Όταν καθίσταται απαραίτητο να καταρτιστεί ένα ειδικό πρόγραμμα εργασίας, οι άνθρωποι συχνά συγχέουν τι είδους εργάσιμη ημέρα δικαιούνται σύμφωνα με το νόμο: ελλιπείς ή συντομευμένες και πιστεύουν ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτών των εννοιών. Ωστόσο, δεν είναι.
Σε ποιον συντομεύεται η εργάσιμη ημέρα
Μια συντομότερη εργάσιμη ημέρα παρέχεται είτε πριν από τις διακοπές, είτε μόνο για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων. Καθένα από αυτά συζητείται λεπτομερώς στον Εργατικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συγκεκριμένα στο άρθρο 92. Σε αυτά περιλαμβάνονται: οι έφηβοι (έως ότου φτάσουν στην ηλικία των 16 ετών, μπορούν να εργαστούν το πολύ 16 ώρες την εβδομάδα · πριν φτάσουν στην ενηλικίωση, το μέγιστο θα είναι μια εβδομάδα εργασίας 35 ωρών). άτομα με ειδικές ανάγκες, και είτε η ομάδα I είτε II (το εβδομαδιαίο ποσοστό τους είναι 35 ώρες εργασίας) · εργαζόμενοι των οποίων οι συνθήκες εργασίας αναγνωρίζονται ως επιβλαβείς και (ή) επικίνδυνες. Για αυτούς, η εβδομάδα εργασίας δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 36 ώρες.
Παρά τον χαμηλότερο αριθμό ωρών εργασίας (σε σύγκριση με τον κανόνα), οι εργαζόμενοι πληρώνονται πλήρως για τους εργαζομένους των οποίων οι ώρες εργασίας είναι μικρότερες.
Ειδική λειτουργία: εργάσιμη ημέρα, αλλά με μερική απασχόληση
Η εργασία με μερική απασχόληση πληρώνεται διαφορετικά. Κατόπιν αιτήματος του υπαλλήλου, ένας τέτοιος τρόπος εργασίας καθιερώνεται για αυτόν με μια πληρωμή που θα είναι ανάλογη με τις ώρες εργασίας. Για παράδειγμα, εάν ο κανόνας για αυτήν τη θέση σε αυτό το ίδρυμα είναι 8 ώρες την ημέρα, ένας εργαζόμενος μπορεί να εργαστεί 6 ώρες (όπως συμφωνήθηκε με τη διοίκηση). Σε αυτήν την περίπτωση, η πληρωμή θα του δοθεί μόνο για αυτές τις 6 ώρες.
Η εξάρτηση μπορεί επίσης να είναι στο ποσό της εργασίας που εκτελείται.
Η μερική απασχόληση μπορεί να δημιουργηθεί για οποιονδήποτε υπάλληλο με την άδεια της διοίκησης (εάν θεωρεί ότι ένα τέτοιο καθεστώς δεν θα βλάψει την επιχείρηση). Ο εργοδότης υποχρεούται να το δημιουργήσει για μια έγκυο γυναίκα (κατόπιν αιτήσεώς της), καθώς και για τα άτομα που φροντίζουν ένα παιδί με αναπηρία. Αυτό το καθεστώς ρυθμίζεται από τον εργατικό κώδικα (άρθρα 93, 94), καθώς και από άλλους νόμους (για παράδειγμα, 181-FZ, που επηρεάζουν ορισμένες πτυχές της εργασίας των ατόμων με ειδικές ανάγκες). Ένα άτομο με ειδικές ανάγκες της ομάδας III μπορεί να γράψει μια αίτηση για μερική απασχόληση, εάν ένας τέτοιος τρόπος εργασίας συνιστάται από γιατρούς στο IPRI (ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει αναπτυχθεί ξεχωριστά για κάθε άτομο με ειδικές ανάγκες). Επομένως, όταν απασχολούν άτομα με αναπηρίες, είναι απαραίτητο να απαιτηθεί από αυτά, εκτός από ένα πιστοποιητικό αναπηρίας, ένα πρόγραμμα αποκατάστασης. Οι νέες μητέρες καλούνται συχνά να θεσπίσουν ένα τέτοιο καθεστώς: μπορούν να συνδυάσουν την εργασία και τη φροντίδα ενός μικρού παιδιού.
Έτσι, η μερική απασχόληση και οι συντομευμένες ώρες εργασίας είναι εντελώς διαφορετικοί τρόποι εργασίας και η κύρια διαφορά είναι στα ποσοστά μισθών.
