Μπορείτε να υπολογίσετε το ελάχιστο όριο διαμονής ανά άτομο διαβάζοντας την κανονιστική πράξη της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία ορίζει την αντίστοιχη τιμή σε τριμηνιαία βάση. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι πρώτα απαραίτητο να αποδειχθεί η κατοχή ενός συγκεκριμένου ατόμου σε μια συγκεκριμένη κατηγορία του πληθυσμού.
Το ελάχιστο όριο διαμονής για ένα άτομο καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε τριμηνιαία βάση. Για το σκοπό αυτό, το όνομα του οργανισμού εκδίδει ειδικό διάταγμα, το οποίο αντικατοπτρίζει τα ελάχιστα απαιτούμενα ποσά για διάφορες κατηγορίες του πληθυσμού. Ταυτόχρονα, η ισχύουσα νομοθεσία εφαρμόζει το ελάχιστο κατά κεφαλήν διαβίωσης, που υπολογίζεται βάσει των μέσων δεδομένων, καθώς και το ελάχιστο όριο διαβίωσης για συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών των οποίων οι ανάγκες διαφέρουν. Έτσι, προς το παρόν, οι αντίστοιχες τιμές για τα παιδιά, τον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας και τους συνταξιούχους καθορίζονται ξεχωριστά και δημοσιεύονται.
Ποιο είναι το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης
Το μέγεθος της ελάχιστης διαμονής εξαρτάται άμεσα από τον όγκο του καλαθιού καταναλωτών, τα αγαθά και τις υπηρεσίες που περιλαμβάνονται σε αυτό, που είναι απαραίτητα για να παρέχουν σε έναν πολίτη της χώρας μας όλα όσα είναι απαραίτητα για ένα μήνα. Προς το παρόν, το ελάχιστο όριο διαβίωσης καθορίζεται με διάταγμα της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας της 27ης Μαρτίου 2014 αριθ. 233. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, για τον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας, η τιμή αυτού του δείκτη είναι επτά χιλιάδες οκτακόσια εννενήντα -σεξ ρούβλια το μήνα, για παιδιά - επτά χιλιάδες είκοσι ένα ρούβλια, για συνταξιούχους - έξι χιλιάδες είκοσι τρία ρούβλια το μήνα. Ταυτόχρονα, το μέσο κατά κεφαλήν κόστος ζωής σύμφωνα με την παραπάνω πράξη είναι επτά χιλιάδες τριακόσια είκοσι έξι ρούβλια το μήνα.
Ποιο είναι το κόστος ζωής
Το ελάχιστο μέγεθος διαβίωσης είναι ένας στατιστικός δείκτης που καθορίζει το ρυθμό της οικονομικής ανάπτυξης, το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού. Η πρακτική σημασία αυτής της τιμής έγκειται στην ανάγκη παροχής κρατικής στήριξης σε ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού των οποίων το εισόδημα δεν φτάνει τους αντίστοιχους δείκτες. Έτσι, εξαρτάται από το επίπεδο διαβίωσης που πραγματοποιούνται πρόσθετες πληρωμές για συντάξεις στην επικράτεια των υπηκόων της χώρας μας. Επιπλέον, η ανάγκη για διορισμό κοινωνικών παροχών καθορίζεται επίσης ανάλογα με το επίπεδο υλικής ασφάλειας. Σε αυτήν την περίπτωση, το εισόδημα μιας μεμονωμένης οικογένειας συγκρίνεται με τον συνολικό μισθό διαβίωσης όλων των μελών της. Εάν ο πρώτος δείκτης είναι χαμηλότερος από τον δεύτερο, τότε τα όργανα κοινωνικής προστασίας του πληθυσμού, παρουσία κατάλληλης προσφυγής, εκχωρούν κοινωνικές παροχές, σκοπός των οποίων είναι η επίτευξη του απαιτούμενου επιπέδου υλικής ευημερίας.
