Ο νόμος και η ηθική επηρεάζουν τις κοινωνικές σχέσεις και τις ρυθμίζουν. Ωστόσο, εάν οι κανόνες του νόμου τιμωρούνται από το κράτος, δηλαδή η τήρηση των κανόνων του νόμου διασφαλίζεται από τη δύναμη του καταναγκασμού από το κράτος, τότε οι κανόνες της ηθικής δεν έχουν τέτοια εγγύηση, καθώς η ηθική αξιολογεί τις πράξεις από την άποψη του «καλού» και του «κακού». Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κανόνες νόμου και οι κανόνες ηθικής μπορεί να συμπίπτουν. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ηθικοί κανόνες παρέχονται από την καταναγκαστική δύναμη του κράτους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κανόνες του νόμου και της ηθικής συνδέονται, κατ 'αρχήν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι διαφορετικοί. Ας αναλύσουμε πρώτα ποιες είναι οι ομοιότητες αυτών των εννοιών:
1) Ο νόμος και η ηθική είναι πολυδιάστατοι σχηματισμοί, δηλαδή έχουν πολύπλοκη δομή και ιεραρχία.
2) Ο σκοπός του νόμου και της ηθικής είναι ο ίδιος - η ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων και της κοινωνικής ζωής, τόσο ενός μεμονωμένου ατόμου όσο και της κοινωνίας στο σύνολό της.
3) Ο νόμος και η ηθική είναι κοινωνικοί ρυθμιστές παγκόσμιου χαρακτήρα, δηλαδή διεισδύουν σε όλους τους τομείς της κρατικής ζωής.
4) Ο νόμος και η ηθική αυξάνουν το επίπεδο ηθικής κουλτούρας του πληθυσμού της χώρας.
Οι διαφορές μεταξύ των εννοιών εκφράζονται ως εξής:
1) Ο νόμος διασφαλίζεται από την καταναγκαστική δύναμη του κράτους, αλλά η ηθική δεν είναι.
2) Η ηθική είναι το κριτήριο αξίας του νόμου. Σχηματίζεται από το νόμο, αλλά μπορεί επίσης να εκφραστεί μέσω του νόμου.
3) Η ηθική υπάρχει στη συνείδηση του κοινού, ενώ ο νόμος έχει πραγματική έκφραση σε κανονιστικές νομικές πράξεις.
4) Η ηθική και ο νόμος έχουν διαφορετικά θέματα ρύθμισης, αν και αλληλεπικαλύπτονται.
Έτσι, παρά τις διαφορές, ο νόμος και η ηθική αλληλοσυνδέονται και συνδέονται στενά στη δομή τους. Το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο.
