα που επιβεβαιώνουν το δικαίωμα μετακίνησης στην κατοικία. Η παραβίαση των κανόνων εγγραφής των πολιτών συνεπάγεται την έναρξη διοικητικής ευθύνης. Υπάρχουν πολλές νομικές πτυχές που σχετίζονται με την εγγραφή στον τόπο κατοικίας: πρόκειται για θέματα συσσωρευμένης και πληρωμής συντάξεων και παροχών, καθορισμός της διαδικασίας και των τύπων παροχών που παρέχονται (σε διαφορετικές περιοχές διαφέρουν μεταξύ τους), σχετικά ζητήματα με τη φορολογική δήλωση, την ουρά για στέγαση, την άσκηση δικαιωμάτων ψήφου, τη λήψη ιατρικής βοήθειας κ.λπ. Έτσι, μπορούμε να συμπεράνουμε για τη μεγάλη σημασία της εγγραφής στη ζωή οποιουδήποτε ατόμου, χωρίς την οποία είναι αδύνατη η κανονική άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπονται από το νόμο.
