Όπως κάθε έγκλημα στον κυβερνοχώρο, οι επιθέσεις DDoS (Denial of Service) είναι η μάστιγα του σύγχρονου Διαδικτύου. Είναι αδύνατο να ονομάσουμε έναν πόρο που δεν θα είχε υποφέρει από το DDoS, και είναι αδύνατο να πούμε αμέσως με βεβαιότητα ποιος ακριβώς πραγματοποίησε την επίθεση. Οι λόγοι μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικοί: εκδίκηση, ζήλια, η επιθυμία να αναστατωθεί ένας ανταγωνιστής και άλλοι.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι τέτοια εγκλήματα παραμένουν πιο συχνά πίσω από μια οθόνη μυστικότητας: ένα άτομο είτε φοβάται να πάει στο Υπουργείο Εσωτερικών, είτε απλά δεν θέλει να το κάνει, πιστεύοντας άδικα ότι ο εισβολέας δεν θα κάνει επίθεση την επόμενη φορά. Υπάρχουν ολόκληρες παράνομες εταιρείες και ενώσεις χάκερ στο Διαδίκτυο που πραγματοποιούν επιθέσεις DDoS κατά παραγγελία.
Η ευθύνη για το DDoS καθορίζεται από τον Ποινικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς και από άλλες νομοθεσίες της χώρας στην οποία ζει ο εισβολέας. Στη Ρωσική Ομοσπονδία, η ευθύνη για το DDoS καθορίζεται συνήθως από τα άρθρα 272 "Παράνομη πρόσβαση σε πληροφορίες υπολογιστή" και 273 "Δημιουργία, χρήση και διανομή κακόβουλων προγραμμάτων υπολογιστών", τα οποία καθορίζουν την κατάλληλη ποινική ευθύνη για αυτό το έγκλημα.
Υπάρχει μια ιδιαιτερότητα στο DDoS - αυτές οι επιθέσεις πραγματοποιούνται μερικές φορές από άτομα ηλικίας 16 ή 17 ετών (οι λεγόμενες «σχολικές επιθέσεις»). Το άθροισμα ενός πρωινού είναι συνήθως αρκετό για να "γεμίσει" έναν μεγάλο πόρο με όλες τις επακόλουθες συνέπειες. Τα άτομα που κατά την ημερομηνία του εγκλήματος ήταν 14 ετών μπορούν να ευθύνονται μόνο ποινικά σύμφωνα με τα άρθρα που ορίζονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας "Η ηλικία κατά την οποία συμβαίνει η εγκληματική ευθύνη".
Το ίδιο άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει ότι κάθε παραβάτης φέρει ποινική ευθύνη από την ηλικία των 16 ετών. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο ανήλικος είναι ένα άτομο που, κατά τη στιγμή της διάπραξης του εγκλήματος, έγινε 14, αλλά όχι 18 ετών. Η διάταξη αυτή θεσπίζεται με την παράγραφο 1 του άρθρου 87 του κεφαλαίου 14 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το άρθρο 88 του Ποινικού Κώδικα του ίδιου κεφαλαίου καθορίζει τα είδη των ποινών που μπορούν να επιβληθούν σε ανηλίκους.
Συνήθως το DDoS πραγματοποιείται από ένα δίκτυο zombie - μια ομάδα μολυσμένων διακομιστών, οι οποίοι μαζί δημιουργούν μια αρκετά μεγάλη ροή πληροφοριών, μερικές φορές φτάνοντας εκατοντάδες gigabits ανά δευτερόλεπτο. Μόνο το Kaspersky Lab ή το δίκτυο Qrator μπορούν να αντεπεξέλθουν σε τέτοιες πιέσεις πληροφοριών και ακόμη και όχι πάντα. Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες του Amazon μπορεί να έχουν έναν πολύ δύσκολο χρόνο: το σύστημα θα αντέξει την επίθεση, αλλά το ποσό πληρωμής για την κυκλοφορία θα είναι πολύ μεγάλο.
Εάν η επίθεση πραγματοποιείται από έναν υπολογιστή, τότε η ζημιά ενδέχεται να μην είναι. Μερικές φορές το DDoS εκτελείται σε διευθύνσεις MAC με σκοπό την απενεργοποίηση του συστήματος, καθώς και την έξοδο από τον διακομιστή για αρκετές ώρες (αν όχι ημέρες). Είναι ενδιαφέρον ότι οι επιθέσεις άρνησης υπηρεσίας έχουν πρόσφατα γίνει μικρότερες, αλλά ταυτόχρονα ισχυρές. Αυτό αναγκάζει τους κατασκευαστές και τους παρόχους υπηρεσιών να βελτιώσουν τα συστήματα ασφαλείας.
