Η υπέροχη χώρα μας έχει μια μακρά και συναρπαστική ιστορία. Αυτό περιλαμβάνει την ιστορία του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.
Η αρχή του σχηματισμού και της ανάπτυξης του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου επιστρέφει στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Το γεγονός είναι ότι το έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας δεν ήταν ομοιογενές. Υπήρχαν χωριστές περιοχές που είχαν τα δικά τους ειδικά χαρακτηριστικά στον τομέα της εξέτασης αστικών υποθέσεων. Και έτσι ώστε να μην υπήρχαν προβλήματα σε θέματα εφαρμοστέου δικαίου, χρησιμοποιήθηκαν διαπεριφερειακές συγκρούσεις.
Επιπλέον, μετά τη Ρωσική Αυτοκρατορία, ξεκινά η Σοβιετική περίοδος, που συνδέεται με την εξουσία των Μπολσεβίκων. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο και το διεθνές δίκαιο γενικά δεν εφαρμόζεται και υπάρχει ως «επιστήμη για την επιστήμη». Το γεγονός είναι ότι, αφενός, η πολιτική του σοβιετικού κράτους ήταν μάλλον κλειστή, αφετέρου, η διεξαγωγή διεθνών υποθέσεων πραγματοποιήθηκε μέσω ειδικής κρατικής επιτροπής, δηλαδή, οι διεθνείς σχέσεις ήταν ο μόνος τομέας της κατάσταση. Τα πρώτα έργα στον τομέα του διεθνούς δικαίου κατά την περίοδο αυτή ανήκαν στους Makarov, Krylov, Koretsky κ.λπ.
Στη δεκαετία του '60, υπάρχει πρακτική ανάγκη για το διεθνές ιδιωτικό δίκαιο. Αυτό ώθησε την ανάπτυξη της επιστήμης. Αλλά μια πραγματικά μεγάλη ανάγκη για ιδιωτικό διεθνές δίκαιο εμφανίστηκε στη δεκαετία του '80, όταν η χώρα ξεκίνησε την πορεία των οικονομικών και πολιτικών μεταρρυθμίσεων.
Το επόμενο στάδιο ήταν η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991. Οι νεοσύστατες ανεξάρτητες δημοκρατίες δεν είχαν ούτε την εμπειρία ούτε τη βάση για την ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων. Η Ρωσία παρέμεινε στην πιο συμφέρουσα θέση, αφού μόνο υπήρχε η σοβιετική σχολή ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.
Για να αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων και του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, ιδίως, στη συνέλευση της ΚΑΚ το 1996, υιοθετήθηκε ένα μοντέλο αστικού κώδικα, στο οποίο το τμήμα 7 ανατέθηκε σε αυτόν τον τομέα της επιστήμης.
