Οι εργαζόμενοι σε πολλούς τομείς πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με χαμηλούς μισθούς. Επιπλέον, το επίπεδο αυτού του μισθού εξαρτάται συχνά λίγο από τα ταλέντα του ίδιου του υπαλλήλου, τη στάση του απέναντι στις επιχειρήσεις, την εκπαίδευση ή την εμπειρία.
Οι λιγότερο αμειβόμενες περιοχές στη Ρωσία χωρίζονται σε δύο μεγάλες περιοχές: εργασία χαμηλής ειδίκευσης και δημόσιος τομέας. Για τους εργαζομένους αυτούς, οι εργοδότες δεν διαθέτουν μεγάλα κεφάλαια, και συχνά πρέπει να εργάζονται λόγω επαγγελμάτων και ενθουσιασμού.
Τα χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα του δημόσιου τομέα περιλαμβάνουν κυρίως θέσεις διδασκαλίας, χαμηλοί μισθοί παρατηρούνται επίσης στο επιστημονικό και ιατρικό προσωπικό. Οι εκπαιδευτικοί, οι παιδαγωγοί, οι γενικοί ιατροί, οι νοσοκόμες δεν λαμβάνουν τους μισθούς που αξίζουν οι άνθρωποι σε αυτά τα επαγγέλματα. Τα εισοδήματά τους σπάνια φτάνουν ακόμη και τους μέσους μισθούς στη χώρα ή την πόλη. Ιδιαίτερα μεγάλα προβλήματα με το επίπεδο των μισθών και την ανάπτυξή τους παρατηρούνται στις αγροτικές περιοχές. Γι 'αυτό υπάρχει έλλειψη θέσεων εργασίας στον τομέα των επαγγελμάτων που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό. Στις πόλεις, οι δάσκαλοι και οι ιατρικοί εργαζόμενοι αναγκάζονται να κερδίσουν επιπλέον χρήματα ως δάσκαλοι ή διανομείς ναρκωτικών μεταξύ του πληθυσμού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που έχουν την ευκαιρία να λάβουν ένα καλό εισόδημα εάν το κράτος δεν έχει την ευκαιρία να πληρώσει επαρκώς για την εργασία του.
Ωστόσο, πολλοί άλλοι υπάλληλοι του δημόσιου τομέα λαμβάνουν πολύ μέτρια εισοδήματα. Αυτό ισχύει για τους χαμηλού επιπέδου δημόσιους υπαλλήλους, και για τους ερευνητές, και για τους ιστορικούς, τους πολιτιστικούς, ιστορικούς της τέχνης. Ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να διαθέσει αρκετά χρήματα για άτομα σε αυτά τα επαγγέλματα που δεν παράγουν τίποτα, ασχολούνται με την επιστήμη, τον πολιτισμό και την τέχνη. Ίσως αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος, το οποίο θα κοστίσει ακόμη το κράτος τεράστια κεφάλαια στο μέλλον, όταν θα πρέπει να είναι ικανοποιημένο με ξένες τεχνολογίες και έργα τέχνης αντί για τις δικές του εξελίξεις και αριστουργήματα.
Μεταξύ των λιγότερο αμειβόμενων επαγγελμάτων, παρατηρούνται επίσης θέσεις γεωγραφικών, στρατιωτικών, κοινωνικών λειτουργών, υπαλλήλων και βιβλιοθηκών. Είναι ενδιαφέρον ότι οι μισθοί των εργαζομένων σε αυτές τις περιοχές μπορούν να συγκριθούν με εκείνους των ανειδίκευτων εργαζομένων.
Παραδοσιακά, η εργασία με χαμηλή ειδίκευση θεωρείται χαμηλή αμοιβή. Έτσι, οι εργαζόμενοι, τα πλυντήρια πιάτων, οι εργαζόμενοι σε τρόφιμα, το προσωπικό σέρβις, οι υδραυλικοί, οι καθαριστές, οι ηλεκτρολόγοι, οι καθαριστές - όλοι λαμβάνουν σχετικά λίγα. Αλλά αυτό δεν προκαλεί έκπληξη: εάν ένας υπάλληλος δεν έχει βαθιά γνώση σε έναν συγκεκριμένο τομέα και δίπλωμα ολοκλήρωσης δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τότε δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει εργασία υψηλής ειδίκευσης και να λάβει εισόδημα ανάλογο με αυτό.
