Η έννοια της κηδεμονίας στη ρωσική νομοθεσία επηρεάζει μόνο την παροχή φροντίδας και ανατροφής για τα παιδιά που μένουν χωρίς τη φροντίδα και των δύο γονέων. Ωστόσο, στη διεθνή πρακτική, η κηδεμονία σημαίνει γενικά την παροχή φροντίδας και ανατροφής των παιδιών, ανεξάρτητα από το ποιος πραγματοποιείται. Κατά συνέπεια, ο γονέας του παιδιού μπορεί επίσης να αναγνωριστεί ως κηδεμόνας.
Οδηγίες
Βήμα 1
Αρχικά, η νομοθεσία απαιτεί τα θέματα ανατροφής ενός παιδιού να επιλύονται από κοινού και από τους δύο γονείς, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα του παιδιού, από ποιον και πώς θα ανατραφεί.
Βήμα 2
Στο ζήτημα της μεταφοράς της επιμέλειας ενός παιδιού σε έναν από τους γονείς, πολλές πτυχές μπορούν να συνδυαστούν ταυτόχρονα, ανάλογα με την αρχική κατάσταση στην οικογένεια. Τις περισσότερες φορές, τίθεται το ερώτημα σχετικά με την επιλογή του τόπου διαμονής του παιδιού και το προτιμησιακό δικαίωμα ανατροφής. Ταυτόχρονα, διατηρείται το δικαίωμα του δεύτερου γονέα να επικοινωνεί με το παιδί και να συμμετέχει στην ανατροφή του.
Βήμα 3
Εάν πρόκειται για την πλήρη μεταφορά των δικαιωμάτων ανατροφής ενός παιδιού σε έναν από τους γονείς, τότε θα απαιτηθεί η στέρηση των γονικών δικαιωμάτων του δεύτερου γονέα. Εάν στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν δύο επιλογές για μια λύση - μπορεί να είναι και μια εθελοντική συμφωνία μεταξύ των γονέων και μια δικαστική απόφαση, τότε στη δεύτερη περίπτωση υπάρχει μόνο μία λύση - να πάει στο δικαστήριο. Οι λόγοι στέρησης των γονικών δικαιωμάτων μπορεί να είναι η διαφυγή των γονικών ευθυνών, η κακοποίηση των παιδιών, η κατάχρηση των γονικών δικαιωμάτων, η διάπραξη εγκλημάτων κατά των παιδιών, καθώς και η τοξικομανία, ο αλκοολισμός και η έλλειψη συμμετοχής στη ζωή του παιδιού για περισσότερο από 6 μήνες.
Βήμα 4
Όταν πηγαίνετε στο δικαστήριο, δώστε αποδείξεις για τα γεγονότα βάσει των οποίων θέλετε να δικαιούστε την επιμέλεια του παιδιού. Εάν υπάρχει επαρκής αιτιολόγηση, το δικαστήριο θα αποφασίσει να στερήσει τον δεύτερο γονέα από τα γονικά δικαιώματα και να μεταβιβάσει την πλήρη επιμέλεια του παιδιού στον ενάγοντα. Μόνο αφού λάβει τέτοια δικαστική απόφαση, ο γονέας έχει το δικαίωμα να λαμβάνει ανεξάρτητα αποφάσεις σχετικά με την ανατροφή και τη διατροφή του παιδιού.
