Η λήψη μιας κληρονομιάς είναι μια δύσκολη νομική διαδικασία, κατά την οποία είναι απαραίτητο να συμμορφώνεστε με όλες τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της που ορίζονται από το νόμο, για παράδειγμα, για την τήρηση της προθεσμίας αποδοχής μιας κληρονομιάς. Ωστόσο, εάν το χάσετε, μπορείτε να επαναφέρετε τα δικαιώματά σας.
Η κατανομή της κληρονομιάς μετά το θάνατο ενός πολίτη της Ρωσικής Ομοσπονδίας ρυθμίζεται από το μέρος 3 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο οποίος έχει καταχωρηθεί στον κώδικα νόμων της χώρας μας με τον αριθμό 146-FZ της 26ης Νοεμβρίου 2001. Συγκεκριμένα, το τμήμα V αυτής της κανονιστικής νομικής πράξης, που ονομάζεται «Κληρονομικός Νόμος», αφιερώνεται στα ζητήματα κληρονομιάς.
Ο όρος αποδοχής της κληρονομιάς
Ο χρόνος που παραχωρείται για τους συγγενείς και άλλους στενούς συγγενείς του αποθανόντος πολίτη να εισέλθουν στα δικαιώματα ιδιοκτησίας τους καθορίζεται από το άρθρο 1154 της συγκεκριμένης κανονιστικής νομικής πράξης. Η παράγραφος 1 αυτού του άρθρου καθορίζει ότι η περίοδος για την είσοδο σε κληρονομιά είναι 6 μήνες από την ημερομηνία έναρξής της. Με τη σειρά του, στη γενική περίπτωση, η ημερομηνία θανάτου του πολίτη αναγνωρίζεται ως ημέρα ανοίγματος της κληρονομιάς. Εάν ο πολίτης κηρυχθεί νεκρός με δικαστική απόφαση, τότε αυτή η ημερομηνία θεωρείται η ημέρα της σχετικής δικαστικής απόφασης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η καθορισμένη περίοδος μπορεί να αλλάξει. Έτσι, πρώτον, μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προκύψει όταν ένας ή περισσότεροι κληρονόμοι αναγνωρίζονται ως άξιοι, ως αποτέλεσμα του οποίου στερούνται του δικαιώματος κληρονομιάς. Εάν, σε αυτήν την περίπτωση, το δικαίωμα να το λάβει προκύψει από άλλα άτομα, έχουν την ευκαιρία να εισέλθουν στα δικαιώματά τους εντός έξι μηνών από την ημέρα που οι αρχικοί κληρονόμοι κηρύχθηκαν άξιοι. Εάν προκύψει τέτοιο δικαίωμα στους συγγενείς του αποθανόντος λόγω του γεγονότος ότι άλλος κληρονόμος παραιτήθηκε από το δικαίωμά του, τότε μπορούν να αποκτήσουν κληρονομιά εντός τριών μηνών από την ημερομηνία λήξης της περιόδου των έξι μηνών μετά το θάνατο του πολίτη ή την αναγνώρισή του ως νεκρού.
Καλοί λόγοι για την απώλεια της προθεσμίας
Έτσι, στη γενική περίπτωση, η έλλειψη της προθεσμίας για την αποδοχή της κληρονομιάς σημαίνει ότι ο συγγενής του αποθανόντος χάνει το δικαίωμα να λάβει την περιουσία του. Ταυτόχρονα, εάν οι λόγοι για τους οποίους χάθηκε μια τέτοια περίοδος είναι έγκυροι, ο κληρονόμος μπορεί να αποκατασταθεί στα δικαιώματά του.
Για το σκοπό αυτό, η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει τη δυνατότητα προσφυγής στο δικαστήριο με αίτηση για την αποκατάσταση του όρου αποδοχής της κληρονομιάς. Η παράγραφος 1 του άρθρου 1155 ορίζει ότι η παράγραφος μπορεί να αναγνωρίσει το γεγονός ότι ο κληρονόμος δεν γνώριζε ή δεν μπορούσε να γνωρίζει για το θάνατο του μαρτύρου ως έγκυρη αιτία παράλειψης. Επιπλέον, αυτή η ενότητα του Αστικού Κώδικα επιτρέπει την αναγνώριση έγκυρων και άλλων λόγων κατά την κρίση του δικαστηρίου. Σε αυτήν την περίπτωση, ο αιτών θα πρέπει να υποβάλει έγγραφα που να επιβεβαιώνουν την επίδραση τέτοιων λόγων. Επιπλέον, πρέπει να υποβάλει αίτηση στο δικαστήριο το αργότερο έξι μήνες μετά τη διακοπή του αποτελέσματος αυτών των λόγων, για παράδειγμα, έμαθε για το θάνατο ενός συγγενή.
Επιπλέον, μια άλλη επιλογή για τη συμμετοχή σε κληρονομιά μετά την ημερομηνία λήξης είναι η συγκατάθεση όλων των άλλων κληρονόμων, που εκφράζονται γραπτώς. Προφανώς, σε αυτήν την περίπτωση, ένας συγγενής που έχασε την προθεσμία αποδοχής της περιουσίας του αποθανόντος θα πρέπει να αποδείξει στους συγγενείς του και όχι στο δικαστήριο, ότι οι λόγοι για τους οποίους παρέλειψε την προθεσμία είναι έγκυροι.
