Ο πολιτικός γάμος δεν αναγνωρίζεται από το κράτος με σπάνιες εξαιρέσεις. Ως εκ τούτου, η κατανομή των περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν κατά την πραγματική σχέση γάμου έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και αποχρώσεις.
Δεν υπάρχει ορισμός του "αστικού γάμου" στο οικογενειακό δίκαιο. Είναι συνηθισμένο για τους ανθρώπους να αποκαλούν αυτή τη λέξη τη συνύπαρξη ενός άνδρα και μιας γυναίκας χωρίς να εγγράφονται σχέσεις στο μητρώο. Ένας γάμος που συνεπάγεται την εμφάνιση δικαιωμάτων, υποχρεώσεων και νομικών συνεπειών αναγνωρίζεται μόνο με επίσημη εγγραφή στο μητρώο.
Τα δικαιώματα των συζύγων στον καταμερισμό της περιουσίας
Ο νόμος ορίζει ότι τα δικαιώματα των συζύγων σε περιουσία που αγοράζεται σε γάμο αναγνωρίζονται ως ίσα. Δεν έχει σημασία στο όνομα του οποίου αγοράστηκε το ακίνητο και δεν έχει σημασία αν ένας από τους συζύγους δεν εργάστηκε για καλό λόγο ή ασχολήθηκε με την οικοκυρική και την ανατροφή των παιδιών. Σε κάθε περίπτωση, τόσο ο σύζυγος όσο και η σύζυγος έχουν τα ίδια δικαιώματα στην περιουσία.
Η κοινή ιδιοκτησία περιλαμβάνει όλα τα κινητά και ακίνητα πράγματα, μετρητά, τραπεζικούς λογαριασμούς, μετοχές, μετοχές και άλλους τίτλους, μισθό και εισόδημα από άλλες δραστηριότητες εργασίας.
Εξαίρεση αποτελεί το συμβατικό καθεστώς ιδιοκτησίας. Αυτό σημαίνει ότι ο σύζυγος, πριν από το γάμο ή βρίσκεται σε σχέση γάμου, αποτελεί σύμβαση γάμου. Καθορίζει τη διαδικασία καταμερισμού της περιουσίας κατά τον διαχωρισμό, καθώς και την κατοχή και χρήση της κατά τη διάρκεια της ζωής μαζί.
Τμήμα αντικειμένων που αγοράστηκαν σε πολιτικό γάμο
Η ισότητα ισχύει μόνο για εγγεγραμμένους γάμους. Η κατανομή των περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν χωρίς σφραγίδα στο διαβατήριο δεν προβλέπεται από το οικογενειακό δίκαιο. Εν τω μεταξύ, στα δικαστήρια, υπάρχουν ολοένα και περισσότερες αγωγές όταν οι λεγόμενοι σύζυγοι προσπαθούν να διαιρέσουν την από κοινού απόκτηση περιουσίας. Οι κανόνες του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ισχύουν για τέτοιες νομικές σχέσεις.
Ο πολιτικός σύζυγος και η σύζυγος έχουν μόνο δύο επιλογές για τη διαίρεση της περιουσίας. Εάν το ακίνητο αγοράστηκε από τους συζύγους σε ίσες μετοχές και καταχωρηθεί για καθένα από αυτά, τότε θα διαιρεθεί σύμφωνα με τους κανόνες για τη διαίρεση της κοινής ιδιοκτησίας των ιδιοκτητών. Κατά κανόνα, αυτό ισχύει μόνο για ακίνητα. Ένα παράδειγμα θα ήταν ένα τμήμα ενός οικοπέδου που ανήκε σε πρώην συγκατοίκους. Καθένας από αυτούς μπορεί να αξιώσει μόνο το μερίδιο που καθορίζεται από το έγγραφο τίτλου.
Εάν είναι αδύνατο να διαιρεθεί το ακίνητο σε είδος ή να διαχωριστεί ένα μερίδιο από αυτό, θα πρέπει να αποφασίσετε για την πώληση και την κατανομή των κεφαλαίων. Για πολλούς, αυτή η επιλογή δεν είναι πάντα αποδεκτή, καθώς στερεί τον ιδιοκτήτη της περιουσίας του.
Εάν το πράγμα αγοράζεται στο όνομα ενός από τους «αστικούς» συζύγους, τότε ο δεύτερος δεν θα έχει το δικαίωμα να το διεκδικήσει. Αυτός ο κανόνας ισχύει για οποιαδήποτε κινητή και ακίνητη περιουσία, καθώς και οικιακές συσκευές, έπιπλα κ.λπ.
Γιατί πρέπει να εγγράψετε έναν γάμο εγκαίρως
Σύμφωνα με τις διατάξεις του οικογενειακού δικαίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όταν διαιρεί την κοινή περιουσία ενός συζύγου, το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να παραβλέψει την αρχή της ισότητας των μετοχών σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων των μικρών παιδιών. Το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει περισσότερη περιουσία στον σύζυγο με τον οποίο ζουν τα παιδιά από ό, τι προβλέπεται από το νόμο.
Η κατανομή της περιουσίας μετά τον λεγόμενο «πολιτικό γάμο» δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τα δικαιώματα των κοινών παιδιών. Διατροφή και κληρονομιά από το νόμο - αυτό μπορεί να διεκδικήσει ένα παιδί που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της συμβίωσης. Για αυτόν τον λόγο, δεν αξίζει να διακινδυνεύσετε το μέλλον των παιδιών και η σχέση πρέπει να καταχωρηθεί εγκαίρως.
Μια εξαίρεση
Οι πολίτες που ζούσαν σε εκ των πραγμάτων συζυγικές σχέσεις που προέκυψαν πριν από τις 8 Ιουλίου 1944 (ημέρα της απελευθέρωσης του διατάγματος του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιετικού της ΕΣΣΔ, κατάργηση των πολιτικών γάμων), έχουν το δικαίωμα να μοιράζονται περιουσία ως πραγματικοί σύζυγοι. Μέχρι εκείνη την ημερομηνία, η κοινή οικοκυρική ή ο γάμος στην εκκλησία αναγνωριζόταν ως επίσημος γάμος. Αυτή η διάταξη του νόμου χρησιμοποιείται πολύ σπάνια σήμερα και κυρίως σε περιπτώσεις κληρονομιάς και όχι στην κατανομή περιουσιακών στοιχείων.
