Για έναν ειδικό για αρχάριους και σε οποιονδήποτε τομέα δραστηριότητας, τα πρώτα βήματα σχετίζονται πάντα με την πραγματοποίηση λαθών. Οι δικηγόροι δεν αποτελούν εξαίρεση. Έτσι, για παράδειγμα, πολλοί επιφανείς υπερασπιστές του νόμου και του νόμου παραδέχονται ότι ξεκίνησαν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες με ηλίθια και ακατάλληλα λάθη, τα οποία τώρα το βρίσκουν ακόμη και αστείο να θυμούνται. Γι 'αυτό είναι τόσο σημαντικό για έναν δικηγόρο να γνωρίζει καλά όχι μόνο τη νομοθεσία, αλλά και ορισμένους κανόνες, εάν μπορείτε να τους ονομάσετε αυτό, για την αρχική εργασία και πρακτική.
Έτσι, το πιο συνηθισμένο λάθος από έναν νεαρό δικηγόρο είναι μια λανθασμένη εκτίμηση των δυνατοτήτων κάποιου. Αυτό ισχύει τόσο για το γεγονός ότι αναλαμβάνει πολύ δουλειά, όσο και για το γεγονός ότι δεν μπορεί να προσεγγίσει σωστά τον όγκο της εργασίας.
Πρέπει να πω ότι το γεγονός ότι ένας αρχάριος ασκούμενος αναλαμβάνει πολλά καθήκοντα ταυτόχρονα δεν είναι εκπληκτικό. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους ταυτόχρονα.
Πρώτος λόγος
Ο νεοσύστατος δικηγόρος πιστεύει ότι όσο πιο γρήγορα πάρει τον "απαραίτητο" αριθμό υποθέσεων, τόσο πιο γρήγορα οι συνάδελφοί του θα τον αντιμετωπίσουν πιο σοβαρά. Αλλά αν το σκεφτείτε, είναι τόσο σημαντική η ποσότητα; Δεν πρέπει να έρθει η ποιότητα; Φυσικά είναι. Ανεξάρτητα από το πόσες υποθέσεις είναι ταυτόχρονα στα χέρια ενός δικηγόρου, μόνο η ικανότητά του να κάνει ικανά τη δουλειά του θα πιστωθεί τελικά στη θετική του πρακτική.
Δεύτερος λόγος
Σε περίπτωση αρνητικής εμπειρίας, ένας νέος δικηγόρος δεν θα μπορεί πλέον να δικαιολογήσει ότι οποιαδήποτε πρακτική είναι καλή. Δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοιος ορισμός για τις διαφορές. Υπάρχουν είτε νόμιμες νίκες και αθωώσεις, είτε δεν υπάρχει τίποτα. Επομένως, δεν συνιστάται σε έναν νεαρό ειδικό να σπαταλά το χρόνο του σε μεγάλο αριθμό εργασιών. Είναι καλύτερα να επιλέξετε ένα, αν και όχι μια «μεγάλη» πράξη, στην οποία η νίκη φαίνεται δυνατή. Δεν υπάρχει λόγος να δραματοποιήσετε και να ελπίζετε ότι αναλαμβάνοντας μια περίπλοκη υπόθεση, όπως σε μια ταινία, ο δικηγόρος θα την κερδίσει με ευκολία και θα γίνει διάσημη. Δυστυχώς, οι στατιστικές δείχνουν το αντίθετο: αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά.
Τρίτος λόγος
Ένα άλλο συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι νεοεισερχόμενοι είναι να δίνει πολλές ελπίδες στη δικαιοσύνη. Κατά κανόνα, κάθε αρχικός δικηγόρος ελπίζει ότι ο δικαστής θα είναι σε θέση να εμβαθύνει στην ουσία του προβλήματος τόσο βαθιά όσο ο ίδιος ο δικηγόρος υπεράσπισης. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι για έναν δικαστή - αυτή είναι μια περίπτωση από την κατηγορία του «ενός από τα αμέτρητα». Γι 'αυτό συμβαίνει μερικές φορές ότι το δικαστήριο δεν ξοδεύει τόσο πολύ χρόνο για την επίλυση αυτού ή του ζητήματος όπως θα ήθελε ο δικηγόρος. Κατά συνέπεια, κάποια απογοήτευση δεν θα είναι πολύ καιρό. Πρέπει επίσης να είστε έτοιμοι για αυτό, καθώς ένας δικηγόρος, ακόμη και ένας αρχάριος, απλά δεν έχει χρόνο για απογοήτευση.
Τέταρτος λόγος
Η πιο σημαντική «παραβίαση» που μπορεί να διαπράξει ένας νεοεισερχόμενος ειδικός είναι η υπερβολική αυτοπεποίθηση. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί, προερχόμενοι από το πανεπιστήμιο, είναι σίγουροι ότι οι γνώσεις και η εμπειρία τους είναι πολύ μεγαλύτερες και πιο φρέσκες από αυτές των περισσότερων συναδέλφων τους. Αυτό τους δίνει μια ορισμένη εμπιστοσύνη, η οποία είναι επιζήμια για τη δημιουργία προσωπικών σχέσεων και τη δημιουργία σχέσεων με άλλους δικηγόρους και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά κανόνα, είναι δύσκολο να ακολουθήσουν τέτοιες προσωπικότητες σε νομοθετικά όργανα, καθώς η πρακτική δείχνει ότι ακόμη και ο πιο αυτοπεποίθηση ειδικός έχει το δικαίωμα να κάνει λάθη και, κατά συνέπεια, δεν πρέπει να είστε πολύ αλαζονικοί.
