Αστικό δίκαιο ή αστικό δίκαιο - ένα σύνολο νομικών κανόνων που διέπουν την ιδιοκτησία και τις προσωπικές μη ιδιοκτησιακές σχέσεις στην κοινωνία. Η ιδιαιτερότητα των αστικών νομικών σχέσεων είναι ότι η κρατική παρέμβαση σε αυτές είναι ελάχιστη.
Γενικά χαρακτηριστικά του αστικού δικαίου
Ο πολιτισμός θεωρείται ιδιωτικός νόμος, δηλαδή διέπει τις ενέργειες των ατόμων. Σχεδόν ολόκληρη η καθημερινή ζωή των πολιτών και η οικονομική δραστηριότητα των επιχειρήσεων διέπονται από τους κανόνες του αστικού δικαίου.
Το αστικό δίκαιο ήρθε στον σύγχρονο κόσμο από την Αρχαία Ρώμη. Η δικαστική πρακτική επίλυσης περιουσιακών διαφορών των αρχαίων Ρωμαίων τον 19ο αιώνα έγινε η βάση των αστικών κωδίκων των ευρωπαϊκών χωρών.
Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό του αστικού δικαίου είναι η ισότητα των συμμετεχόντων σε νομικές σχέσεις, η ελεύθερη βούληση των συμμετεχόντων και η ανεξαρτησία της ιδιοκτησίας τους. Το κράτος ως δομή εξουσίας ουσιαστικά δεν συμμετέχει σε νομικές σχέσεις, με εξαίρεση την κρατική εγγραφή δικαιωμάτων, ιδιοκτησίας, οργανισμών. Το κράτος μπορεί να συμμετέχει στις σχέσεις αστικού δικαίου ως ιδιοκτήτης ιδιοκτησίας και ιδρυτής επιχειρήσεων.
Στη ζωή των πολιτών, οι κανόνες του αστικού δικαίου ρυθμίζουν:
- αρχεία πράξεων πολιτικής κατάστασης, αναγνώριση ως αγνοούμενου, νεκρού ·
- νομική ικανότητα, η ύπαρξή του, ο περιορισμός, η στέρηση ·
- κηδεμονία και εμπιστοσύνη ·
- κληρονομιά ·
- σύναψη συναλλαγών, συμβάσεων (εκτός εργασίας) και άλλων υποχρεώσεων.
Στη ζωή των νομικών προσώπων, οι κανόνες του αστικού δικαίου ρυθμίζουν:
- οργανωτικές και νομικές μορφές νομικών οντοτήτων ·
- τη δημιουργία, την αναδιοργάνωση, την εκκαθάρισή τους ·
- άμεση οικονομική δραστηριότητα που σχετίζεται με τη σύναψη συμβάσεων, την εκπλήρωση υποχρεώσεων.
Οι αρχές του αστικού δικαίου παρατίθενται στο άρθρο. 1 του αστικού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Τι άλλο διέπει το αστικό δίκαιο
Λόγω του γεγονότος ότι το αστικό δίκαιο καλύπτει σχεδόν όλους τους τομείς της ζωής των πολιτών και τις δραστηριότητες οργανώσεων και επιχειρήσεων, είναι ο πιο ογκώδης μεταξύ άλλων τομέων δικαίου. Ο πολιτισμός έχει πολύ περίπλοκη δομή. Αποτελείται από συναφείς υποτομείς, ινστιτούτα, υποκαταστήματα, τα οποία νομικά καθορίζουν:
- το νομικό καθεστώς της ιδιοκτησίας στις διάφορες μορφές της (πράγματα, ακίνητα, χρήματα, χρεόγραφα κ.λπ.) ·
- προσωπικές μη ιδιοκτησιακές σχέσεις πολιτών, κατοχή μη υλικών παροχών ·
- ιδιοκτησία (μορφές ιδιοκτησίας, προϋποθέσεις για την εμφάνιση και καταγγελία των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας) ·
- το δίκαιο των υποχρεώσεων - οι κανόνες που διέπουν τον κύκλο εργασιών ακινήτων, περιλαμβάνει το συμβατικό δίκαιο ·
- όροι, δηλαδή πτυχές της εφαρμογής της παραγραφής ·
- το θεσμικό όργανο εκπροσώπησης, δηλαδή τη συμμετοχή σε αστικές σχέσεις με πληρεξούσιο ·
- νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων και διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
