Το διαζύγιο είναι μια επώδυνη διαδικασία, η οποία συχνά περιπλέκεται από το ζήτημα της στέγασης. Κατά τη διαίρεση του χώρου διαβίωσης, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα των ανηλίκων παιδιών. Εάν οι γονείς δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία, τα δικαιώματα των παιδιών θα προστατευθούν από το δικαστήριο, θα λάβει υπόψη πολλές αποχρώσεις: την παρουσία ή την απουσία του δικού του μεριδίου, τον τόπο κατοικίας, τη μορφή ιδιοκτησίας του χώρου διαβίωσης.
Ιδιοκτήτης παιδιού και το δικαίωμά του σε διαμέρισμα
Η ευκολότερη επιλογή είναι να χωρίσετε το διαμέρισμα στο οποίο ο ανήλικος είναι ένας από τους ιδιοκτήτες. Σε αυτήν την περίπτωση, το μερίδιό του παραμένει αδιαίρετο, κανένας από τους γονείς δεν μπορεί να το διεκδικήσει. Όποιος μένει το παιδί έχει το δικαίωμα στέγασης. Κατά τη διαίρεση ενός διαμερίσματος, το μερίδιο του παιδιού ή των παιδιών κατανέμεται πριν από τη γενική διαίρεση, και στη συνέχεια προστίθεται στο μερίδιο του γονέα με τον οποίο οι ανήλικοι μένουν να ζήσουν με την απόφαση του δικαστηρίου. Για παράδειγμα, εάν το διαμέρισμα ιδιωτικοποιήθηκε σε ίσα μερίδια για τον σύζυγο, τη σύζυγο και τα δύο παιδιά, η μητέρα, που έγινε ο κύριος φροντιστής, μπορεί να παραμείνει στο διαμέρισμα και ο πατέρας πρέπει να πληρωθεί ¼ του εκτιμώμενου ποσού. Κατά την πώληση τέτοιων χώρων, απαιτείται η συγκατάθεση των αρχών κηδεμονίας, οι οποίες θα διασφαλίσουν τη διατήρηση επαρκών μεριδίων για τα παιδιά.
Εάν το διαμέρισμα ιδιωτικοποιηθεί και το παιδί δεν περιλαμβάνεται στον αριθμό των ιδιοκτητών, έχει το δικαίωμα να ζήσει σε αυτόν τον χώρο διαβίωσης. Θα είναι αδύνατο να τον εκδιώξει, ακόμη και αν, σύμφωνα με το δικαστήριο, ο ανήλικος θα ζήσει με έναν γονέα που δεν έχει δικαίωμα σε διαμέρισμα.
Λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των ανηλίκων κατά τη διαίρεση του χώρου διαβίωσης
Σύμφωνα με το άρθρο 60 του RF IC (ρήτρα 4), τα παιδιά που δεν διαθέτουν μετοχές δεν μπορούν να διεκδικήσουν την ιδιοκτησία των γονιών τους (διαζευγμένοι σύζυγοι). Ωστόσο, ένας γονέας με τον οποίο το παιδί θα ζήσει με δικαστική απόφαση έχει το δικαίωμα να λάβει μια μεγάλη έκταση όταν χωρίζει. Οι ακριβείς αριθμοί υπολογίζονται ξεχωριστά. Όταν ένας από τους γονείς παραλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του διαμερίσματος, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα του παιδιού, ο ίδιος ο ανήλικος δεν αποκτά το δικαίωμα στην κατανομή του μεριδίου. Το μεγαλύτερο μέρος του διαμερίσματος μπορεί να ζητηθεί από έναν σύζυγο με τον οποίο θα ζήσουν αρκετά παιδιά, έναν γονέα ενός παιδιού με αναπηρία που δεν έχει άλλο χώρο διαβίωσης. Εξαίρεση είναι ένα διαμέρισμα που αποκτήθηκε από έναν από τους συζύγους πριν από το γάμο και δεν υπόκειται σε διαίρεση ως κοινή ιδιοκτησία.
Κατά τη διαίρεση ενός διαμερίσματος ενυπόθηκων δανείων, οι κανόνες διαίρεσης ισχύουν σε ίσες μετοχές. Εάν το κεφάλαιο μητρότητας χρησιμοποιήθηκε κατά την αγορά ενός σπιτιού, το παιδί είναι ένας από τους ιδιοκτήτες, αλλά το μερίδιό του δεν ορίζεται στο νόμο. Κατά την πώληση, ο ανήλικος πρέπει να διαθέτει επαρκή χώρο διαβίωσης, εάν αυτό δεν είναι δυνατό, ένα ποσό ίσο με το μερίδιό του πρέπει να κατατεθεί σε έναν εγγεγραμμένο τραπεζικό λογαριασμό. Εάν δεν γίνονται σεβαστά τα συμφέροντα των ανηλίκων, η συναλλαγή μπορεί να αμφισβητηθεί στο δικαστήριο και να ακυρωθεί.
