Κάθε επιχείρηση, είτε πρόκειται για μετοχική εταιρεία είτε για εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, έχει τη δική της δομή. Λόγω της σύγχυσης στον ορισμό ορισμένων ατόμων που κατέχουν θέση στην ιεραρχία της εταιρείας, οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν απολύτως σωστές ερωτήσεις, για παράδειγμα, πώς να μην πληρώσουν το μισθό του ιδρυτή.
Οδηγίες
Βήμα 1
Ιδρυτής - ένα άτομο που ίδρυσε (δημιούργησε) μια επιχείρηση, αυτό προκύπτει από τον ίδιο τον ορισμό. Ο ιδρυτής μπορεί να είναι άτομο και νομική οντότητα που έχει συνεισφέρει συγκεκριμένα στο εγκεκριμένο κεφάλαιο της επιχείρησης - ιδιοκτησία, χρεόγραφα, χρήματα ή με τη μορφή πνευματικής ιδιοκτησίας.
Βήμα 2
Παρεμπιπτόντως, μην συγχέετε τους ιδρυτές με μέλη εταιρειών περιορισμένης ευθύνης και μετόχους κλειστών και ανοιχτών μετοχικών εταιρειών. Τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος συμμετέχουν με συγκεκριμένο τρόπο στο εγκεκριμένο κεφάλαιο, αλλά ταυτόχρονα, μόνο τα άτομα που δημιούργησαν την επιχείρηση μπορούν να ονομάζονται ιδρυτές. Δηλαδή, οποιοσδήποτε ιδρυτής μπορεί να είναι συμμετέχων (μέτοχος), αλλά όχι κάθε συμμετέχων ή μέτοχος μπορεί να ονομαστεί ιδρυτής.
Βήμα 3
Οι συμμετέχοντες (μέτοχοι) της εταιρείας, ανεξάρτητα από το αν είναι ιδρυτές ή όχι, δεν λαμβάνουν μισθούς στην επιχείρηση. Λαμβάνουν εισόδημα από κέρδος σε σχέση με το οποίο έγινε η συνεισφορά στο μετοχικό κεφάλαιο. Μόνο οι εργαζόμενοι αμείβονται.
Βήμα 4
Διευθυντής (Γενικός Διευθυντής) - το εκτελεστικό όργανο της εταιρείας. Ανήκει στην κατάσταση των εργαζομένων και πρέπει να λαμβάνει μισθούς για την εργασία του. Αυτό ρυθμίζεται από τον εργατικό κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ένα μέλος της εταιρείας μπορεί να κατέχει τη θέση του διευθυντή, οπότε, σύμφωνα με το νόμο, δικαιούται μερίδιο του κέρδους και μισθό. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι μπορεί ταυτόχρονα να είναι ένας από τους ιδρυτές της εταιρείας, αλλά η ρωσική πρακτική σε τέτοιες περιπτώσεις είναι διφορούμενη.
Βήμα 5
Εξαίρεση είναι η περίπτωση κατά την οποία ο διευθυντής είναι ο μοναδικός ιδρυτής της εταιρείας. Τόσο το Υπουργείο Οικονομικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας όσο και το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Ανάπτυξης συμφωνούν ότι ένα άτομο δεν μπορεί να συνάψει σύμβαση εργασίας με τον εαυτό του, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λόγοι υπολογισμού των φόρων. Αυτό φυσικά οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το αντικείμενο της φορολογίας (δηλαδή, ο μισθός) απουσιάζει επίσης.
