Η ιδιαιτερότητα της κατοχής χώρου διαμονής σε έναν ξενώνα βάσει συμφωνίας μίσθωσης εξαρτάται, καταρχάς, από τον τύπο του ίδιου του ξενώνα. Υπάρχουν λοιπόν ξενώνες: για μονόκλινα, οικογενειακά, μικτά, φοιτητές, στρατιωτικά κ.λπ. (ανάλογα με τους κατοίκους), και επίσης διαθέτει διάδρομοι ή κοιτώνες (σύμφωνα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του κτιρίου).
Ο χώρος διαμονής σε ξενώνες μπορεί να κατανεμηθεί μεταξύ κατοίκων ανά διαμέρισμα, δωμάτιο με δωμάτιο ή ανάλογα με τον κανόνα των τετραγωνικών μέτρων ανά άτομο ("κρεβάτι", δηλαδή το μη απομονωμένο τμήμα του δωματίου).
Τα ποσοστά παροχής στέγης εξαρτώνται από τις κατηγορίες κατοίκων. Έτσι, ένας μοναχικός πολίτης μπορεί να διαθέτει ένα μέρος του δωματίου και μια οικογένεια - μόνο έναν απομονωμένο χώρο διαβίωσης.
Κατά κανόνα, η διαμονή σε έναν ξενώνα είναι προσωρινή, ζουν εκεί κατά τη διάρκεια της εργασίας, της υπηρεσίας, της κατάρτισης.
Σε έναν ξενώνα οποιουδήποτε είδους, ο ενοικιαστής χρησιμοποιεί όχι μόνο τον χώρο διαβίωσης που του παρέχεται, αλλά και μια κοινόχρηστη κουζίνα, εγκαταστάσεις υγιεινής, αποθήκες κ.λπ. Το δικαίωμα να έχεις άνετους χώρους διαμονής προβλέπεται από το Ρωσικό Σύνταγμα.
Ο ενοικιαστής μιας κατοικίας σε έναν ξενώνα μπορεί να είναι μόνο πολίτης και μόνο εκείνος που έχει το δικαίωμα στέγασης σε σχέση με εργασία, υπηρεσία ή σπουδές. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να είναι ο ιδιοκτήτης μιας εξειδικευμένης κατοικίας.
Επί του παρόντος, στο πλαίσιο της ρωσικής νομοθεσίας σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του αποθέματος κατοικιών, συνεχίζεται η εγγραφή κατοικημένων περιοχών σε ιδιωτική ιδιοκτησία σε ξενώνες που έχουν χάσει την κρατική ή δημοτική τους κατάσταση. Ο ιδιοκτήτης ενός δωματίου ή διαμερίσματος σε έναν ξενώνα διατηρεί το δικαίωμα χρήσης όλων των κοινόχρηστων χώρων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο νόμος απαγορεύει την έξωση του ενοικιαστή και των μελών της οικογένειάς του από οικιστικές εγκαταστάσεις στον ξενώνα χωρίς να παρέχει άλλη στέγαση και ενδέχεται να απαιτούν αναγνώριση του δικαιώματός τους για αόριστη (μόνιμη) διαμονή στον ξενώνα.
