Οι οικονομικοί μετασχηματισμοί είναι, πρώτον, η μεταρρύθμιση των σχέσεων ιδιοκτησίας. Το πρόβλημα της ιδιοκτησίας δημιουργεί πολλά περίπλοκα, πολυεπίπεδα προβλήματα, τα οποία είναι σημαντικά για την επίλυση όλων των κοινωνικών δομών. Επομένως, ο μετασχηματισμός των σχέσεων ιδιοκτησίας απαιτεί υποστήριξη και ρύθμιση από τις αρχές.
Στόχοι του κανονισμού ιδιοκτησίας
Η ρύθμιση των οικονομικών σχέσεων δεν επηρεάζει σημαντικά την αλλαγή στη φύση αυτών των σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή του συστήματος πώλησης ακινήτων είναι απίθανο να κλονίσει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία γενικά. Ο κρατικός κανονισμός έχει σχεδιαστεί για να εξορθολογίσει την οικονομική συμπεριφορά των συμμετεχόντων στις σχέσεις ιδιοκτησίας.
Οι δυνατότητες και τα όρια της ρύθμισης της ιδιοκτησίας περιλαμβάνουν τη λύση δύο σημαντικών ερωτημάτων: τι απαιτεί ρύθμιση και πώς. Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ο ορισμός του αντικειμένου του κανονισμού (δηλαδή ιδιοκτησία), τονίζοντας τα βασικά σημεία, επηρεάζοντας τα οποία είναι δυνατόν να επιτευχθούν ορισμένα αποτελέσματα. Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα απαιτεί την ανάλυση της ίδιας της διαδικασίας ρύθμισης της ιδιοκτησίας, αναθεώρηση των μεθόδων, εργαλείων, κριτηρίων βάσει των οποίων πραγματοποιείται αυτή η διαδικασία. Η ιδιοκτησία ως αντικείμενο ρύθμισης ήταν πάντα στο επίκεντρο της προσοχής των οικονομικών. Δεδομένου ότι η ιδιοκτησία είναι μια πολύπλευρη κατηγορία, υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις για την επίλυση προβλημάτων ιδιοκτησίας.
Σημασία κατηγορίας ιδιοκτησίας
Οι σχέσεις ιδιοκτησίας εκφράζονται μέσω πολλών κρατών - κατοχή, διάθεση, χρήση. Η απαλλοτρίωση περιουσίας υπάρχει σε δύο τύπους: μπορεί να είναι το αποτέλεσμα οικονομικών σχέσεων μεταξύ των συμμετεχόντων στην κοινωνική παραγωγή ή το άμεσο αποτέλεσμα των εργασιακών διαδικασιών. Δεν υπάρχει παραγωγή έξω από την κοινωνία, επομένως, η ιδιοκτησία στην κοινωνία σημαίνει πάντα ιδιοκτησιακές σχέσεις.
Οι έννοιες της χρήσης, κατοχής, διάθεσης περιουσιακών στοιχείων είναι όλα διαφορετικά επίπεδα κοινωνικής ιδιοποίησης υλικών αγαθών. Από οικονομική άποψη, αυτό αντανακλά τις κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Οι εσωτερικές διαφωνίες σχετικά με την ιδιοκτησία συχνά φτάνουν σε κρίσιμο επίπεδο που απαιτεί αναθεώρηση των υπαρχόντων κανονιστικών μηχανισμών.
Οι εργασιακές σχέσεις και οι σχέσεις ιδιοκτησίας είναι ανεξάρτητα οικονομικά φαινόμενα, παρά τη στενή τους αλληλεπίδραση. Σε κάθε περίπτωση, οι σχέσεις ιδιοκτησίας δεν προκύπτουν πάντα ως αποτέλεσμα των σχέσεων παραγωγής. Λόγω της ποικιλομορφίας μιας τέτοιας κατηγορίας ως ιδιοκτησίας, είναι απαραίτητο να προσεγγίσουμε το ζήτημα του κανονισμού του με ιδιαίτερη προσοχή.
