Η υψηλή ανεργία επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων, τη μακροοικονομική και ακόμη και την πολιτική. Οι ειδικοί διερευνούν προσεκτικά αυτό το φαινόμενο προκειμένου να αναπτύξουν τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους αντιμετώπισής του. Συγκεκριμένα, προσδιορίζουν πολλούς τύπους, μορφές και τύπους ανεργίας και αναπτύσσουν μια ειδική μέθοδο για την επίλυση του προβλήματος σε κάθε περίπτωση.
Ποιες είναι οι μορφές ανεργίας
Κατά κανόνα, υπάρχουν μόνο δύο κύριες μορφές ανεργίας: αυτό το φαινόμενο μπορεί να είναι τεράστιο και μερικό. Κατά συνέπεια, η διαφορά μεταξύ αυτών των επιλογών έγκειται στον αριθμό των ατόμων που δεν εργάζονται πουθενά.
Η μερική ανεργία είναι ένα φυσικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε διαφορετικές χώρες και δεν προκαλεί σοβαρές ανησυχίες. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα μικρό μέρος του πληθυσμού παραμένει άνεργο για διάφορους λόγους, όπως απολύσεις, επιθυμία αλλαγής θέσεων κ.λπ.
Η μαζική ανεργία συνδέεται με πολύ σοβαρά προβλήματα στην οικονομία μιας χώρας ή σε ορισμένες χώρες. Προκύπτει κατά τη διάρκεια μιας οξείας κρίσης, όταν ένας τεράστιος αριθμός επιχειρήσεων κλείνει, οι θέσεις εργασίας διακόπτονται και οι άνθρωποι μένουν χωρίς δουλειά και σχεδόν καμία ευκαιρία να βρουν δουλειά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μαζική ανεργία μπορεί να εκδηλωθεί σε μια πόλη και όχι σε ολόκληρη την πολιτεία. Συνήθως αυτή η κατάσταση προκύπτει σε περιπτώσεις κατά τις οποίες μια επιχείρηση ή ορισμένες επιχειρήσεις που παρείχαν θέσεις εργασίας για τα περισσότερα άτομα σε μια δεδομένη τοποθεσία είναι κλειστή.
Οι κύριοι τύποι ανεργίας και οι διαφορές μεταξύ τους
Υπάρχουν πολλοί τύποι ανεργίας, οι οποίοι διακρίνονται σύμφωνα με διαφορετικά κριτήρια. Συχνά μιλούν για αναγκαστική και εθελοντική ανεργία. Στην πρώτη περίπτωση, ένα άτομο απλά δεν μπορεί να βρει δουλειά λόγω έλλειψης κενών θέσεων ή υπερβολικά υψηλού επιπέδου ανταγωνισμού. Στη δεύτερη περίπτωση, οι ίδιοι οι άνθρωποι αρνούνται πολλές προσφορές, επειδή δεν είναι ικανοποιημένοι με την τοποθεσία του γραφείου, το επίπεδο των μισθών, ένα σύνολο ευθυνών και άλλα σημεία.
Η ανεργία μπορεί επίσης να είναι ασταθής και διαρθρωτική. Η πρώτη περίπτωση είναι ευρέως διαδεδομένη: περιλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τη δουλειά τους, επιλέγουν εποχιακές κενές θέσεις εργασίας και εργάζονται μόνο σε συγκεκριμένες περιόδους του έτους ή δεν μπορούν να βρουν αμέσως εργασία μετά την αποφοίτησή τους. Η δεύτερη περίπτωση είναι πολύ πιο σοβαρή: συνεπάγεται σοβαρή οικονομική αναδιάρθρωση, την εμφάνιση νέων κενών θέσεων για τις οποίες δεν υπάρχουν ακόμη ειδικοί με τα απαιτούμενα προσόντα και την απαξίωση ορισμένων επαγγελμάτων.
Τέλος, αξίζει να εξεταστούν τρεις ακόμη τύποι - θεσμικοί, τριβείς και κρυμμένοι. Στην πρώτη περίπτωση, το πρόβλημα έγκειται στην ειδική πολιτική του κράτους, που οδηγεί σε μείωση του αριθμού των θέσεων εργασίας. Η ανεργία λόγω τριβής υποδηλώνει ότι οι περισσότεροι άνεργοι αναζητούν ελκυστικές κενές θέσεις και, λόγω των υψηλών απαιτήσεων, δεν μπορούν να τις βρουν ακόμη. Η κρυφή ανεργία εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι κρύβουν τη θέση τους από την κοινωνία και το κράτος.
