Ο νόμος για την εκπαίδευση που εγκρίθηκε το 2013 δεν ήταν πλέον σε θέση να καλύψει όλες τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της κοινωνίας. Εμπόδισε ή εμπόδισε την ανάπτυξη μεμονωμένων στοιχείων στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς και ως σημείο εκκίνησης για την επίλυση των διαφορών. Και επομένως, το ζήτημα της αντικατάστασης του παλαιού νόμου προέκυψε απότομα, αλλά όχι με την προσθήκη, αλλά με μια νέα πράξη που περιέχει όλες τις νέες και προηγμένες εξελίξεις στον τομέα της εκπαίδευσης.
Μέχρι πρόσφατα, το κύριο έγγραφο στον τομέα της εκπαίδευσης ήταν ο ομοσπονδιακός νόμος «Η εκπαίδευση στη Ρωσική Ομοσπονδία», ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου 2013. Ήταν ένα θεμελιώδες έγγραφο που διέπει έναν από τους κύριους τομείς της κοινωνικοοικονομικής ζωή της κοινωνίας.
Διατύπωσε τις θεμελιώδεις έννοιες, δομές, αρχές, χαρακτηριστικά και προϋποθέσεις σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ατόμων που εμπλέκονται στη διαδικασία. Αντικατέστησε δύο έγγραφα που αναπτύχθηκαν και υιοθετήθηκαν στη μετα-σοβιετική εποχή.
Η κανονιστική πράξη που εγκρίθηκε το 2012 βελτιώθηκε περαιτέρω, έγιναν διορθώσεις και αλλαγές, τα άρθρα συμπληρώθηκαν, συμπληρώθηκαν ή διαγράφηκαν. Η εμφάνιση νέων μεθόδων, μεθόδων πιστοποίησης, μεταρρύθμισης της δομής της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τελικά, οδήγησε στο γεγονός ότι ο νόμος στην πραγματικότητα έγινε όχι μόνο ξεπερασμένος, αλλά στην πραγματικότητα άχρηστος στον τομέα των καινοτομιών.
Ο λόγος για τις προσαρμογές δεν ήταν μόνο η καθυστέρηση, η εμφάνιση κενών και συγκρούσεων στην εκπαίδευση, αλλά και η έλλειψη έγκαιρης και έγκαιρης παρέμβασης και διόρθωσης της κατάστασης εκ μέρους των αρχών και των εκπροσώπων της εκπαίδευσης.
Οι κύριες προσαρμογές έγιναν τον Φεβρουάριο του 2018, αλλά στη συνέχεια ορισμένα από τα άρθρα του ενημερωμένου νόμου εστάλησαν πάλι για αναθεώρηση. Στις 7 Μαρτίου, τέθηκε σε ισχύ η τελική έκδοση του Εκπαιδευτικού Νόμου.
Το νέο έγγραφο καλύπτει όλες τις πρωτοποριακές, τεχνολογικές αλλαγές που έχουν συμβεί από την έναρξη ισχύος του πρώτου εγγράφου. "Ο ομοσπονδιακός νόμος για την εκπαίδευση" είναι μια κανονιστική πράξη που αποτελείται από 15 κεφάλαια, συμπεριλαμβανομένων 111 άρθρων.
Ο νέος νόμος διευκρίνισε τα δικαιώματα, τις εγγυήσεις, τα καθήκοντα των μαθητών, των εκπροσώπων τους, των εκπαιδευτικών, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, της ίδιας της μαθησιακής διαδικασίας, της χρηματοδότησης, των διατάξεων της πρωτοβάθμιας, γενικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης, της δυνατότητας απόκτησης παροχών για ομάδες χαμηλού εισοδήματος ο πληθυσμός. Όμως αυτοί οι κανόνες θεσπίζονται σε γενικό επίπεδο και απαιτούν λεπτομερή προσθήκη και ρύθμιση με ξεχωριστούς κανονισμούς των αρχών ή της τοπικής αυτοδιοίκησης, με διατάγματα του Υπουργείου Παιδείας.
Για πρώτη φορά, οι νέες έννοιες ενσωματώθηκαν στο νόμο: οικογένεια, απόσταση, βράδυ, δίκτυο, ηλεκτρονική μάθηση, εξωτερικές μελέτες. Ο νέος νόμος εισήγαγε τους όρους «ηλεκτρονικό σχολείο» και «διαδικτυακά μαθήματα». Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους τους πολίτες που έχουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Αλλά ένα ατομικό πρόγραμμα καταρτίζεται για μαθητές μόνο για σοβαρούς λόγους που δεν τους επιτρέπουν να λάβουν εκπαίδευση σύμφωνα με ένα ενιαίο σύστημα που έχει αναπτυχθεί για όλους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται αθλητές, μαθητές που έχουν μεταφερθεί από άλλα σχολεία με πιο προχωρημένο πρόγραμμα σπουδών, μαθητές με προβλήματα υγείας και μαθητές σε σχολή μουσικής.
Τα Λύκεια και τα γυμναστήρια έλαβαν το ίδιο καθεστώς με άλλα σχολεία γενικής εκπαίδευσης. Το κράτος ακύρωσε τα προϋπάρχοντα προνόμια για ορφανά, τα οποία τους επέτρεψαν να εισέλθουν σε ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα χωρίς να περάσουν εξετάσεις. Αντ 'αυτού, ο νέος νόμος για αυτήν την κατηγορία του πληθυσμού διευκρίνισε την ευκαιρία να παρακολουθήσει προπαρασκευαστικά μαθήματα δωρεάν, καθώς και να λάβει κοινωνική αποζημίωση για ένα έτος, ισοδύναμα με τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα θύματα του Τσερνομπίλ, τους βετεράνους πολέμου και άλλα άτομα που ορίζονται από ο νόμος. Υπήρχε όριο δέκα τοις εκατό για άτομα με αναπηρία κατά την είσοδο. Η έννοια της "δεύτερης, τρίτης βάρδιας" δεν χρησιμοποιήθηκε.
Μία από τις πιο σημαντικές καινοτομίες ήταν η αναγνώριση της προσχολικής εκπαίδευσης ως αρχικό στάδιο στο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο επηρέασε σημαντικά την αλλαγή της κατάστασης των ίδιων των νηπιαγωγείων και των παιδιών που τα παρακολουθούν. Ωστόσο, εξακολουθεί να θεωρείται δικαίωμα πολίτη, όχι υποχρέωση. Ο εκπρόσωπος ενός ανήλικου παιδιού αποφασίζει για τον εαυτό του εάν θα χρησιμοποιήσει αυτό το δικαίωμα ή όχι. Η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης σε ένα προσχολικό ίδρυμα εμπίπτει στους ώμους του κράτους, η περαιτέρω εκπαιδευτική διαδικασία ανήκει εξ ολοκλήρου στους γονείς ή τους νόμιμους εκπροσώπους.
Η προσχολική εκπαίδευση πρέπει να είναι πανταχού παρούσα και προσιτή, καθώς είναι ένα σημαντικό στάδιο στην παραλαβή της περαιτέρω εκπαίδευσης από τα παιδιά. Ούτε το νηπιαγωγείο ούτε το σχολείο έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν την είσοδο, αυτό είναι δυνατό μόνο εάν δεν υπάρχουν δωρεάν θέσεις.
Οι όροι «ανώτερο επίπεδο», «στάδιο εκπαίδευσης» έχουν περάσει από την κανονιστική πράξη στο παρελθόν, στο νέο έγγραφο αναφέρεται ως «δευτεροβάθμια γενική εκπαίδευση».
Η επαγγελματική εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, έχει επίσης υποστεί μια σειρά αλλαγών. Η κατάρτιση προσωπικού με υψηλά προσόντα αποδόθηκε στο τρίτο επίπεδο εκπαίδευσης (μεταπτυχιακές σπουδές, διαμονή κ.λπ.). Η μεταπτυχιακή εκπαίδευση μετατράπηκε σε κατάρτιση σε εξειδικευμένα προγράμματα (μεταπτυχιακό σχολείο, διαμονή, εκπαιδευόμενος, βοηθός). Ο νέος νόμος έχει λάβει διδακτορικές σπουδές εκτός του πλαισίου της εκπαίδευσης, μεταφέροντάς το στη δομή της επιστημονικής δραστηριότητας.
Η επαγγελματική εκπαίδευση χωρίστηκε σε τέσσερα επίπεδα: Δευτεροβάθμια, πτυχίο, ειδικότητα, μεταπτυχιακό, εκπαίδευση υψηλού επιπέδου προσωπικού.
Η νέα έκδοση του ομοσπονδιακού νόμου είναι πιο κοινωνικά προσανατολισμένη από τον προκάτοχό του. Για πρώτη φορά, ασχολείται με θέματα εκπαίδευσης συγκεκριμένων κατηγοριών του πληθυσμού:
· Καταδικασμένα άτομα
· Ξένοι, απάτριδες
· Ανθρωποι με αναπηρίες;
· Άτομα με εξαιρετικές ικανότητες.
Ξεχωριστά, διευκρινίστηκαν ειδικά δικαιώματα, καθήκοντα, παροχές και το καθεστώς των εκπαιδευτικών, επιτρέποντάς τους να πληρούν τις προϋποθέσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση με συνεχή υπηρεσία, αύξηση της ετήσιας άδειας, πιστοποίηση με απονομή ανώτερης κατηγορίας, προχωρημένη εκπαίδευση, κοινωνική υποστήριξη
Ο νόμος ορίζει τα σημεία που σχετίζονται με την αμοιβή του διδακτικού προσωπικού, την απόκτηση διδακτικών βοηθημάτων, χαρτικών και άλλων στοιχείων που είναι απαραίτητα για την οργάνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Για τη ρύθμιση της εργασίας του διδακτικού προσωπικού, θα δημιουργηθεί ένα ειδικό εκτελεστικό όργανο για την παρακολούθηση της νόμιμης και έγκαιρης επίλυσης εργατικών και κοινωνικών ζητημάτων που σχετίζονται με την εφαρμογή των άμεσων δραστηριοτήτων τους από εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Ξεχωριστά, θα πρέπει να ειπωθεί για τη διάδοση της λογοτεχνίας και της ρωσικής γλώσσας όχι μόνο μεταξύ μαθητών και δασκάλων, αλλά και μεταξύ ολόκληρου του πληθυσμού. Η πραγματοποίηση συνολικών υπαγορεύσεων σε όλες τις περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας δείχνει κάθε χρόνο ενδιαφέρον για αυτά τα γεγονότα. Ο αριθμός εκείνων που επιθυμούν να δοκιμάσουν τις γνώσεις τους αυξάνεται από έτος σε έτος.
Μεταξύ των καινοτομιών που προβλέπονται φέτος, μπορούμε να σημειώσουμε τη δημιουργία εξειδικευμένων πανεπιστημίων στις περιοχές. Ο κύριος στόχος τους είναι να διατηρήσουν τους ειδικούς και να αυξήσουν το επίπεδο της κοινωνικοοικονομικής σφαίρας. Το κράτος σχεδιάζει να αυξήσει σημαντικά τις υποτροφίες και να συνεχίσει να εκδίδει δάνεια για δίδακτρα. Η ροή εργασίας για τις διαδικασίες αδειοδότησης και διαπίστευσης σχεδιάζεται να μεταφερθεί σε ηλεκτρονική μορφή.
Ο νέος ομοσπονδιακός νόμος για την εκπαίδευση στη Ρωσική Ομοσπονδία αναγνωρίζεται διεθνώς ως ένα αποτελεσματικό έγγραφο που ρυθμίζει και ρυθμίζει τον εκπαιδευτικό τομέα λεπτομερώς και πληρέστερα, αντικατοπτρίζοντας τις διατάξεις του Συντάγματος στο κείμενό του.
