Η ελευθέρωση της οικονομίας είναι μια μακροπρόθεσμη διαδικασία, η οποία, σύμφωνα με ορισμένους οικονομολόγους και εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ θετικές αλλαγές στην εθνική οικονομία. Ωστόσο, δεν συμφωνούν όλοι με αυτήν την άποψη. Και επομένως, για να κατανοήσετε σίγουρα αυτό το ζήτημα, πρέπει να καταλάβετε καλά τι είναι η ελευθέρωση της οικονομίας.
Η ελευθέρωση της οικονομίας θεωρείται συνεπής διαδικασία απελευθέρωσης της εθνικής οικονομίας της χώρας από την υπερβολική ελεγχόμενη επιρροή της κρατικής εξουσίας. Οι υποστηρικτές της θεωρίας της οικονομικής ελευθέρωσης πιστεύουν ότι η ισχυρή επιρροή του κράτους στις σχέσεις παραγωγής και εμπορίου (για παράδειγμα, όπως μπορεί να είναι υπό τον σοσιαλισμό) δεσμεύει τους μηχανισμούς και τις εσωτερικές δυνάμεις της αγοράς, η οποία είναι μια αυτο-αναπτυσσόμενη, μόνη - οργανωτικό και αυτορυθμιζόμενο σύστημα.
Μέθοδοι οικονομικής ελευθέρωσης
Οι κύριες κατευθύνσεις της υπό εξέταση θεωρίας είναι η πλήρης ή μερική άρνηση του κράτους να ρυθμίσει τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των οντοτήτων της αγοράς, καθώς και μεταξύ αυτών και της κρατικής εξουσίας, ελευθέρωση των τιμών, εγχώριο και εξωτερικό εμπόριο, μεταφορά από κρατική ιδιοκτησία σε ιδιωτική ιδιοκτησία των κύριων τομέων της εθνικής οικονομίας (ιδιωτικοποίηση), επέκταση της οικονομικής ανεξαρτησίας κάθε ατόμου και κάποιου άλλου.
Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της οικονομικής ελευθέρωσης, αυτά τα μέτρα επιτρέπουν στο όχι τόσο σύντομα, αλλά εφικτό μέλλον (περίπου 10-20 χρόνια) να βελτιώσει σημαντικά την οικονομία, η οποία ήταν σε στασιμότητα ή ακόμη και παρακμή πριν από την έναρξη των μεταρρυθμίσεων της αγοράς. Ένα τέτοιο θετικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται πρωταρχικά με την απελευθέρωση των πραγματικών ιδιοκτητών από τους περιορισμούς και, ως αποτέλεσμα, την αύξηση του αριθμού και του ρόλου τους στην κοινωνία.
Αρνητικές συνέπειες της οικονομικής ελευθέρωσης
Η ελευθέρωση των τιμών μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού. Το πλήγμα για τους συνταξιούχους θα είναι ιδιαίτερα έντονο, επειδή αυτή η κατηγορία πολιτών, κατά κανόνα, δεν είναι πλέον σε ηλικία εργασίας για να αναζητήσει εργασία με αξιοπρεπή μισθό. και το επίπεδο των συντάξεων υπολογίζεται αρχικά χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ισχυρές και μακροπρόθεσμες αλλαγές στην κατάσταση των τιμών. Επιπλέον, οι τιμές για αγαθά με απολύτως ανελαστική ζήτηση μπορούν να ανεβούν στα ύψη, επειδή η ζήτηση για τέτοια προϊόντα (για παράδειγμα, αλάτι, ψωμί, φάρμακα) δεν αλλάζει με καμία αλλαγή των τιμών γι 'αυτά, επομένως, είναι κερδοφόρο για τους ιδιωτικούς παραγωγούς να μεγιστοποιήσουν την τιμή προκειμένου να δημιουργήσει μεγαλύτερα κέρδη.
Η επακόλουθη φτώχεια του πληθυσμού οδηγεί στη μη προσβάσιμη από αυτούς σειρά υπηρεσιών και ποιοτικών προϊόντων, η οποία με τη σειρά της είναι ο λόγος για μείωση του προσδόκιμου ζωής, καθώς και αύξηση του επιπέδου ποινικοποίησης της κοινωνίας.
Η ελευθέρωση της οικονομίας μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μαρασμό επιχειρήσεων (ακόμη και πολύ μεγάλων) που δεν έχουν προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της αγοράς, στην κυριαρχία των χαμηλής ποιότητας αλλά φθηνών εισαγόμενων προϊόντων και στην υπονόμευση της επισιτιστικής ασφάλειας της χώρας.
