Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να εκπαιδεύσουν και να υποστηρίξουν τα παιδιά τους ενώ τα χρειάζονται και δεν έχουν φτάσει σε ηλικία εργασίας. Η κατάσταση γίνεται το αντίθετο σε περίπτωση απώλειας της ικανότητας εργασίας των γονέων.
Οι νομικές ευθύνες των παιδιών απέναντι στους γονείς τους
Το άρθρο 87 του οικογενειακού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει ότι τα παιδιά είναι υποχρεωμένα να φροντίζουν και να παρέχουν στους αναπήρους γονείς εάν χρειάζονται βοήθεια. Εάν και τα δύο μέρη δεν έχουν καταλήξει σε μια τέτοια αμοιβαία συμφωνία, τότε το ζήτημα της πληρωμής διατροφής και του ποσού τους αποφασίζεται μέσω του δικαστηρίου. Η διατροφή πρέπει να πληρώνεται κάθε μήνα σε σταθερό ποσό. Το ποσό καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση των γονέων, λαμβάνοντας υπόψη τον υλικό πλούτο των ικανών παιδιών.
Οι υλικές ικανότητες όλων των παιδιών του γονέα εξετάζονται στο δικαστήριο, παρά το γεγονός ότι εκφράστηκαν αρχικά οι αξιώσεις για την καταβολή διατροφής.
Εάν οι γονείς δεν συμμετείχαν στην ανατροφή των παιδιών, και αυτό το γεγονός αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας και επίσης στερήθηκε τα γονικά δικαιώματα, τότε δεν μπορούν να διεκδικήσουν τη στήριξη των παιδιών. Το δικαστήριο μπορεί να υποχρεώσει τα ενήλικα παιδιά να πληρώσουν τα πρόσθετα έξοδα των γονέων σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας, τραυματισμού του γονέα ή των χρηματικών εξόδων πρόσληψης φροντιστή για τον γονέα. Το χρηματικό ποσό καθορίζεται με βάση την οικογενειακή κατάσταση του παιδιού, την οικονομική κατάσταση και άλλα κριτήρια.
Η αίσθηση του καθήκοντος για τους γονείς
Όταν πρόκειται για μια ευημερούσα, στενή οικογένεια, η υπόθεση, κατά κανόνα, δεν αφορά δικαστικές διαφορές σχετικά με την πληρωμή της διατροφής. Έχοντας φτάσει σε ηλικία εργασίας, τα ίδια τα παιδιά θα προσπαθήσουν να παρέχουν υποστήριξη στους γονείς τους, και όχι μόνο σωματικά, αλλά και υλικά. Η ανατροφή των παιδιών παίζει σημαντικό ρόλο εδώ. Οι γονείς από νεαρή ηλικία θα πρέπει να ενσταλάξουν στο παιδί ότι πρέπει να είναι συμπονετικοί, συμπαθητικοί, να παρέχουν βοήθεια στα αγαπημένα τους πρόσωπα και τους συγγενείς τους, για την καλοσύνη να πληρώνουν με το καλό. Και ως ενήλικας, το παιδί σίγουρα θα θυμάται πόσο πολύ έκαναν οι γονείς για το παιδί τους, πόσες νύχτες δεν κοιμόντουσαν, πόσα δίδαξαν και επιπλήρωσαν, φροντίζουν, παρέχονται και επενδύουν.
Η απομάκρυνση από τους γονείς στα γηρατειά, όταν έχουν γίνει αβοήθητοι και αδύναμοι, είναι μια εκδήλωση της ευγνωμοσύνης και της έλλειψης καρδιάς.
Αδιαφορία στην ανατροφή ενός παιδιού
Υπάρχουν άλλες καταστάσεις όπου ο πατέρας δεν ζούσε με την οικογένειά του, απέφυγε να πληρώσει διατροφή, δεν έκανε δώρα και δεν συμμετείχε με κανέναν τρόπο στην ανατροφή. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν μπορεί να υπάρξει ζήτημα διατροφής ή βοήθειας σε έναν ανάπηρο γονέα, ακόμη και αν το άτομο είναι βιολογικός πατέρας. Η συνεισφορά του στο παιδί είναι μηδενική. Η μαρτυρία της μητέρας και του παιδιού από μόνη της δεν είναι αρκετή κατά τη διάρκεια της δίκης · χρειάζονται έγγραφα για να αποδειχθεί η αποτυχία πληρωμής και η αδράνεια του γονέα.
