Απολύετε έναν υπάλληλο; Είναι σημαντικό για εσάς, ως αξιωματικός του προσωπικού, να μην κάνετε λάθη κατά τον υπολογισμό των ημερών των αχρησιμοποίητων διακοπών. Πώς να το κάνετε σωστά σε πλήρη συμμόρφωση με το νόμο και τους κανονισμούς;
Απαραίτητη
Εργατικός Κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στις 30 Δεκεμβρίου 2001 N 197-FZ
Οδηγίες
Βήμα 1
Σε περίπτωση που ο απολυθείς υπάλληλος έχει αχρησιμοποίητες διακοπές, μπορεί, κατόπιν αιτήματός του, να τις χρησιμοποιήσει πριν από την απόλυση. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να γράψει μια δήλωση ζητώντας του να του δώσει "άδεια με επακόλουθη απόλυση". Η τελευταία ημέρα διακοπών σε αυτήν την περίπτωση θα είναι η ημέρα απόλυσης του υπαλλήλου. Ένας υπάλληλος μπορεί να αποσύρει μια τέτοια δήλωση μόνο πριν από την έναρξη των διακοπών · μέχρι την ίδια ημερομηνία, πρέπει να του καταβληθούν όλες οι πληρωμές που οφείλονται μετά την απόλυση.
Βήμα 2
Σε άλλες περιπτώσεις, κατά την απόλυση, ο υπάλληλος υποχρεούται να υπολογίσει την "αποζημίωση για όλες τις αχρησιμοποίητες διακοπές" ή την παρακράτηση του υπερπληρωμένου ποσού για την παροχή διακοπών εκ των προτέρων. Αρχικά, καθορίστε πόσες ημέρες διακοπών δεν χρησιμοποιούνται. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: η συνολική διάρκεια των διακοπών ενός υπαλλήλου είναι 31 ημερολογιακές ημέρες (c.n.). έτος διακοπών από 15/3/2010 έως 2011-14-03 ημερομηνία απόλυσης - 2010-23-09 Κατά την ημερομηνία απόλυσης, έχουν εργαστεί 6 μήνες. 9 ημέρες Δεδομένου ότι οι 9 ημέρες είναι μικρότερες από μια ημισέληνο - τις απορρίπτουμε, η αποζημίωση υπολογίζεται για 6 μήνες. Για κάθε μήνα, ο εργαζόμενος δικαιούται 31k ημέρες / 12 μήνες = 2, 58k ημέρες. Συνολική αποζημίωση για 6 μήνες: 6 * 2, 58 = 15, 48k ημέρες. Συχνά ο αριθμός των "αχρησιμοποίητων ημερών διακοπών" είναι κλασματικός και δεν μπορεί να στρογγυλοποιηθεί. Εάν ο αριθμός είναι στρογγυλεμένος, αυτό μπορεί να γίνει μόνο προς τα πάνω, ώστε να μην παραβιάζει τα συμφέροντα του εργαζομένου.
Βήμα 3
Εάν κατά την περίοδο των διακοπών ο υπάλληλος έκανε διακοπές «με δικά του έξοδα» και η διάρκειά του ξεπέρασε τις 14k ημέρες, τότε αυτός ο αριθμός ημερών πρέπει να αφαιρεθεί από τον αριθμό των ημερών που υπόκεινται σε αποζημίωση. Στο παράδειγμά μας: ο υπάλληλος ήταν «σε άδεια χωρίς αμοιβή» κατά την περίοδο από 2010-06-05 έως 2010-29-05, δηλαδή 22 ημέρες δεν είναι αποζημίωση. Ας καταργήσουμε 1k ημέρες από αυτόν τον αριθμό. - 09.05.2010 - διακοπές που υπόκεινται σε αποζημίωση. Σύνολο προς αποζημίωση: 6 μήνες. 9 ημέρες - 21 ημέρες = 5 μήνες 18 ημέρες (18 ημέρες περισσότερο από ένα μισοφέγγαρο, γύρω στους 6 μήνες), δηλαδή 6 * 2, 58 = 15, 48k.d.
Βήμα 4
Σε περίπτωση που ο υπάλληλος έλαβε εν μέρει άδεια (στο παράδειγμά μας, για το έτος διακοπών 2010-2011, ο υπάλληλος πήρε άδεια μέχρι την ημερομηνία απόλυσης), παρακρατείται το υπερπληρωμένο ποσό. Εκείνοι. υπολογίσαμε ότι ο υπάλληλος κέρδισε διακοπές σε 5 μήνες. 18 ημέρες, και πήγε διακοπές για 12 μήνες. Του δόθηκε άσκοπα 12 μήνες - 5 μήνες 18 ημέρες = 6 μήνες 12 ημέρες, δηλαδή 6 * 2, 58 = 15, 48 ημερολογιακές ημέρες.
Βήμα 5
Μετά τον καθορισμό των ημερών για αποζημίωση ή παρακράτηση, ο λογιστής υπολογίζει το ποσό για αποζημίωση ή παρακράτηση, το οποίο ισούται με το μέσο ημερήσιο εισόδημα του εργαζομένου για τους τελευταίους 12 μήνες, πολλαπλασιαζόμενο με τον αριθμό ημερών, στο παράδειγμά μας - 15, 48. Να θυμάστε ότι όλες οι πληρωμές στον υπάλληλο πρέπει να γίνονται την ημέρα της απόλυσης!
