Οι διαθέσεις είναι ένα στοιχείο ενός νομικού κανόνα, ο οποίος ταξινομείται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια. Υπάρχουν διάφοροι τύποι διατάξεων σύμφωνα με τη μέθοδο περιγραφής, τη φύση και το βαθμό βεβαιότητας, τη σύνθεση.
Η διάθεση είναι μια από τις βασικές έννοιες του νομικού συστήματος. Για να κατανοήσουμε την ουσία και τη θέση της στο σύστημα της ρωσικής νομικής πρακτικής, είναι απαραίτητο να υπενθυμίσουμε τον ορισμό ενός νομικού κανόνα και τη δομή του.
Κανόνας δικαίου
Το κράτος δικαίου είναι το κύριο στοιχείο του νομικού συστήματος. Αυτός είναι ένας υποχρεωτικός κανόνας συμπεριφοράς για όλους, αυστηρά καθορισμένος και ειδικά διατυπωμένος. Η εφαρμογή του είναι εγγυημένη από το κράτος. Ο νομικός κανόνας ρυθμίζει τις κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των πολιτών της χώρας και των κρατών που είναι εγγεγραμμένα στο έδαφος.
Το κράτος δικαίου είναι μια δομική ενότητα αντικειμενικού δικαίου. Οι νομικοί κανόνες που ρυθμίζουν τις δραστηριότητες σε έναν συγκεκριμένο τομέα δημοσίων σχέσεων αποτελούν κλάδο του δικαίου.
Τα κύρια κριτήρια της έννοιας είναι η κανονικότητα και η τυπική βεβαιότητα. Η κανονικότητα υπονοεί ότι ένας κανόνας είναι δεσμευτικός για έναν κύκλο ατόμων. Η επίσημη βεβαιότητα αναφέρεται στο να καθοριστεί σε ένα επίσημο έγγραφο.
Ο νομικός κανόνας είναι γενικής φύσης. Δεν συνεπάγεται έναν συγκεκριμένο αποδέκτη, αλλά προορίζεται για ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, ρυθμίζει τις τυπικές σχέσεις και χρησιμοποιείται επανειλημμένα.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του κανόνα είναι η συγκεκριμένη περιεκτικότητα. Το κείμενο του κανόνα πρέπει να αναφέρεται απλά και να μην επιτρέπει διφορούμενη ερμηνεία. Συνήθεις νομικοί όροι χρησιμοποιούνται για την περιγραφή.
Ένας κανόνας δικαίου είναι ένα συγκεκριμένο μικροσύστημα που αποτελείται από πολλά στοιχεία. Εκτός από τις διατάξεις, οι οποίες θα αναλυθούν στις επόμενες παραγράφους, οι κανόνες περιλαμβάνουν υποθέσεις και κυρώσεις.
Η υπόθεση επισημαίνει συγκεκριμένες συνθήκες ζωής στις οποίες λειτουργεί το κράτος δικαίου. Οι υποθέσεις είναι απλές, προσφέροντας μόνο μία συνθήκη και πολύπλοκες, που περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερες συνθήκες. Εντοπίζονται επίσης εναλλακτικές υποθέσεις που περιγράφουν διάφορες περιστάσεις. Για την έναρξη ισχύος του κράτους δικαίου, αρκεί ένα από αυτά.
Η κύρωση περιγράφει τις συνέπειες, τιμωρία για μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που ορίζονται στον κανόνα. Οι κυρώσεις μπορεί να είναι απολύτως συγκεκριμένες, σχετικά συγκεκριμένες και εναλλακτικές. Απολύτως καθορισμένο περιέχει μια κατηγορηματική περιγραφή των κυρώσεων. Σχετικά ορισμένες επιλογές επιτρέπονται, για παράδειγμα, διαφορετικοί όροι φυλάκισης. Εναλλακτικά υπονοούν ότι οι ίδιες οι αρχές μπορούν να επιλέξουν το είδος της ευθύνης που επιβάλλεται (πρόστιμο, κοινοτική υπηρεσία, φυλάκιση).
Δεν περιέχουν όλοι οι κανονισμοί και τα τρία δομικά στοιχεία. Οι κανόνες του Συντάγματος περιλαμβάνουν μόνο υπόθεση και διατάξεις ή μόνο διατάξεις. Οι ποινικοί κανόνες περιλαμβάνουν μόνο διατάξεις και κυρώσεις.
Οι νομικές διατάξεις μπορεί να είναι έγκυρες, δεσμευτικές και απαγορευτικές. Οι εξουσιοδοτημένοι προσφέρουν μια επιλογή: να ενεργήσουν με συγκεκριμένο τρόπο ή να αποφύγουν τη δράση. Οι δεσμευτικοί κανόνες καθορίζουν μια συγκεκριμένη δράση που πρέπει να ληφθεί. Τα απαγορευτικά δείχνουν το απαράδεκτο μιας δράσης.
Τι είναι η διάθεση
Ένας νομικός κανόνας αποτελείται από τρία στοιχεία: υπόθεση, κυρώσεις και διατάξεις. Διάθεση - ένα στοιχείο που περιέχει άδεια, συνταγή ή απαγόρευση, τα οποία απευθύνονται στο αντικείμενο ενός νομικού κανόνα. Σε γενικές γραμμές, μια διάθεση είναι ένας κανόνας συμπεριφοράς που καθορίζεται για όλους τους συμμετέχοντες σε μια νομική σχέση. Στο πλαίσιο του κανόνα, όλοι πρέπει να το ακολουθήσουν.
Η διάθεση αποκαλύπτει και εξηγεί την ίδια την ουσία του κανόνα συμπεριφοράς. Περιέχει πληροφορίες σχετικά με το δικαίωμα να ενεργεί ή να μην ενεργεί με συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό το στοιχείο του κανόνα καθορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των μερών στη νομική σχέση που διέπεται από το νόμο. Επομένως, η διάθεση είναι το κύριο συστατικό του νομικού κανόνα, στον οποίο διατυπώνονται οι κανόνες συμπεριφοράς.
Η διάθεση καθορίζει το μοντέλο της συμπεριφοράς των υποκειμένων μέσω του καθορισμού δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Ανακύπτουν όταν υπάρχουν νομικά γεγονότα που καθορίζονται στην υπόθεση (ένα άλλο στοιχείο του κράτους δικαίου). Η διάθεση καθιερώνει σχέσεις υπαγωγής ή συνεργασίας μεταξύ των θεμάτων και διαμορφώνει τις σχέσεις των συμμετεχόντων στην πραγματικότητα.
Το περιεχόμενο της διάταξης μπορεί να διατυπωθεί στη νομοθεσία με διαφορετικούς τρόπους, οπότε μερικές φορές υπάρχουν αμφιλεγόμενα ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία της. Μερικές φορές απαιτείται λογική σκέψη για να αποκαλυφθεί η ουσία αυτού του μέρους του νομικού κανόνα.
Ταξινόμηση των διαθέσεων
Οι διαθέσεις υποδιαιρούνται σε τύπους σύμφωνα με διάφορα χαρακτηριστικά. Σε διαφορετικά νομικά συστήματα, υπάρχουν διαφορετικές ταξινομήσεις και περίπλοκα μοντέλα διατάξεων. Έτσι, στον ισλαμικό νόμο υπάρχουν επτά τύποι κανονιστικών συνταγών και απαγορεύσεων, οι οποίες ομαδοποιούνται σε τρία επίπεδα: αυστηρά υποχρεωτικές, προτεινόμενες ενέργειες, ουδέτερες ενέργειες, λογοκρισίες, αυστηρά απαγορευμένες ενέργειες. Οι κυρώσεις καθορίζονται ανάλογα με τη σοβαρότητα της πράξης.
Στο ρωσικό νομικό σύστημα, από τη φύση του κανονιστικού αντικτύπου, διακρίνονται τα ακόλουθα:
- Εξουσιοδότηση. Αυτές οι διαθέσεις επιτρέπουν και επιτρέπουν την εκτέλεση οποιωνδήποτε ενεργειών.
- Δεσμευτικός. Διάθεση που συνταγογραφεί για να εκτελέσει μια ενέργεια.
- Απαγορεύοντας. Διάθεση που επιβάλλει απαγόρευση δράσης.
Ανά δομή και περιεχόμενο, οι τοποθετήσεις χωρίζονται σε απλές και πολύπλοκες. Η πρώτη υποδηλώνει μόνο μία αποδεκτή συμπεριφορά, η δεύτερη, πολλές πιθανές συμπεριφορές. Οι σύνθετες διαθέσεις διακρίνονται με διαίρεση σε αθροιστικές και εναλλακτικές.
Σύμφωνα με το βαθμό βεβαιότητας, οι διατάξεις χωρίζονται σε:
- απολύτως βέβαιο (απλό).
- σχετικά συγκεκριμένη (περίπλοκη)
- ασαφής (ασαφής περιγραφή, για παράδειγμα, "συμπεριφέρεστε σωστά").
Στο ποινικό δίκαιο, οι κύριοι τύποι διατάξεων είναι: απλοί, περιγραφικοί, παραπομπές, κουβέρτες. Μια απλή διάθεση ονομάζει μια εγκληματική πράξη, αλλά δεν αποκαλύπτει τα σημάδια της. Στον Ποινικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας από το 1996, ο αριθμός τέτοιων κανόνων έχει μειωθεί σημαντικά. Έμειναν μόνο σε εκείνους τους κανόνες στους οποίους τα σημάδια εγκληματικών πράξεων είναι προφανή και δεν χρειάζεται να περιγραφούν ή εάν δεν μπορούν να περιγραφούν με ακρίβεια.
Στις περιγραφικές διατάξεις, εξαλείφεται ο κίνδυνος διαφορετικής ερμηνείας και εφαρμογής κανόνων ποινικού δικαίου. Εδώ, τα κύρια σημεία ενός εγκλήματος περιγράφονται λεπτομερώς και διεξοδικά, τα οποία είναι σημαντικά για την ταξινόμηση του αδικήματος. Έτσι, είναι μια περιγραφική διάθεση στο άρθρο 129 "Λίμπελ", στο άρθρο 131 "Βιασμός".
Η παραπομπή περιγράφει τον κανόνα μέσω άλλων διατάξεων του ποινικού δικαίου. Αυτή η τεχνική είναι απαραίτητη για την αποφυγή πολλαπλών επαναλήψεων στο κείμενο.
Η γενική διάθεση αναφέρεται στους κανόνες άλλων κλάδων νόμου. Υπάρχουν πολλές τέτοιες διατάξεις στον Ποινικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας του 1996, κυρίως σε κεφάλαια για εγκλήματα στον τομέα της οικονομικής δραστηριότητας, περιβαλλοντικών εγκλημάτων, οδικής ασφάλειας και λειτουργίας οχημάτων.
Διάθεση με τον τρόπο περιγραφής
Ένα από τα κύρια κριτήρια για την ταξινόμηση των διαθέσεων είναι ο τρόπος που περιγράφονται. Σε αυτή τη βάση, διακρίνονται απλές και περιγραφικές διατάξεις.
Οι απλές τοποθετήσεις περιέχουν μια παραλλαγή συμπεριφοράς, αλλά μην την επεξεργαστείτε. Ο Ποινικός Κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν περιγράφει λεπτομερώς τα σημάδια της συμπεριφοράς εάν υπονοείται μια απολύτως κατανοητή δράση. Ένα παράδειγμα είναι το μέρος 1 του άρθρου 128 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας: "Η παράνομη τοποθέτηση ατόμου σε ψυχιατρικό νοσοκομείο τιμωρείται με φυλάκιση έως και τρία χρόνια."
Οι περιγραφικές διαθέσεις αποκαλύπτουν λεπτομερώς όλα τα κύρια και ουσιαστικά σημάδια νόμιμης ή παράνομης συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, η ληστεία χαρακτηρίζεται ως δημιουργία:
- βιώσιμος;
- ένοπλος;
- ομάδες ατόμων (συμμορίες)
- με σκοπό την επίθεση πολιτών ή οργανώσεων ·
- καθώς και την ηγεσία μιας τέτοιας ομάδας.
Έτσι, η έννοια της ληστείας αποκαλύπτεται σύμφωνα με πέντε χαρακτηριστικά.
Διάθεση από τη φύση και το βαθμό βεβαιότητας
Τα νομικά πρότυπα υποδιαιρούνται επίσης ανάλογα με τη φύση και το βαθμό βεβαιότητάς τους. Απολύτως καθορισμένες διατάξεις πλήρως, τελικά και διεξοδικά καθορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών-υποκειμένων των νομικών σχέσεων.
Σχετικά καθορισμένες ρυθμίσεις καθορίζουν επίσης τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών, αλλά ταυτόχρονα τους δίνουν την ευκαιρία να αναλάβουν την πρωτοβουλία.
Διάθεση ανά σύνθεση
Όσον αφορά την πολυπλοκότητα και τη σύνθεση, οι διαθέσεις χωρίζονται σε απλές, πολύπλοκες και εναλλακτικές. Τα απλά περιέχουν μόνο έναν κανόνα συμπεριφοράς. Οι περίπλοκοι κανόνες περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερους υποχρεωτικούς κανόνες. Οι εναλλακτικές λύσεις προσφέρουν διάφορες συμπεριφορές, καθεμία από τις οποίες θα είναι επιλέξιμη.
