Η εργατική νομοθεσία παρέχει στους εργαζόμενους κοινωνική προστασία στο μέγιστο βαθμό, διασφαλίζοντας κανονικές συνθήκες εργασίας και ανάπαυσης και αξιοπρεπούς μισθούς. Ως εκ τούτου, συνήθως η πρωτοβουλία για απόλυση προέρχεται από τον ίδιο τον εργαζόμενο, αλλά υπάρχουν καταστάσεις όπου μπορεί να απολυθεί με πρωτοβουλία του εργοδότη. Σε αυτήν την περίπτωση, προκειμένου να αποφευχθεί η εκδίκαση των διαφορών, πρέπει να τηρείται αυστηρά η διαδικασία απόλυσης του εργαζομένου.
Περιπτώσεις μαζικών απολύσεων εργαζομένων
Όλα τα προηγούμενα όταν ο εργοδότης είναι ο εμπνευστής της απόλυσης περιγράφονται λεπτομερώς στο άρθρο 81 του εργατικού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι πιο συχνές είναι περιπτώσεις όπου υπάρχει μαζική απόλυση εργαζομένων λόγω της εκκαθάρισης μιας επιχείρησης ή της μείωσης του προσωπικού. Στην πρώτη περίπτωση, ο εργοδότης υποχρεούται να προειδοποιεί τους υπαλλήλους του για την επικείμενη απόλυση εκ των προτέρων - δύο εβδομάδες πριν από αυτήν την ημερομηνία. Εάν υπάρχει μείωση προσωπικού, η περίοδος για την οποία πρέπει να ειδοποιηθεί ο υπάλληλος αυξάνεται σε 2 μήνες. Οι εργαζόμενοι με τους οποίους έχει υπογραφεί σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου πρέπει επίσης να ενημερώσουν για την απόλυση τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν από αυτό το συμβάν.
Με τη γραπτή συγκατάθεση των εργαζομένων, μπορούν να απολυθούν νωρίτερα από τις καθορισμένες προθεσμίες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, για κάθε εργάσιμη ημέρα που δεν λειτουργεί μέχρι το τέλος της προθεσμίας, θα πρέπει να καταβάλλουν αποζημίωση στο ποσό του μέσου όρου τους καθημερινά κέρδη. Κατά τη μείωση του προσωπικού, οι εργαζόμενοι δικαιούνται επίσης άλλες πρόσθετες αποζημιώσεις, όπως, μπορεί να μην καταβάλλονται δύο, αλλά τρεις μηνιαίοι μισθοί σε περίπτωση που εντός τριών μηνών δεν θα μπορούν να βρουν άλλη κατάλληλη εργασία μέσω του τοπικού Κέντρου Απασχόλησης. Σε περίπτωση μείωσης του μεγέθους, θα πρέπει να προσφερθούν στους υπαλλήλους άλλες διαθέσιμες κενές θέσεις που ταιριάζουν με τα προσόντα και την εκπαίδευσή τους. Μόνο στην περίπτωση που απουσιάζουν τέτοιες κενές θέσεις, ή ο υπάλληλος τις αρνείται, μπορεί να απολυθεί.
Απόλυση μεμονωμένων εργαζομένων
Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να απολύσει έναν εργαζόμενο με δική του πρωτοβουλία σε περιπτώσεις όπου ο τελευταίος:
- δεν αντιστοιχεί στη θέση που κατέχει ·
- επανειλημμένα δεν εκπληρώνει τα εργασιακά του καθήκοντα ·
- παραβιάζει κατάφωρα τους ισχύοντες εργασιακούς κανονισμούς ·
- έχει χάσει την εμπιστοσύνη του ή έχει διαπράξει ανήθικη πράξη.
Πριν από την απόλυση, ο εργοδότης πρέπει να προσφέρει άλλες διαθέσιμες κενές θέσεις σε έναν υπάλληλο που δεν αντιστοιχεί στη θέση του, η οποία θα αντιστοιχεί στα προσόντα του. Και για να επιβεβαιωθεί η μη συμμόρφωση, πρέπει να πραγματοποιηθεί πιστοποίηση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των οποίων έχει συνταχθεί το αντίστοιχο έγγραφο. Η επιχείρηση πρέπει να εγκρίνει τον Κανονισμό πιστοποίησης, εάν δεν υπάρχει, μια ειδικά δημιουργημένη προμήθεια πιστοποιεί τον εργαζόμενο. Επιπλέον, κατά την πρόσληψη, ένας υπάλληλος πρέπει να εξοικειωθεί με την περιγραφή της εργασίας έναντι της υπογραφής, η οποία καθορίζει όλες τις προϋποθέσεις προσόντων για τη θέση που κατέχει.
Όταν η απόλυση συμβαίνει λόγω παραβίασης του χρονοδιαγράμματος εργασίας και μη εκτέλεσης των εργασιακών καθηκόντων, είναι απαραίτητο να λάβετε τα κατάλληλα έγγραφα - πράξεις κ.λπ., επιβεβαιώνοντας αυτό. Επιπλέον, όταν αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά, ο υπάλληλος επιπλήττεται βάσει σημειώματος. Εάν η παραβίαση επαναληφθεί εντός ενός ημερολογιακού έτους μετά την επίπληξη, ο εργαζόμενος μπορεί να απολυθεί. Οι περιπτώσεις απώλειας εμπιστοσύνης και ανήθικων πράξεων πρέπει επίσης να τεκμηριώνονται.
