Τα νομικά γεγονότα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο νομικό σύστημα, καθώς συνδέουν τους κανόνες δικαίου με τις πραγματικές κοινωνικές σχέσεις. Το νομικό καθεστώς είναι ένας από τους κοινούς τύπους νομικών γεγονότων.
Τα νομικά γεγονότα αναφέρονται στις λεγόμενες νομικές προϋποθέσεις για την εμφάνιση νομικών σχέσεων (κράτος δικαίου, νομική προσωπικότητα, νομικό γεγονός). Ένα νομικό γεγονός είναι ένα φαινόμενο αντικειμενικής πραγματικότητας που έχει τη δυνατότητα να προβεί σε νομική εκτίμηση, το οποίο χρησιμεύει ως βάση για ένα συμπέρασμα σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης ή εφαρμογής των κανόνων δικαίου.
Με άλλα λόγια, το κράτος μπορεί να ρυθμίσει τις κοινωνικές σχέσεις της ίδιας οντότητας με διαφορετικούς τρόπους. Οι διαφορές στη νομική ρύθμιση των σχέσεων προκαλούν επίσης διαφορές στον μηχανισμό της: οι ίδιες συνθήκες ζωής είναι γεγονότα που ενεργοποιούν διαφορετικούς μηχανισμούς νομικής ρύθμισης. Υπάρχουν τα ακόλουθα είδη νομικών γεγονότων:
1. από τη φύση των συνεπειών - διαμόρφωση νόμου, αλλαγή νόμου, καταγγελία του νόμου ·
2. σε προαιρετική βάση - γεγονότα, δράσεις
Από την άποψη της νομολογίας, τα κράτη είναι διαρκή, επηρεάζοντας τη θέση ενός κοινωνικού θέματος, τη σχέση του με άλλα άτομα και οργανισμούς. Για παράδειγμα, τα νομικά κράτη περιλαμβάνουν ένα άτομο που ανήκει στην ιθαγένεια ενός συγκεκριμένου κράτους ή, αντιθέτως, την ανιθαγένεια, είναι σε δημόσια υπηρεσία κ.λπ. Έτσι, ορισμένες νομικές σχέσεις από μόνες τους είναι ικανές να ενεργούν με τη μορφή νομικών γεγονότων.
Οι νομικές προϋποθέσεις μπορούν επίσης να είναι συνέπεια της συμπεριφοράς ενός ατόμου, τόσο νόμιμου (γάμου) όσο και παράνομου (απόκρυψη του ατόμου που διέπραξε έγκλημα από το δικαστικό σώμα). Ωστόσο, ενδέχεται να μην σχετίζονται άμεσα με τέτοια, ενεργώντας μόνο ως αποτέλεσμα ορισμένων γεγονότων (για παράδειγμα, ασθένεια, οικογενειακές σχέσεις). Κατά συνέπεια, ένα κράτος είναι νόμιμο όταν μπορεί να ερμηνευθεί ως τρόπος εκδήλωσης ενός φαινομένου (θέμα, αντικείμενο) σε σχέση με ένα άλλο στη νομική σφαίρα μέσω ορισμένων ιδιοτήτων και σημείων, με την παρουσία των οποίων ο νόμος συνδέει την έναρξη της νομικής συνέπειες.
Ο μηχανισμός αλληλεπίδρασης γεγονότων, δράσεων και καταστάσεων είναι ενδιαφέρων. Κάθε κατάσταση βασίζεται είτε σε ένα συμβάν είτε σε μια ενέργεια, αλλά είναι αδύνατο να πούμε ότι ένα κράτος είναι μια συλλογή από συνεχιζόμενες ενέργειες ή συμβάντα.
Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι μια εργασιακή σχέση μεταξύ ενός εργαζομένου και μιας επιχείρησης μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε μια απλοποιημένη μορφή μοιάζει με ένα σύνολο ενεργειών που εκτελούνται από τον υπάλληλο και τη διοίκηση της επιχείρησης για την εκπλήρωση αμοιβαίων δικαιωμάτων και υποχρεώσεις. Τέτοια μεμονωμένα γεγονότα δεν μπορούν να θεωρηθούν ως κράτη: το κράτος εδώ αναγνωρίζεται ως ολόκληρη η εργασιακή σχέση ως σύνολο, από την αρχή έως το τέλος. Αυτή η ιδέα επιβεβαιώνεται επίσης από το γεγονός ότι η κατάσταση εργασίας μπορεί να αλλάξει (ένας υπάλληλος μπορεί να προαχθεί ή να υποβιβαστεί, το μέγεθος του μισθού του μπορεί να αλλάξει κ.λπ.).
