Οι στατιστικοί δείκτες όπως το μέγεθος των ονομαστικών και των πραγματικών μισθών χρησιμοποιούνται για τη σύγκριση της ποιότητας ζωής του πληθυσμού από οικονομική άποψη. Η ανάλυση της βιομηχανίας αποκαλύπτει προβληματικούς τομείς στην οικονομία. Η κατάσταση της περιοχής στο σύνολό της εκτιμάται από την αξία του δείκτη του επιπέδου των μέσων μισθών.
Ο μέσος μισθός είναι ένας βασικός δείκτης για την αξιολόγηση της ευημερίας του πληθυσμού. Τα δεδομένα σχετικά με τους μέσους μισθούς λαμβάνονται υπόψη κατά τον προγραμματισμό προγραμμάτων κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης, κατά τη σύγκριση των επιπέδων ανάπτυξης μεμονωμένων περιοχών της χώρας, καθώς και για τη σύγκριση των μισθών στη Ρωσία με άλλες χώρες. Επιπλέον, αυτοί οι δείκτες παρακολουθούνται από παγκόσμιους οργανισμούς και μπορούν να δείξουν τις προοπτικές για την ανάπτυξη χωρών ή την ωρίμανση καταστάσεων κρίσης, τόσο σε μεμονωμένες περιοχές όσο και στον κόσμο. Η διαδικασία υπολογισμού αυτής της εκτιμώμενης παραμέτρου εγκρίνεται από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) και καθορίζεται από νομοθετικές πράξεις για κάθε χώρα.
Χαρακτηριστικά του δείκτη
Στη Ρωσία, για να προσδιοριστεί η επίσημη αξία του δεδουλευμένου μέσου μηνιαίου μισθού (ARW), λαμβάνεται υπόψη η συνολική μισθοδοσία, διαιρούμενη με τον μέσο αριθμό του προσωπικού της επιχείρησης.
Για τη δημιουργία δεδομένων σχετικά με τον μέσο μισθό στη χώρα, η Υπηρεσία Στατιστικής της Ομοσπονδιακής Πολιτείας χρησιμοποιεί διάφορες πηγές πληροφοριών:
- στατιστικές εκθέσεις που υποβάλλονται από οργανισμούς και επιχειρηματίες διαφόρων μορφών ιδιοκτησίας και τύπων οικονομικής δραστηριότητας ·
- τα αποτελέσματα συνεχών και επιλεκτικών στατιστικών παρατηρήσεων για τους εργοδότες που δεν έχουν υποχρέωση να υποβάλουν αναφορά στις αρχές της Rosstat ·
- δεδομένα από την ομοσπονδιακή φορολογική υπηρεσία ·
- πληροφορίες από το Ταμείο Συντάξεων της Ρωσίας.
Οι πληροφορίες που δημοσίευσε η Rosstat είναι ακριβείς, αλλά δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική κατάσταση στην αγορά εργασίας για τους ακόλουθους λόγους:
- Μόνο οι μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις, που απασχολούν περίπου 32 εκατομμύρια άτομα από τα 75 εκατομμύρια του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δυναμική των μισθών στους στατιστικούς φορείς σε μηνιαία βάση.
- Τα δεδομένα για τις μικρές και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, που απασχολούν περίπου 14 εκατομμύρια άτομα, λαμβάνονται υπόψη μόνο σε δειγματοληπτικές και περιοδικές έρευνες.
- Δεν υπάρχει εργαλειοθήκη για την αξιολόγηση του επιπέδου των μισθών του μισθωμένου προσωπικού που απασχολείται στους τομείς δραστηριότητας μεμονωμένων επιχειρηματιών.
- Στα στατιστικά δείγματα δεν υπάρχουν στοιχεία για το εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων πολιτών.
- Οι έρευνες δεν λαμβάνουν απολύτως υπόψη αυτούς που εργάζονται «στις σκιές». Πληροφορίες για το εισόδημά τους μπορούν να ληφθούν μόνο από δημοσκοπήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων είναι δύσκολο να εμπιστευθούν.
Αποδεικνύεται ότι οι κρατικές στατιστικές δεν καλύπτουν το ένα τέταρτο των επίσημων μισθών της «ανοικτής οικονομίας» και επίσης δεν λαμβάνουν υπόψη την απασχόληση και τους μισθούς στον παραοικονομικό τομέα της οικονομίας. Παρά τη σχετικότητα αυτής της υπολογισμένης τιμής, αυτός ο αριθμητικός μέσος όρος του δείκτη έχει ειδική πρακτική εφαρμογή και χρησιμοποιείται:
- από το κράτος: να δημιουργήσει αναφορές για το εισόδημα του πληθυσμού σε μια συγκεκριμένη περιοχή, να ρυθμίσει την κοινωνική διαστρωμάτωση, να καθορίσει την οικονομική κατάσταση των πολιτών, να καθορίσει έναν ελάχιστο μισθό και πολλά άλλα ·
- διοικήσεις επιχείρησης, οργανισμού, περιοχής κ.λπ. - να καθορίσει το καθεστώς και να δημιουργήσει μια "μέση γραμμή" για την προσέλκυση νέων υπαλλήλων ·
- από τους εκπροσώπους του ίδιου του σωστού σώματος ως αξία που καθοδηγείται από την απασχόληση · κατά την καταβολή αποζημίωσης και παροχών από τον εργοδότη.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όταν είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί το επίπεδο των πραγματικών εισοδημάτων του πληθυσμού, χρησιμοποιούνται άλλοι ποιοτικοί δείκτες (μέσοι και μέσοι μισθοί, πραγματικοί μισθοί και άλλοι).
Έτσι, για μια συγκριτική ανάλυση των οικονομιών των περιφερειών, χρησιμοποιείται ένας ψυχρός μαθηματικός αριθμός - ο μέσος όρος των μηνιαίων ονομαστικών δεδουλευμένων μισθών. Για να αναλύσει την κατάσταση στην αγορά εργασίας, η Rosstat υπολογίζει διάφορες τιμές του μέσου μηνιαίου μισθού:
- για τη χώρα ως σύνολο ·
- ανά περιοχή ·
- από κλάδους της οικονομίας ·
- από ειδικότητες των εργαζομένων?
- ανάλογα με το εκπαιδευτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Ο δείκτης μέσου μισθού είναι δυναμικός, υπολογίζεται και δημοσιεύεται από την Υπηρεσία Στατιστικής της Ομοσπονδιακής Πολιτείας σε μηνιαία βάση. Για την αξιολόγηση και την προετοιμασία των γενικών οικονομικών προβλέψεων για τις συστατικές οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι εκτιμήσεις που έγιναν με βάση τα αποτελέσματα του ημερολογιακού έτους είναι ενδεικτικές.
Παράγοντες διαπεριφερειακής διαφοροποίησης των μισθών
Υπάρχουν 85 ομοσπονδιακά άτομα στη Ρωσία, και οι μέσοι μισθοί σε αυτά ποικίλλουν σημαντικά. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον επίσημο ιστότοπο της Rosstat, στις αρχές του 2019 σε 23 περιοχές (συμπεριλαμβανομένων των ομοσπονδιακών πόλεων της Μόσχας, της Αγίας Πετρούπολης και της Σεβαστούπολης), το επίπεδο των ονομαστικών δεδουλευμένων μισθών υπερβαίνει τις 40 χιλιάδες ρούβλια, σε 26 περιοχές, περιοχές και αυτονομίες - είναι κάτω από 30 χιλιάδες ρούβλια. Ταυτόχρονα, η "εισερχόμενη" τιμή του μέσου ονομαστικού μισθού από την 01.01.2019 σε ολόκληρη τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι 43.445 RUB. Ο δείκτης για τον Ιούνιο του 2019 είναι 49.840 RUB.
Στη Ρωσία, η οποία έχει ένα τεράστιο έδαφος με διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες, χαρακτηριστικά της ανακούφισης, της νοοτροπίας και του πολιτισμού, οι μισθοί δεν μπορούν να είναι οι ίδιοι για όλες τις περιοχές της χώρας. Η σημαντική διαφορά αριθμών οφείλεται στο διαφορετικό οικονομικό δυναμικό των συστατικών οντοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Οι περιφέρειες, τα εδάφη, οι δημοκρατίες διαφοροποιούνται ανά πληθυσμό, κατανομή βιομηχανικών συγκροτημάτων, οικονομική κατάσταση και προτιμήσεις πολιτών. Οι τιμές για αγαθά / υπηρεσίες δεν είναι επίσης οι ίδιες, γεγονός που εξηγεί τη διαφορετική αγοραστική δύναμη του πληθυσμού.
Παράγοντες διαπεριφερειακής διαφοροποίησης των μισθών περιλαμβάνουν επίσης: το μερίδιο του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας στην περιοχή · νομοθετικό πλαίσιο στον τομέα της φορολογίας και της απασχόλησης · το καθεστώς του οικισμού στον οποίο εργάζεται ο πολίτης · τον επιχειρηματικό τομέα στον οποίο απασχολείται το άτομο · την ομάδα επαγγελματικών προσόντων στην οποία ανήκει ο εργαζόμενος και τη ζήτηση για το επάγγελμά του · γενική ικανότητα πληρωμής του πληθυσμού.
Μέσοι περιφερειακοί μισθοί
Αναλύοντας τα δεδομένα για το προηγούμενο ημερολογιακό έτος και χρησιμοποιώντας τις τρέχουσες μηνιαίες μέσες τιμές των μέσων μισθών και μισθών, είναι δυνατόν να καταρτιστεί μια γενική εικόνα της κατανομής αυτού του δείκτη από τις συστατικές οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο συνολικός μέσος μισθός της Ρωσίας τον Μάιο του 2019 ήταν 47.926 ρούβλια. Από τις 85 συστατικές οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μόνο 23 περιοχές (συμπεριλαμβανομένης της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης) έχουν μέσο μισθό "πάνω από 40 χιλιάδες". Και σε σχεδόν 30 περιοχές, οι μισθοί είναι κάτω από 30.000 ρούβλια. Πολλοί από αυτούς αναγκάζονται να λάβουν επιδοτήσεις από το κέντρο προκειμένου να εξισορροπήσουν κάπως τα ελάχιστα εισοδήματα των πολιτών.
- Τα χαμηλότερα ποσοστά - λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων - είναι στον Βόρειο Καύκασο: από 31 χιλιάδες ρούβλια στην Ινγκουσετία έως 28 χιλιάδες ρούβλια στη Δημοκρατία της Τσετσενίας. Μεταξύ των κεντρικών περιοχών της χώρας, η περιοχή του Ιβάνοβο συγκαταλέγεται μεταξύ των εξωτερικών (27159 ρούβλια). Αυτό είναι ενάμισι φορές χαμηλότερο από τον μέσο όρο των μισθών στη χώρα.
- Ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης από την άποψη των μέσων ονομαστικών δεδουλευμένων μισθών είναι ο Βορράς της Ρωσίας: οι περιοχές των Ουραλίων, της Σιβηρίας και της Άπω Ανατολής. Λόγω των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης σε αυτές τις περιοχές παροχής πόρων, λειτουργεί ένα σύστημα δικαιωμάτων και συντελεστών. Οι δυσκολίες μεταφοράς οφείλονται στις υψηλές τιμές των τροφίμων και των αγαθών. Το Yamal-Nenets Autonomous Okrug μηνιαίως πληρώνει για την εργασία των εργαζομένων σε ποσά 5 φορές υψηλότερα από το κόστος ενός σταθερού συνόλου αγαθών και υπηρεσιών - 120671 ρούβλια. Στην περιοχή Μαγκαντάν (106.219 ρούβλια) και στο Αυτόνομο Όκρουγκ Chukotka (110.284 ρούβλια), όχι μόνο το εισόδημα του εργατικού πληθυσμού είναι υψηλό, αλλά και ο μισθός διαβίωσης για τους συνταξιούχους. Το Nenets Okrug με μισθό 99487 is είναι η μικρότερη από όλες τις συστατικές οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας - διακρίνεται από το γεγονός ότι εδώ και πολύ καιρό είναι ο ηγέτης όσον αφορά το κατά κεφαλήν ακαθάριστο περιφερειακό προϊόν. Η επόμενη περιοχή μετά τη Μόσχα, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στη ρωσική οικονομία, Khanty-Mansi Autonomous Okrug-Yugra - 85.427 ρούβλια το μήνα (το 60% του ρωσικού πετρελαίου παράγεται στην περιοχή). Οι μισθοί είναι σχεδόν 1,5 φορές υψηλότεροι από τον εθνικό μέσο όρο - στην περιοχή Kamchatka, Sakhalin και Yakutia.
- Αμέσως πέρα από το Βορρά, σύμφωνα με τον μέσο όρο του δεδουλευμένου μισθού, βρίσκεται το κέντρο της οικονομικής και χρηματοοικονομικής δραστηριότητας της χώρας - ο οικισμός της Μόσχας - 89.045 ρούβλια. Η μόνη από τις κεντρικές περιοχές που δεν ειδικεύεται στην εξόρυξη είναι η περιοχή της Μόσχας, η οποία έχει δείκτη 55.197 ρούβλια. Οι ειδικοί εξηγούν τον υψηλό μισθό στην περιοχή της Μόσχας από το γεγονός ότι οι τοπικοί μισθοί πρέπει να ανταγωνιστούν με εκείνους που προσφέρουν οι εργοδότες στην πρωτεύουσα: ακόμη και να περάσουν αρκετές ώρες την ημέρα σε ένα ταξίδι, ένα άτομο έχει τη φυσική ευκαιρία να εργαστεί στη Μόσχα.
- Η δεύτερη πρωτεύουσα της χώρας - Αγία Πετρούπολη λόγω τομέων της οικονομίας όπως η μεταποίηση, το εμπόριο, ο τουρισμός, έχει μέσο μισθό 60.752 ρούβλια.
- Για τη Νότια Ομοσπονδιακή Περιφέρεια, δεν υπάρχει διασπορά μεταξύ των περιοχών - ένας διάδρομος τιμών από 30.000 έως 36.000 ρούβλια. Η Σεβαστούπολη και η Κριμαία κατέχουν μια μέση θέση στην περιοχή τους με τους μέσους μισθούς 33.326 and και 32.626 ₽, αντίστοιχα.
- Ο μέσος ονομαστικός μισθός σε περιοχές όπως Pskov, Kostroma, Orel, Tambov δεν υπερβαίνει την αξία των 30 χιλιάδων ρούβλια.
Σύμφωνα με έρευνα της RIA "Rating", η οποία ανέλυσε τους μισθούς σε 81 συστατικές οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε μικρούς και μεσαίους οικισμούς, ο μέσος μισθός είναι 12% χαμηλότερος από ό, τι στις περιφερειακές πρωτεύουσες και μεγάλες πόλεις. Μόνο σε 5 περιοχές, όπου τα «οικονομικά κέντρα» μετακινούνται σε μικρούς οικισμούς που βρίσκονται κοντά στις πετρελαιοπηγές, ο πληθυσμός δεν ταξιδεύει σε μεγάλες πόλεις για να λάβει υψηλότερο μισθό. Μιλάμε για περιοχές με οικονομία που βασίζεται σε πόρους: την Αυτόνομη Περιφέρεια Nenets, τη Δημοκρατία της Κόμης, την Περιφέρεια Μαγκαντάν, την Αυτόνομη Εβραϊκή Περιφέρεια, την Περιφέρεια Αμούρ. Όσον αφορά τους υψηλούς δείκτες σε πόλεις με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου, μακριά από όλους έχει μισθούς στο επίπεδο του μέσου όρου. Πιθανότατα, αυτοί είναι είτε οι μισθοί για τις απαιτούμενες ειδικότητες, είτε τα κέρδη για άτομα που εργάζονται σε ένα μέρος για 5+ χρόνια, αποτιμώνται από τη διεύθυνση και λαμβάνουν μπόνους.
Κατά συνέπεια, τα δεδομένα Rosstat είναι λίγο πολύ αληθινά μόνο για μεγάλα περιφερειακά κέντρα. Είναι πολύ πιθανό να λάβουμε 40-45 χιλιάδες στο Tyumen, και στο Novosibirsk, και στο Rostov, και στο Yekaterinburg, και στο Kazan. Για μικρές πόλεις (με πληθυσμό μικρότερο από 100-150 χιλιάδες), ακόμη και 40 χιλιάδες είναι ήδη ένα δύσκολο ποσό που μπορεί να επιτευχθεί. Στις επαρχίες και τις μικρές πόλεις, ο μέσος μισθός μπορεί να είναι στο επίπεδο του κατώτατου ορίου διαβίωσης ή του «κατώτατου μισθού».
Πρόβλεψη του ρυθμού αύξησης των μέσων μισθών στις περιφέρειες
Λόγω του γεγονότος ότι υπάρχει άνιση κατανομή των εργατικών πόρων και διαφορά στο ύψος των μισθών μεταξύ των ρωσικών περιφερειών, υπάρχει μια τάση αύξησης των εσωτερικών μεταναστευτικών κινήσεων. Συχνά, οι άνθρωποι σε ηλικία εργασίας εγκαταλείπουν τα «σπίτια» τους και μετακινούνται εκεί όπου «πληρώνουν περισσότερα».
Το Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας έκανε μια πρόβλεψη για το ρυθμό αύξησης των μέσων μισθών των Ρώσων στις περιφέρειες για το 2019-2021.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του τμήματος, ελλείψει αρνητικών παραγόντων, ο μέσος μισθός στη χώρα θα δώσει σταθερή αύξηση περίπου 4-5% ετησίως:
- Οι χαμηλότεροι ρυθμοί αύξησης των μισθών αναμένονται στα Ουράλια, όπου το αυτόνομο Okrug της Yamalo-Nenets παραμένει ηγέτης. Η αύξηση στην περιοχή θα ανέρχεται μόνο σε 3-4% ετησίως.
- Στην Ομοσπονδιακή Περιφέρεια του Βόρειου Καυκάσου, η οποία θα υπολείπεται του εθνικού μέσου όρου, η ετήσια αύξηση θα είναι περίπου 4%.
- Μια σταθερή ετήσια αύξηση των μέσων μισθών κατά 5% θα προκύψει από: στην Άπω Ανατολή - την Chukotka, η οποία είναι ο ηγέτης σε αυτό το ζήτημα στη Ρωσία συνολικά. στη Σιβηρία - Έδαφος Krasnoyarsk; στην Κεντρική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια - Μόσχα.
- Ο μέσος μισθός θα αυξηθεί κατά 6% ετησίως στη βορειοδυτική ομοσπονδιακή περιφέρεια. Οι υψηλότεροι μέσοι μισθοί στην περιοχή, που υπερβαίνουν σταθερά τις 100 χιλιάδες ρούβλια, εξακολουθούν να βρίσκονται στο αυτόνομο Okrug Nenets. Στο Μούρμανσκ και την Αγία Πετρούπολη, αυτά τα τρία χρόνια, ο μέσος μισθός θα αυξηθεί κατά 8-10 χιλιάδες ρούβλια.
- Στη Νότια Ομοσπονδιακή Περιφέρεια, η ανάπτυξη προβάλλεται στο 6% ετησίως μόνο στην επικράτεια του Κρασνοντάρ και τη Σεβαστούπολη. Ταυτόχρονα, δεν θα είναι δυνατή η επίτευξη της τιμής του μέσου ρωσικού δείκτη.
- Στην Ομοσπονδιακή Περιφέρεια του Βόλγα, ο υψηλότερος μέσος μισθός θα είναι στο Ταταρστάν, όπου η αύξηση θα είναι 8% ετησίως.
Ο αντιπρύτανης της Ακαδημίας Εργασίας και Κοινωνικών Σχέσεων Alexander Safonov, σχολιάζοντας την παραπάνω πρόβλεψη του Υπουργείου Οικονομικής Ανάπτυξης στη Rossiyskaya Gazeta, το αξιολογεί ως ένα αισιόδοξο σενάριο. Εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι τέτοιοι ρυθμοί αύξησης των μέσων περιφερειακών μισθών θα καταστούν δυνατοί μόνο εάν το επίπεδο γενικής ανάπτυξης της ρωσικής οικονομίας δεν είναι μικρότερο από 1,8 - 2,1% ετησίως.
