Ο θεσμός της ευθύνης για ψευδορκία εισήχθη προκειμένου να διασφαλιστεί η αξιοπιστία των μαρτύρων που δίδονται από μάρτυρες και βοηθώντας στη διερεύνηση ενός ποινικού ή διοικητικού αδικήματος.
Πώς υποχρεούνται οι πολίτες να βοηθήσουν το δικαστήριο
Σχεδόν όλοι πρέπει να παρακολουθήσουν μια δίκη τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, και μερικές φορές ακόμη και ως μάρτυρας μιας υπόθεσης. Σε μια τέτοια στιγμή, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η ποινική ευθύνη παρέχεται για την εκούσια ψευδή μαρτυρία στο δικαστήριο.
Το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας καθορίζει την ευθύνη των πολιτών σε σχέση με τη βοήθεια στο δικαστήριο και την έρευνα. Σύμφωνα με το άρθρο 51 του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ένας πολίτης έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να καταθέσει στις ακόλουθες περιπτώσεις: εάν καταθέτει εναντίον του, καθώς και εναντίον στενών συγγενών. Αυτά περιλαμβάνουν παιδιά, γονείς, αδέλφια και παππούδες. Σε σχέση με άλλα άτομα, ο καθένας είναι υποχρεωμένος να παρέχει αποδείξεις που απαιτούνται από την έρευνα, και είναι υποχρεωμένοι να είναι αληθινοί.
Όποιος καταθέσει στο δικαστήριο καλείται μάρτυρας. Πριν δώσει αποδείξεις στο δικαστήριο, ο προεδρεύων δικαστής πρέπει να προειδοποιήσει κάθε μάρτυρα σχετικά με την ευθύνη να δώσει ψευδή αποδεικτικά στοιχεία. Το άρθρο 307 του κώδικα ποινικής δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας εξομοιώνει μια τέτοια πράξη με ποινικό αδίκημα.
Πώς να τιμωρηθείτε για ψευδή μαρτυρία
Η σοβαρότητα της τιμωρίας για ψευδορκία θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα της ζημίας που προκλήθηκε στην έρευνα με ψευδή μαρτυρία. Πράγματι, λόγω διαστρεβλωμένων πληροφοριών, η έρευνα θα μπορούσε να πήγε σε λάθος δρόμο. Αυτό το έγκλημα θεωρείται κοινωνικά επικίνδυνο. Η ψεύτικη μαρτυρία θα μπορούσε να είχε τραυματίσει ένα αθώο άτομο ή πολλά άτομα. Επομένως, η παράγραφος 1 του άρθρου 307 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προβλέπει τιμωρία με τη μορφή πρόστιμου 80 χιλιάδων ρούβλια, καταναγκαστικής εργασίας ή σύλληψης για έως και 3 μήνες. Η ευθύνη προκύπτει όταν ένα άτομο φτάσει την ηλικία των 16 ετών.
Το αντικείμενο ενός εγκλήματος είναι οι πληροφορίες που περιέχονται στο πρωτόκολλο της δίκης, τη γνώμη των εμπειρογνωμόνων κ.λπ., δηλαδή, η γραπτή μαρτυρία, όχι προφορική, αναγνωρίζεται ως ψευδής.
Ωστόσο, σε θέματα ψευδούς μαρτυρίας, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη γεγονότα όπως η πίεση στον μάρτυρα, καθώς και την εθελοντική αποδοχή ψευδορκίας και περαιτέρω βοήθεια στη διερεύνηση της υπόθεσης. Αυτός είναι ο λεγόμενος ειδικός τύπος εξαίρεσης από την ποινική ευθύνη.
Επιπλέον, το θύμα ή ο εμπειρογνώμονας που εμπλέκεται στη διερεύνηση του εγκλήματος μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για ψευδή μαρτυρία, εκτός από τον μάρτυρα. Ένα άτομο που έχει διαπράξει εσκεμμένα εσφαλμένη μετάφραση εγγράφων που είναι βασικά για την εξέταση της υπόθεσης μπορεί να καταδικαστεί σε ποινική ευθύνη.
