Η οργανωτική δομή είναι ένα έγγραφο που καθορίζει την ποιοτική και ποσοτική σύνθεση των τμημάτων της εταιρείας, καθώς και σχηματικά αντικατοπτρίζει τη διαδικασία αλληλεπίδρασης τους. Η δομή μιας επιχείρησης, κατά κανόνα, καθορίζεται με βάση την ουσία και το εύρος των καθηκόντων που επιλύονται από την εταιρεία, την ένταση και την εστίαση που έχουν αναπτυχθεί στην οργάνωση των ροών ντοκιμαντέρ και πληροφοριών, λαμβάνοντας υπόψη το υλικό και την οργανωτική της δυνατότητες.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το σύνολο όλων των μονάδων παραγωγής (ενότητες, εργαστήρια, αγροκτήματα υπηρεσιών) που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σε παραγωγικές δραστηριότητες, η σύνθεση και ο αριθμός τους καθορίζουν τη δομή παραγωγής του οργανισμού.
Βήμα 2
Ταυτόχρονα, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη δομή παραγωγής της εταιρείας περιλαμβάνουν τη φύση των προϊόντων, την κλίμακα παραγωγής, την τεχνολογία κατασκευής της, τον βαθμό εξειδίκευσης της επιχείρησης και τη συνεργασία της με άλλες εταιρείες, καθώς και επίπεδο εξειδίκευσης της παραγωγής στην εσωτερική κατάσταση της επιχείρησης.
Βήμα 3
Υπάρχουν τρία στάδια της δομής παραγωγής μιας εταιρείας: τεχνολογική, αντικείμενο και μικτή.
Το σύμβολο της θεματικής δομής συνεπάγεται την εξειδίκευση των περιοχών εργασίας στην κατασκευή ορισμένων προϊόντων. Με τη σειρά του, ένα σημάδι της τεχνολογικής δομής είναι η εξειδίκευση των εργαστηρίων της εταιρείας για την εκτέλεση ενός συγκεκριμένου τομέα της διαδικασίας παραγωγής. Για παράδειγμα, η παρουσία χυτηρίου ή μηχανικού εργαστηρίου σε εργοστάσιο.
Βήμα 4
Είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί η φύση της εργασίας που θα εκτελεστεί. Για να ολοκληρωθούν τα καθήκοντα αυτού του σταδίου, θα πρέπει να αναλυθούν σε δευτερεύουσες ρήτρες που θα παρέχουν συγκεκριμένους τύπους εργασίας. Για παράδειγμα, ο καθορισμός εργασιών, ο υπολογισμός του απαιτούμενου ποσού εργασίας, η εξάλειψη της άχρηστης εργασίας και η επανάληψη, ένα σχέδιο για την ανάπτυξη της ίδιας της διαδικασίας, επίσης έλεγχος (πραγματοποιείται για να μην χάσετε κανένα σημαντικό στοιχείο του χώρου εργασίας).
Βήμα 5
Κατανομή όλων των εργασιών μεταξύ συγκεκριμένων στοιχείων διαχείρισης. Αυτό το στάδιο συνεπάγεται: τον καθορισμό υποχρεωτικών προτύπων ή κανόνων (για παράδειγμα, τον ορισμό του επιτρεπόμενου αριθμού των ευθυνών εργασίας μεταξύ των διευθυντών σε όλα τα επίπεδα) τεχνικές μέθοδοι στο πλαίσιο επιστημονικών μεθόδων διαχείρισης (ανάλυση του χρόνου εργασίας, έρευνα μεθόδων, καθώς και οργάνωση εργασίας) · καθιέρωση συνεργασίας όλων των εργαζομένων εντός της επιχείρησης.
